امروز شنبه ، ۱۴۰۱/۰۴/۱۱
تماس با مادرباره مادرخواست همکاریثبت نام عضو جدید
بدان
بازگشت به فهرست سوره ها

آیات سوره يونس

جهت فیلتر سطر مطلب مورد نظر را تایپ نمایید.


نام سورهشماره سورهشماره آيهمتن آيهترجمه فولادوندحزبجزءسجده
1372يونس100بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيمِبه نام خداوند رحمتگر مهربان211
1373يونس101الر تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْحَكِيمِ {1}الف لام راء این است آیات كتاب حكمت‏آموز {1}211
1374يونس102أَكَانَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنْ أَوْحَيْنَا إِلَى رَجُلٍ مِّنْهُمْ أَنْ أَنذِرِ النَّاسَ وَبَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُواْ أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِندَ رَبِّهِمْ قَالَ الْكَافِرُونَ إِنَّ هَـذَا لَسَاحِرٌ مُّبِينٌ {2}آیا برای مردم شگفت‏آور است كه به مردی از خودشان وحی كردیم كه مردم را بیم ده و به كسانی كه ایمان آورده‏اند مژده ده كه برای آنان نزد پروردگارشان سابقه نیك است كافران گفتند این [مرد] قطعا افسونگری آشكار است {2}211
1375يونس103إِنَّ رَبَّكُمُ اللّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ يُدَبِّرُ الأَمْرَ مَا مِن شَفِيعٍ إِلاَّ مِن بَعْدِ إِذْنِهِ ذَلِكُمُ اللّهُ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ أَفَلاَ تَذَكَّرُونَ {3}پروردگار شما آن خدایی است كه آسمانها و زمین را در شش هنگام آفرید سپس بر عرش استیلا یافت كار [آفرینش] را تدبیر می‏كند شفاعتگری جز پس از اذن او نیست این است‏خدا پروردگار شما پس او را بپرستید آیا پند نمی‏گیرید {3}211
1376يونس104إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا وَعْدَ اللّهِ حَقًّا إِنَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ بِالْقِسْطِ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُواْ يَكْفُرُونَ {4}بازگشت همه شما به سوی اوست وعده خدا حق است هموست كه آفرینش را آغاز می‏كند سپس آن را باز می‏گرداند تا كسانی را كه ایمان آورده و كارهای شایسته كرده‏اند به عدالت پاداش دهد و كسانی كه كفر ورزیده‏اند به سزای كفرشان شربتی از آب جوشان و عذابی پر درد خواهند داشت {4}211
1377يونس105هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِيَاء وَالْقَمَرَ نُورًا وَقَدَّرَهُ مَنَازِلَ لِتَعْلَمُواْ عَدَدَ السِّنِينَ وَالْحِسَابَ مَا خَلَقَ اللّهُ ذَلِكَ إِلاَّ بِالْحَقِّ يُفَصِّلُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ {5}اوست كسی كه خورشید را روشنایی بخشید و ماه را تابان كرد و برای آن منزلهایی معین كرد تا شماره سالها و حساب را بدانید خدا اینها را جز به حق نیافریده است نشانه‏ها[ی خود] را برای گروهی كه می‏دانند به روشنی بیان می‏كند {5}211
1378يونس106إِنَّ فِي اخْتِلاَفِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا خَلَقَ اللّهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَّقُونَ {6}به راستی در آمد و رفت‏شب و روز و آنچه خدا در آسمانها و زمین آفریده برای مردمی كه پروا دارند دلایلی [آشكار] است {6}211
1379يونس107إَنَّ الَّذِينَ لاَ يَرْجُونَ لِقَاءنَا وَرَضُواْ بِالْحَياةِ الدُّنْيَا وَاطْمَأَنُّواْ بِهَا وَالَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ {7}كسانی كه امید به دیدار ما ندارند و به زندگی دنیا دل خوش كرده و بدان اطمینان یافته‏اند و كسانی كه از آیات ما غافلند {7}211
1380يونس108أُوْلَـئِكَ مَأْوَاهُمُ النُّارُ بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ {8}آنان به [كیفر] آنچه به دست می‏آوردند جایگاهشان آتش است {8}211
1381يونس109إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمَانِهِمْ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمُ الأَنْهَارُ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ {9}كسانی كه ایمان آورده و كارهای شایسته كرده‏اند پروردگارشان به پاس ایمانشان آنان را هدایت می‏كند به باغهای [پر ناز و] نعمت كه از زیر [پای] آنان نهرها روان خواهد بود [در خواهند آمد] {9}211
1382يونس1010دَعْوَاهُمْ فِيهَا سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَتَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلاَمٌ وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ {10}نیایش آنان در آنجا سبحانك اللهم [=خدایا تو پاك و منزهی] و درودشان در آنجا سلام است و پایان نیایش آنان این است كه الحمد لله رب العالمین [=ستایش ویژه پروردگار جهانیان است] {10}211
1383يونس1011وَلَوْ يُعَجِّلُ اللّهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجَالَهُم بِالْخَيْرِ لَقُضِيَ إِلَيْهِمْ أَجَلُهُمْ فَنَذَرُ الَّذِينَ لاَ يَرْجُونَ لِقَاءنَا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ {11}و اگر خدا برای مردم به همان شتاب كه آنان در كار خیر می‏طلبند در رساندن بلا به آنها شتاب می‏نمود قطعا اجلشان فرا می‏رسید پس كسانی را كه به دیدار ما امید ندارند در طغیانشان رها می‏كنیم تا سرگردان بمانند {11}211
1384يونس1012وَإِذَا مَسَّ الإِنسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَآئِمًا فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَن لَّمْ يَدْعُنَا إِلَى ضُرٍّ مَّسَّهُ كَذَلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ {12}و چون انسان را آسیبی رسد ما را به پهلو خوابیده یا نشسته یا ایستاده می‏خواند و چون گرفتاریش را برطرف كنیم چنان می‏رود كه گویی ما را برای گرفتاریی كه به او رسیده نخوانده است این گونه برای اسرافكاران آنچه انجام می‏دادند زینت داده شده است {12}211
1385يونس1013وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ مِن قَبْلِكُمْ لَمَّا ظَلَمُواْ وَجَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ وَمَا كَانُواْ لِيُؤْمِنُواْ كَذَلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ {13}و قطعا نسلهای پیش از شما را هنگامی كه ستم كردند به هلاكت رساندیم و پیامبرانشان دلایل آشكار برایشان آوردند و[لی] بر آن نبودند كه ایمان بیاورند این گونه مردم بزهكار را جزا می‏دهیم {13}211
1386يونس1014ثُمَّ جَعَلْنَاكُمْ خَلاَئِفَ فِي الأَرْضِ مِن بَعْدِهِم لِنَنظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ {14}آنگاه شما را پس از آنان در زمین جانشین قرار دادیم تا بنگریم چگونه رفتار می‏كنید {14}211
1387يونس1015وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ لاَ يَرْجُونَ لِقَاءنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَيْرِ هَـذَا أَوْ بَدِّلْهُ قُلْ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أُبَدِّلَهُ مِن تِلْقَاء نَفْسِي إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ مَا يُوحَى إِلَيَّ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ {15}و چون آیات روشن ما بر آنان خوانده شود آنانكه به دیدار ما امید ندارند می‏گویند قرآن دیگری جز این بیاور یا آن را عوض كن بگو مرا نرسد كه آن را از پیش خود عوض كنم جز آنچه را كه به من وحی می‏شود پیروی نمی‏كنم اگر پروردگارم را نافرمانی كنم از عذاب روزی بزرگ می‏ترسم {15}211
1388يونس1016قُل لَّوْ شَاء اللّهُ مَا تَلَوْتُهُ عَلَيْكُمْ وَلاَ أَدْرَاكُم بِهِ فَقَدْ لَبِثْتُ فِيكُمْ عُمُرًا مِّن قَبْلِهِ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ {16}بگو اگر خدا می‏خواست آن را بر شما نمی‏خواندم و [خدا] شما را بدان آگاه نمی‏گردانید قطعا پیش از [آوردن] آن روزگاری در میان شما به سر برده‏ام آیا فكر نمی‏كنید {16}211
1389يونس1017فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ إِنَّهُ لاَ يُفْلِحُ الْمُجْرِمُونَ {17}پس كیست‏ستمكارتر از آن كس كه دروغی بر خدای بندد یا آیات او را تكذیب كند به راستی مجرمان رستگار نمی‏شوند {17}211
1390يونس1018وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَضُرُّهُمْ وَلاَ يَنفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَـؤُلاء شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللّهَ بِمَا لاَ يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلاَ فِي الأَرْضِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ {18}و به جای خدا چیزهایی را می‏پرستند كه نه به آنان زیان می‏رساند و نه به آنان سود می‏دهد و می‏گویند اینها نزد خدا شفاعتگران ما هستند بگو آیا خدا را به چیزی كه در آسمانها و در زمین نمی‏داند آگاه می‏گردانید او پاك و برتر است از آنچه [با وی] شریك می‏سازند {18}211
1391يونس1019وَمَا كَانَ النَّاسُ إِلاَّ أُمَّةً وَاحِدَةً فَاخْتَلَفُواْ وَلَوْلاَ كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ فِيمَا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ {19}و مردم جز یك امت نبودند پس اختلاف پیدا كردند و اگر وعده‏ای از جانب پروردگارت مقرر نگشته بود قطعا در آنچه بر سر آن با هم اختلاف می‏كنند میانشان داوری می‏شد {19}211
1392يونس1020وَيَقُولُونَ لَوْلاَ أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلّهِ فَانْتَظِرُواْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ {20}و می‏گویند چرا معجزه‏ای از جانب پروردگارش بر او نازل نمی‏شود بگو غیب فقط به خدا اختصاص دارد پس منتظر باشید كه من هم با شما از منتظرانم {20}211
1393يونس1021وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً مِّن بَعْدِ ضَرَّاء مَسَّتْهُمْ إِذَا لَهُم مَّكْرٌ فِي آيَاتِنَا قُلِ اللّهُ أَسْرَعُ مَكْرًا إِنَّ رُسُلَنَا يَكْتُبُونَ مَا تَمْكُرُونَ {21}و چون مردم را پس از آسیبی كه به ایشان رسیده است رحمتی بچشانیم بناگاه آنان را در آیات ما نیرنگی است بگو نیرنگ خدا سریع‏تر است در حقیقت فرستادگان [=فرشتگان] ما آنچه نیرنگ می‏كنید می‏نویسند {21}211
1394يونس1022هُوَ الَّذِي يُسَيِّرُكُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ حَتَّى إِذَا كُنتُمْ فِي الْفُلْكِ وَجَرَيْنَ بِهِم بِرِيحٍ طَيِّبَةٍ وَفَرِحُواْ بِهَا جَاءتْهَا رِيحٌ عَاصِفٌ وَجَاءهُمُ الْمَوْجُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَظَنُّواْ أَنَّهُمْ أُحِيطَ بِهِمْ دَعَوُاْ اللّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ لَئِنْ أَنجَيْتَنَا مِنْ هَـذِهِ لَنَكُونَنِّ مِنَ الشَّاكِرِينَ {22}او كسی است كه شما را در خشكی و دریا می‏گرداند تا وقتی كه در كشتیها باشید و آنها با بادی خوش آنان را بب ر ند و ایشان بدان شاد شوند [بناگاه] بادی سخت بر آنها وزد و موج از هر طرف بر ایشان تازد و یقین كنند كه در محاصره افتاده‏اند در آن حال خدا را پاكدلانه می‏خوانند كه اگر ما را از این [ورطه] بر هانی قطعا از سپاسگزاران خواهیم شد {22}211
1395يونس1023فَلَمَّا أَنجَاهُمْ إِذَا هُمْ يَبْغُونَ فِي الأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا بَغْيُكُمْ عَلَى أَنفُسِكُم مَّتَاعَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ثُمَّ إِلَينَا مَرْجِعُكُمْ فَنُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ {23}پس چون آنان را رهانید ناگهان در زمین بناحق سركشی می‏كنند ای مردم سركشی شما فقط به زیان خود شماست‏شما بهره زندگی دنیا را [می‏طلبید] سپس بازگشت‏شما به سوی ما خواهد بود پس شما را از آنچه انجام می‏دادید باخبر خواهیم كرد {23}211
1396يونس1024إِنَّمَا مَثَلُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَاء أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاء فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الأَرْضِ مِمَّا يَأْكُلُ النَّاسُ وَالأَنْعَامُ حَتَّىَ إِذَا أَخَذَتِ الأَرْضُ زُخْرُفَهَا وَازَّيَّنَتْ وَظَنَّ أَهْلُهَا أَنَّهُمْ قَادِرُونَ عَلَيْهَآ أَتَاهَا أَمْرُنَا لَيْلاً أَوْ نَهَارًا فَجَعَلْنَاهَا حَصِيدًا كَأَن لَّمْ تَغْنَ بِالأَمْسِ كَذَلِكَ نُفَصِّلُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ {24}در حقیقت م ث ل زندگی دنیا بسان آبی است كه آن را از آسمان فرو ریختیم پس گیاه زمین از آنچه مردم و دامها می‏خورند با آن درآمیخت تا آنگاه كه زمین پیرایه خود را برگرفت و آراسته گردید و اهل آن پنداشتند كه آنان بر آن قدرت دارند شبی یا روزی فرمان [ویرانی] ما آمد و آن را چنان در ویده كردیم كه گویی دیروز وجود نداشته است این گونه نشانه‏ها[ی خود] را برای مردمی كه اندیشه می‏كنند به روشنی بیان می‏كنیم {24}211
1397يونس1025وَاللّهُ يَدْعُو إِلَى دَارِ السَّلاَمِ وَيَهْدِي مَن يَشَاء إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ {25}و خدا [شما را] به سرای سلامت فرا می‏خواند و هر كه را بخواهد به راه راست هدایت می‏كند {25}211
1398يونس1026لِّلَّذِينَ أَحْسَنُواْ الْحُسْنَى وَزِيَادَةٌ وَلاَ يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلاَ ذِلَّةٌ أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ {26}برای كسانی كه كار نیكو كرده‏اند نیكویی [بهشت] و زیاده [بر آن] است چهره‏هایشان را غباری و ذلتی نمی‏پوشاند اینان اهل بهشتند [و] در آن جاودانه خواهند بود {26}311
1399يونس1027وَالَّذِينَ كَسَبُواْ السَّيِّئَاتِ جَزَاء سَيِّئَةٍ بِمِثْلِهَا وَتَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ مَّا لَهُم مِّنَ اللّهِ مِنْ عَاصِمٍ كَأَنَّمَا أُغْشِيَتْ وُجُوهُهُمْ قِطَعًا مِّنَ اللَّيْلِ مُظْلِمًا أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ {27}و كسانی كه مرتكب بدیها شده‏اند [بدانند كه] جزای [هر] بدی مانند آن است و خواری آنان را فرو می‏گیرد در مقابل خدا هیچ حمایتگری برای ایشان نیست گویی چهره‏هایشان با پاره‏ای از شب تار پوشیده شده است آنان همدم آتشند كه در آن جاودانه خواهند بود {27}311
1400يونس1028وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُواْ مَكَانَكُمْ أَنتُمْ وَشُرَكَآؤُكُمْ فَزَيَّلْنَا بَيْنَهُمْ وَقَالَ شُرَكَآؤُهُم مَّا كُنتُمْ إِيَّانَا تَعْبُدُونَ {28}و [یاد كن] روزی را كه همه آنان را گرد می‏آوریم آنگاه به كسانی كه شرك ورزیده‏اند می‏گوییم شما و شریكانتان بر جای خود باشید پس میان آنها جدایی می‏افكنیم و شریكان آنان می‏گویند در حقیقت‏شما ما را نمی‏پرستیدید {28}311
1401يونس1029فَكَفَى بِاللّهِ شَهِيدًا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ إِن كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ {29}و گواهی خدا میان ما و میان شما بس است به راستی ما از عبادت شما بی‏خبر بودیم {29}311
1402يونس1030هُنَالِكَ تَبْلُو كُلُّ نَفْسٍ مَّا أَسْلَفَتْ وَرُدُّواْ إِلَى اللّهِ مَوْلاَهُمُ الْحَقِّ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ {30}آنجاست كه هر كسی آنچه را از پیش فرستاده است می‏آزماید و به سوی خدا مولای حقیقی خود بازگردانیده می‏شوند و آنچه به دروغ برمی‏ساخته‏اند از دستشان به در می‏رود {30}311
1403يونس1031قُلْ مَن يَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاء وَالأَرْضِ أَمَّن يَمْلِكُ السَّمْعَ والأَبْصَارَ وَمَن يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيَّتَ مِنَ الْحَيِّ وَمَن يُدَبِّرُ الأَمْرَ فَسَيَقُولُونَ اللّهُ فَقُلْ أَفَلاَ تَتَّقُونَ {31}بگو كیست كه از آسمان و زمین به شما روزی می‏بخشد یا كیست كه حاكم بر گوشها و دیدگان است و كیست كه زنده را از مرده بیرون می‏آورد و مرده را از زنده خارج می‏سازد و كیست كه كارها را تدبیر می‏كند خواهند گفت‏خدا پس بگو آیا پروا نمی‏كنید {31}311
1404يونس1032فَذَلِكُمُ اللّهُ رَبُّكُمُ الْحَقُّ فَمَاذَا بَعْدَ الْحَقِّ إِلاَّ الضَّلاَلُ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ {32}این است‏خدا پروردگار حقیقی شما و بعد از حقیقت جز گمراهی چیست پس چگونه [از حق] بازگردانیده می‏شوید {32}311
1405يونس1033كَذَلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ فَسَقُواْ أَنَّهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ {33}این گونه سخن پروردگارت بر كسانی كه نافرمانی كردند به حقیقت پیوست [چرا] كه آنان ایمان نمی‏آورند {33}311
1406يونس1034قُلْ هَلْ مِن شُرَكَآئِكُم مَّن يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ قُلِ اللّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ {34}بگو آیا از شریكان شما كسی هست كه آفرینش را آغاز كند و سپس آن را برگرداند بگو خداست كه آفرینش را آغاز می‏كند و باز آن را برمی‏گرداند پس چگونه [از حق] بازگردانیده می‏شوید {34}311
1407يونس1035قُلْ هَلْ مِن شُرَكَآئِكُم مَّن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ قُلِ اللّهُ يَهْدِي لِلْحَقِّ أَفَمَن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لاَّ يَهِدِّيَ إِلاَّ أَن يُهْدَى فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ {35}بگو آیا از شریكان شما كسی هست كه به سوی حق رهبری كند بگو خداست كه به سوی حق رهبری می‏كند پس آیا كسی كه به سوی حق رهبری می‏كند سزاوارتر است مورد پیروی قرار گیرد یا كسی كه راه نمی‏نماید مگر آنكه [خود] هدایت‏شود شما را چه شده چگونه داوری می‏كنید {35}311
1408يونس1036وَمَا يَتَّبِعُ أَكْثَرُهُمْ إِلاَّ ظَنًّا إَنَّ الظَّنَّ لاَ يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا إِنَّ اللّهَ عَلَيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ {36}و بیشترشان جز از گمان پیروی نمی‏كنند [ولی] گمان به هیچ وجه [آدمی را] از حقیقت بی‏نیاز نمی‏گرداند آری خدا به آنچه می‏كنند داناست {36}311
1409يونس1037وَمَا كَانَ هَـذَا الْقُرْآنُ أَن يُفْتَرَى مِن دُونِ اللّهِ وَلَـكِن تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ الْكِتَابِ لاَ رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ {37}و چنان نیست كه این قرآن از جانب غیر خدا [و] به دروغ ساخته شده باشد بلكه تصدیق [كننده] آنچه پیش از آن است می‏باشد و توضیحی از آن كتاب است كه در آن تردیدی نیست [و] از پروردگار جهانیان است {37}311
1410يونس1038أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّثْلِهِ وَادْعُواْ مَنِ اسْتَطَعْتُم مِّن دُونِ اللّهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ {38}یا می‏گویند آن را به دروغ ساخته است بگو اگر راست می‏گویید سوره‏ای مانند آن بیاورید و هر كه را جز خدا می‏توانید فرا خوانید {38}311
1411يونس1039بَلْ كَذَّبُواْ بِمَا لَمْ يُحِيطُواْ بِعِلْمِهِ وَلَمَّا يَأْتِهِمْ تَأْوِيلُهُ كَذَلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ {39}بلكه چیزی را دروغ شمردند كه به علم آن احاطه نداشتند و هنوز تاویل آن برایشان نیامده است كسانی [هم] كه پیش از آنان بودند همین گونه [پیامبرانشان را] تكذیب كردند پس بنگر كه فرجام ستمگران چگونه بوده است {39}311
1412يونس1040وَمِنهُم مَّن يُؤْمِنُ بِهِ وَمِنْهُم مَّن لاَّ يُؤْمِنُ بِهِ وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِالْمُفْسِدِينَ {40}و از آنان كسی است كه بدان ایمان می‏آورد و از آنان كسی است كه بدان ایمان نمی‏آورد و پروردگار تو به [حال] فسادگران داناتر است {40}311
1413يونس1041وَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل لِّي عَمَلِي وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ أَنتُمْ بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَاْ بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ {41}و اگر تو را تكذیب كردند بگو عمل من به من اختصاص دارد و عمل شما به شما اختصاص دارد شما از آنچه من انجام می‏دهم غیر مسؤولید و من از آنچه شما انجام نمی‏دهید غیر مسؤولم {41}311
1414يونس1042وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُونَ إِلَيْكَ أَفَأَنتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ وَلَوْ كَانُواْ لاَ يَعْقِلُونَ {42}و برخی از آنان كسانی‏اند كه به تو گوش فرا می‏دهند آیا تو كران را هر چند در نیابند شنوا خواهی كرد {42}311
1415يونس1043وَمِنهُم مَّن يَنظُرُ إِلَيْكَ أَفَأَنتَ تَهْدِي الْعُمْيَ وَلَوْ كَانُواْ لاَ يُبْصِرُونَ {43}و از آنان كسی است كه به سوی تو می‏نگرد آیا تو نابینایان را هر چند نبینند هدایت توانی كرد {43}311
1416يونس1044إِنَّ اللّهَ لاَ يَظْلِمُ النَّاسَ شَيْئًا وَلَـكِنَّ النَّاسَ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ {44}خدا به هیچ وجه به مردم ستم نمی‏كند لیكن مردم خود بر خویشتن ستم می‏كنند {44}311
1417يونس1045وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ كَأَن لَّمْ يَلْبَثُواْ إِلاَّ سَاعَةً مِّنَ النَّهَارِ يَتَعَارَفُونَ بَيْنَهُمْ قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِلِقَاء اللّهِ وَمَا كَانُواْ مُهْتَدِينَ {45}و روزی كه آنان را گرد می‏آورد گویی جز به اندازه ساعتی از روز درنگ نكرده‏اند با هم اظهار آشنایی می‏كنند قطعا كسانی كه دیدار خدا را دروغ شمردند زیان كردند و [به حقیقت] راه نیافتند {45}311
1418يونس1046وَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ اللّهُ شَهِيدٌ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ {46}و اگر پاره‏ای از آنچه را كه به آنان وعده می‏دهیم به تو بنمایانیم یا تو را بمیرانیم [در هر دو صورت] بازگشتشان به سوی ماست‏سپس خدا بر آنچه می‏كنند گواه است {46}311
1419يونس1047وَلِكُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولٌ فَإِذَا جَاء رَسُولُهُمْ قُضِيَ بَيْنَهُم بِالْقِسْطِ وَهُمْ لاَ يُظْلَمُونَ {47}و هر امتی را پیامبری است پس چون پیامبرشان بیاید میانشان به عدالت داوری شود و بر آنان ستم نرود {47}311
1420يونس1048وَيَقُولُونَ مَتَى هَـذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ {48}و می‏گویند اگر راست می‏گویید این وعده چه وقت است {48}311
1421يونس1049قُل لاَّ أَمْلِكُ لِنَفْسِي ضَرًّا وَلاَ نَفْعًا إِلاَّ مَا شَاء اللّهُ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ إِذَا جَاء أَجَلُهُمْ فَلاَ يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلاَ يَسْتَقْدِمُونَ {49}بگو برای خود زیان و سودی در اختیار ندارم مگر آنچه را كه خدا بخواهد هر امتی را زمانی [محدود] است آنگاه كه زمانشان به سر رسد پس نه ساعتی [از آن] تاخیر كنند و نه پیشی گیرند {49}311
1422يونس1050قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُهُ بَيَاتًا أَوْ نَهَارًا مَّاذَا يَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ {50}بگو به من خبر دهید اگر عذاب او شب یا روز به شما دررسد بزهكاران چه چیزی از آن به شتاب می‏خواهند {50}311
1423يونس1051أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ آمَنْتُم بِهِ آلآنَ وَقَدْ كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ {51}سپس آیا هنگامی كه [عذاب بر شما] واقع شد اكنون به آن ایمان آوردید در حالی كه به [آمدن] آن شتاب می‏نمودید {51}311
1424يونس1052ثُمَّ قِيلَ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ ذُوقُواْ عَذَابَ الْخُلْدِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلاَّ بِمَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ {52}پس به كسانی كه ستم ورزیدند گفته شود عذاب جاوید را بچشید آیا جز به [كیفر] آنچه به دست می‏آوردید جزا داده می‏شوید {52}311
1425يونس1053وَيَسْتَنبِئُونَكَ أَحَقٌّ هُوَ قُلْ إِي وَرَبِّي إِنَّهُ لَحَقٌّ وَمَا أَنتُمْ بِمُعْجِزِينَ {53}و از تو خبر می‏گیرند آیا آن راست است بگو آری سوگند به پروردگارم كه آن قطعا راست است و شما نمی‏توانید [خدا را] درمانده كنید {53}311
1426يونس1054وَلَوْ أَنَّ لِكُلِّ نَفْسٍ ظَلَمَتْ مَا فِي الأَرْضِ لاَفْتَدَتْ بِهِ وَأَسَرُّواْ النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُاْ الْعَذَابَ وَقُضِيَ بَيْنَهُم بِالْقِسْطِ وَهُمْ لاَ يُظْلَمُونَ {54}و اگر برای هر كسی كه ستم كرده است آنچه در زمین است می‏بود قطعا آن را برای [خلاصی و] بازخرید خود می‏داد و چون عذاب را ببینند پشیمانی خود را پنهان دارند و میان آنان به عدالت داوری شود و بر ایشان ستم نرود {54}311
1427يونس1055أَلا إِنَّ لِلّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ أَلاَ إِنَّ وَعْدَ اللّهِ حَقٌّ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ {55}بدانید كه در حقیقت آنچه در آسمانها و زمین است از آن خداست بدانید كه در حقیقت وعده خدا حق است ولی بیشتر آنان نمی‏دانند {55}311
1428يونس1056هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ {56}او زنده می‏كند و می‏میراند و به سوی او بازگردانیده می‏شوید {56}311
1429يونس1057يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءتْكُم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَشِفَاء لِّمَا فِي الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ {57}ای مردم به یقین برای شما از جانب پروردگارتان اندرزی و درمانی برای آنچه در سینه‏هاست و رهنمود و رحمتی برای گروندگان [به خدا] آمده است {57}311
1430يونس1058قُلْ بِفَضْلِ اللّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ فَلْيَفْرَحُواْ هُوَ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُونَ {58}بگو به فضل و رحمت‏خداست كه [مؤمنان] باید شاد شوند و این از هر چه گرد می‏آورند بهتر است {58}311
1431يونس1059قُلْ أَرَأَيْتُم مَّا أَنزَلَ اللّهُ لَكُم مِّن رِّزْقٍ فَجَعَلْتُم مِّنْهُ حَرَامًا وَحَلاَلاً قُلْ آللّهُ أَذِنَ لَكُمْ أَمْ عَلَى اللّهِ تَفْتَرُونَ {59}بگو به من خبر دهید آنچه از روزی كه خدا برای شما فرود آورده [چرا] بخشی از آن را حرام و [بخشی را] حلال گردانیده‏اید بگو آیا خدا به شما اجازه داده یا بر خدا دروغ می‏بندید {59}311
1432يونس1060وَمَا ظَنُّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّ اللّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لاَ يَشْكُرُونَ {60}و كسانی كه بر خدا دروغ می‏بندند روز رستاخیز چه گمان دارند در حقیقت‏خدا بر مردم دارای بخشش است ولی بیشترشان سپاسگزاری نمی‏كنند {60}311
1433يونس1061وَمَا تَكُونُ فِي شَأْنٍ وَمَا تَتْلُو مِنْهُ مِن قُرْآنٍ وَلاَ تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلاَّ كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُودًا إِذْ تُفِيضُونَ فِيهِ وَمَا يَعْزُبُ عَن رَّبِّكَ مِن مِّثْقَالِ ذَرَّةٍ فِي الأَرْضِ وَلاَ فِي السَّمَاء وَلاَ أَصْغَرَ مِن ذَلِكَ وَلا أَكْبَرَ إِلاَّ فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ {61}و در هیچ كاری نباشی و از سوی او [=خدا] هیچ [آیه‏ای] از قرآن نخوانی و هیچ كاری نكنید مگر اینكه ما بر شما گواه باشیم آنگاه كه بدان مبادرت می‏ورزید و هم‏وزن ذره‏ای نه در زمین و نه در آسمان از پروردگار تو پنهان نیست و نه كوچكتر و نه بزرگتر از آن چیزی نیست مگر اینكه در كتابی روشن [درج شده] است {61}311
1434يونس1062أَلا إِنَّ أَوْلِيَاء اللّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ {62}آگاه باشید كه بر دوستان خدا نه بیمی است و نه آنان اندوهگین می‏شوند {62}311
1435يونس1063الَّذِينَ آمَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ {63}همانان كه ایمان آورده و پرهیزگاری ورزیده‏اند {63}311
1436يونس1064لَهُمُ الْبُشْرَى فِي الْحَياةِ الدُّنْيَا وَفِي الآخِرَةِ لاَ تَبْدِيلَ لِكَلِمَاتِ اللّهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ {64}در زندگی دنیا و در آخرت مژده برای آنان است وعده‏های خدا را تبدیلی نیست این همان كامیابی بزرگ است {64}311
1437يونس1065وَلاَ يَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ إِنَّ الْعِزَّةَ لِلّهِ جَمِيعًا هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ {65}سخن آنان تو را غمگین نكند زیرا عزت همه از آن خداست او شنوای داناست {65}311
1438يونس1066أَلا إِنَّ لِلّهِ مَن فِي السَّمَاوَات وَمَن فِي الأَرْضِ وَمَا يَتَّبِعُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ شُرَكَاء إِن يَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ يَخْرُصُونَ {66}آگاه باش كه هر كه [و هر چه] در آسمانها و هر كه [و هر چه] در زمین است از آن خداست و كسانی كه غیر از خدا شریكانی را می‏خوانند [از آنها] پیروی نمی‏كنند اینان جز از گمان پیروی نمی‏كنند و جز گمان نمی‏برند {66}311
1439يونس1067هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُواْ فِيهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَسْمَعُونَ {67}اوست كسی كه برای شما شب را قرار داد تا در آن بیارامید و روز را روشن [گردانید] بی گمان در این [امر] برای مردمی كه می‏شنوند نشانه‏هایی است {67}311
1440يونس1068قَالُواْ اتَّخَذَ اللّهُ وَلَدًا سُبْحَانَهُ هُوَ الْغَنِيُّ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَات وَمَا فِي الأَرْضِ إِنْ عِندَكُم مِّن سُلْطَانٍ بِهَـذَا أَتقُولُونَ عَلَى اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ {68}گفتند خدا فرزندی برای خود اختیار كرده است منزه است او او بی‏نیاز است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست‏شما را بر این [ادعا] حجتی نیست آیا چیزی را كه نمی‏دانید به دروغ بر خدا می‏بندید {68}311
1441يونس1069قُلْ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ لاَ يُفْلِحُونَ {69}بگو در حقیقت كسانی كه بر خدا دروغ می‏بندند رستگار نمی‏شوند {69}311
1442يونس1070مَتَاعٌ فِي الدُّنْيَا ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ نُذِيقُهُمُ الْعَذَابَ الشَّدِيدَ بِمَا كَانُواْ يَكْفُرُونَ {70}بهره‏ای [اندك] در دنیا [دارند] سپس بازگشتشان به سوی ماست آنگاه به [سزای] آنكه كفر می‏ورزیدند عذاب سخت به آنان می‏چشانیم {70}311
1443يونس1071وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ نُوحٍ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكُم مَّقَامِي وَتَذْكِيرِي بِآيَاتِ اللّهِ فَعَلَى اللّهِ تَوَكَّلْتُ فَأَجْمِعُواْ أَمْرَكُمْ وَشُرَكَاءكُمْ ثُمَّ لاَ يَكُنْ أَمْرُكُمْ عَلَيْكُمْ غُمَّةً ثُمَّ اقْضُواْ إِلَيَّ وَلاَ تُنظِرُونِ {71}و خبر نوح را بر آنان بخوان آنگاه كه به قوم خود گفت ای قوم من اگر ماندن من [در میان شما] و اندرز دادن من به آیات خدا بر شما گران آمده است [بدانید كه من] بر خدا توكل كرده‏ام پس [در] كارتان با شریكان خود همداستان شوید تا كارتان بر شما ملتبس ننماید سپس در باره من تصمیم بگیرید و مهلتم ندهید {71}411
1444يونس1072فَإِن تَوَلَّيْتُمْ فَمَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلَى اللّهِ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ {72}و اگر روی گردانیدید من مزدی از شما نمی‏طلبم پاداش من جز بر عهده خدا نیست و مامورم كه از گردن‏نهندگان باشم {72}411
1445يونس1073فَكَذَّبُوهُ فَنَجَّيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ وَجَعَلْنَاهُمْ خَلاَئِفَ وَأَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ {73}پس او را تكذیب كردند آنگاه وی را با كسانی كه در كشتی همراه او بودند نجات دادیم و آنان را جانشین [تبهكاران] ساختیم و كسانی را كه آیات ما را تكذیب كردند غرق كردیم پس بنگر كه فرجام بیم‏داده‏شدگان چگونه بود {73}411
1446يونس1074ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِ رُسُلاً إِلَى قَوْمِهِمْ فَجَآؤُوهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانُواْ لِيُؤْمِنُواْ بِمَا كَذَّبُواْ بِهِ مِن قَبْلُ كَذَلِكَ نَطْبَعُ عَلَى قُلوبِ الْمُعْتَدِينَ {74}آنگاه پس از وی رسولانی را به سوی قومشان برانگیختیم و آنان دلایل آشكار برایشان آوردند ولی ایشان بر آن نبودند كه به چیزی كه قبلا آن را دروغ شمرده بودند ایمان بیاورند این گونه ما بر دلهای تجاوزكاران مهر می‏نهیم {74}411
1447يونس1075ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِم مُّوسَى وَهَارُونَ إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ بِآيَاتِنَا فَاسْتَكْبَرُواْ وَكَانُواْ قَوْمًا مُّجْرِمِينَ {75}سپس بعد از آنان موسی و هارون را با آیات خود به سوی فرعون و سران [قوم] وی فرستادیم و[لی آنان] گردنكشی كردند و گروهی تبهكار بودند {75}411
1448يونس1076فَلَمَّا جَاءهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِندِنَا قَالُواْ إِنَّ هَـذَا لَسِحْرٌ مُّبِينٌ {76}پس چون حق از نزد ما به سویشان آمد گفتند قطعا این سحری آشكار است {76}411
1449يونس1077قَالَ مُوسَى أَتقُولُونَ لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءكُمْ أَسِحْرٌ هَـذَا وَلاَ يُفْلِحُ السَّاحِرُونَ {77}موسی گفت آیا وقتی حق به سوی شما آمد می‏گویید [این سحر است] آیا این سحر است و حال آنكه جادوگران رستگار نمی‏شوند {77}411
1450يونس1078قَالُواْ أَجِئْتَنَا لِتَلْفِتَنَا عَمَّا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءنَا وَتَكُونَ لَكُمَا الْكِبْرِيَاء فِي الأَرْضِ وَمَا نَحْنُ لَكُمَا بِمُؤْمِنِينَ {78}گفتند آیا به سوی ما آمده‏ای تا ما را از شیوه‏ای كه پدرانمان را بر آن یافته‏ایم بازگردانی و بزرگی در این سرزمین برای شما دو تن باشد ما به شما دو تن ایمان نداریم {78}411
1451يونس1079وَقَالَ فِرْعَوْنُ ائْتُونِي بِكُلِّ سَاحِرٍ عَلِيمٍ {79}و فرعون گفت هر جادوگر دانایی را پیش من آورید {79}411
1452يونس1080فَلَمَّا جَاء السَّحَرَةُ قَالَ لَهُم مُّوسَى أَلْقُواْ مَا أَنتُم مُّلْقُونَ {80}و چون جادوگران آمدند موسی به آنان گفت آنچه را می‏اندازید بیندازید {80}411
1453يونس1081فَلَمَّا أَلْقَواْ قَالَ مُوسَى مَا جِئْتُم بِهِ السِّحْرُ إِنَّ اللّهَ سَيُبْطِلُهُ إِنَّ اللّهَ لاَ يُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ {81}پس چون افكندند موسی گفت آنچه را شما به میان آوردید سحر است به زودی خدا آن را باطل خواهد كرد آری خدا كار مفسدان را تایید نمی‏كند {81}411
1454يونس1082وَيُحِقُّ اللّهُ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ {82}و خدا با كلمات خود حق را ثابت می‏گرداند هر چند بزهكاران را خوش نیاید {82}411
1455يونس1083فَمَا آمَنَ لِمُوسَى إِلاَّ ذُرِّيَّةٌ مِّن قَوْمِهِ عَلَى خَوْفٍ مِّن فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِمْ أَن يَفْتِنَهُمْ وَإِنَّ فِرْعَوْنَ لَعَالٍ فِي الأَرْضِ وَإِنَّهُ لَمِنَ الْمُسْرِفِينَ {83}سرانجام كسی به موسی ایمان نیاورد مگر فرزندانی از قوم وی در حالی كه بیم داشتند از آنكه مبادا فرعون و سران آنها ایشان را آزار رسانند و در حقیقت فرعون در آن سرزمین برتری‏جوی و از اسرافكاران بود {83}411
1456يونس1084وَقَالَ مُوسَى يَا قَوْمِ إِن كُنتُمْ آمَنتُم بِاللّهِ فَعَلَيْهِ تَوَكَّلُواْ إِن كُنتُم مُّسْلِمِينَ {84}و موسی گفت ای قوم من اگر به خدا ایمان آورده‏اید و اگر اهل تسلیمید بر او توكل كنید {84}411
1457يونس1085فَقَالُواْ عَلَى اللّهِ تَوَكَّلْنَا رَبَّنَا لاَ تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ {85}پس گفتند بر خدا توكل كردیم پروردگارا ما را برای قوم ستمگر [وسیله] آزمایش قرار مده {85}411
1458يونس1086وَنَجِّنَا بِرَحْمَتِكَ مِنَ الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ {86}و ما را به رحمت‏خویش از گروه كافران نجات ده {86}411
1459يونس1087وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى وَأَخِيهِ أَن تَبَوَّءَا لِقَوْمِكُمَا بِمِصْرَ بُيُوتًا وَاجْعَلُواْ بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَأَقِيمُواْ الصَّلاَةَ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ {87}و به موسی و برادرش وحی كردیم كه شما دو تن برای قوم خود در مصر خانه‏هایی ترتیب دهید و سراهایتان را رو به روی هم قرار دهید و نماز برپا دارید و مؤمنان را مژده ده {87}411
1460يونس1088وَقَالَ مُوسَى رَبَّنَا إِنَّكَ آتَيْتَ فِرْعَوْنَ وَمَلأهُ زِينَةً وَأَمْوَالاً فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا رَبَّنَا لِيُضِلُّواْ عَن سَبِيلِكَ رَبَّنَا اطْمِسْ عَلَى أَمْوَالِهِمْ وَاشْدُدْ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَلاَ يُؤْمِنُواْ حَتَّى يَرَوُاْ الْعَذَابَ الأَلِيمَ {88}و موسی گفت پروردگارا تو به فرعون و اشرافش در زندگی دنیا زیور و اموال داده‏ای پروردگارا تا [خلق را] از راه تو گمراه كنند پروردگارا اموالشان را نابود كن و آنان را دل‏سخت گردان كه ایمان نیاورند تا عذاب دردناك را ببینند {88}411
1461يونس1089قَالَ قَدْ أُجِيبَت دَّعْوَتُكُمَا فَاسْتَقِيمَا وَلاَ تَتَّبِعَآنِّ سَبِيلَ الَّذِينَ لاَ يَعْلَمُونَ {89}فرمود دعای هر دوی شما پذیرفته شد پس ایستادگی كنید و راه كسانی را كه نمی‏دانند پیروی مكنید {89}411
1462يونس1090وَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ وَجُنُودُهُ بَغْيًا وَعَدْوًا حَتَّى إِذَا أَدْرَكَهُ الْغَرَقُ قَالَ آمَنتُ أَنَّهُ لا إِلِـهَ إِلاَّ الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ وَأَنَاْ مِنَ الْمُسْلِمِينَ {90}و فرزندان اسرائیل را از دریا گذراندیم پس فرعون و سپاهیانش از روی ستم و تجاوز آنان را دنبال كردند تا وقتی كه در شرف غرق شدن قرار گرفت گفت ایمان آوردم كه هیچ معبودی جز آنكه فرزندان اسرائیل به او گرویده‏اند نیست و من از تسلیم‏شدگانم {90}411
1463يونس1091آلآنَ وَقَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَكُنتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ {91}اكنون در حالی كه پیش از این نافرمانی می‏كردی و از تباهكاران بودی {91}411
1464يونس1092فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً وَإِنَّ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ عَنْ آيَاتِنَا لَغَافِلُونَ {92}پس امروز تو را با زره [زرین] خودت به بلندی [ساحل] می‏افكنیم تا برای كسانی كه از پی تو می‏آیند عبرتی باشد و بی‏گمان بسیاری از مردم از نشانه‏های ما غافلند {92}411
1465يونس1093وَلَقَدْ بَوَّأْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مُبَوَّأَ صِدْقٍ وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ فَمَا اخْتَلَفُواْ حَتَّى جَاءهُمُ الْعِلْمُ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ {93}به راستی ما فرزندان اسرائیل را در جایگاه[های] نیكو منزل دادیم و از چیزهای پاكیزه به آنان روزی بخشیدیم پس به اختلاف نپرداختند مگر پس از آنكه علم برای آنان حاصل شد همانا پروردگار تو در روز قیامت در باره آنچه بر سر آن اختلاف می‏كردند میانشان داوری خواهد كرد {93}411
1466يونس1094فَإِن كُنتَ فِي شَكٍّ مِّمَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ فَاسْأَلِ الَّذِينَ يَقْرَؤُونَ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكَ لَقَدْ جَاءكَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ {94}و اگر از آنچه به سوی تو نازل كرده‏ایم در تردیدی از كسانی كه پیش از تو كتاب [آسمانی] می‏خواندند بپرس قطعا حق از جانب پروردگارت به سوی تو آمده است پس زنهار از تردیدكنندگان مباش {94}411
1467يونس1095وَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِ اللّهِ فَتَكُونَ مِنَ الْخَاسِرِينَ {95}و از كسانی كه آیات ما را دروغ پنداشتند مباش كه از زیانكاران خواهی بود {95}411
1468يونس1096إِنَّ الَّذِينَ حَقَّتْ عَلَيْهِمْ كَلِمَتُ رَبِّكَ لاَ يُؤْمِنُونَ {96}در حقیقت كسانی كه سخن پروردگارت بر آنان تحقق یافته ایمان نمی‏آورند {96}411
1469يونس1097وَلَوْ جَاءتْهُمْ كُلُّ آيَةٍ حَتَّى يَرَوُاْ الْعَذَابَ الأَلِيمَ {97}هر چند هر گونه آیتی برایشان بیاید تا وقتی كه عذاب دردناك را ببینند {97}411
1470يونس1098فَلَوْلاَ كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلاَّ قَوْمَ يُونُسَ لَمَّآ آمَنُواْ كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الخِزْيِ فِي الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِينٍ {98}چرا هیچ شهری نبود كه [اهل آن] ایمان بیاورد و ایمانش به حال آن سود بخشد مگر قوم یونس كه وقتی [در آخرین لحظه] ایمان آوردند عذاب رسوایی را در زندگی دنیا از آنان برطرف كردیم و تا چندی آنان را برخوردار ساختیم {98}411
1471يونس1099وَلَوْ شَاء رَبُّكَ لآمَنَ مَن فِي الأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعًا أَفَأَنتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّى يَكُونُواْ مُؤْمِنِينَ {99}و اگر پروردگار تو می‏خواست قطعا هر كه در زمین است همه آنها یكسر ایمان می‏آوردند پس آیا تو مردم را ناگزیر می‏كنی كه بگروند {99}411
1472يونس10100وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَن تُؤْمِنَ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَيَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لاَ يَعْقِلُونَ {100}و هیچ كس را نرسد كه جز به اذن خدا ایمان بیاورد و [خدا] بر كسانی كه نمی اندیشند پلیدی را قرار می‏دهد {100}411
1473يونس10101قُلِ انظُرُواْ مَاذَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا تُغْنِي الآيَاتُ وَالنُّذُرُ عَن قَوْمٍ لاَّ يُؤْمِنُونَ {101}بگو بنگرید كه در آسمانها و زمین چیست و[لی] نشانه‏ها و هشدارها گروهی را كه ایمان نمی‏آورند سود نمی‏بخشد {101}411
1474يونس10102فَهَلْ يَنتَظِرُونَ إِلاَّ مِثْلَ أَيَّامِ الَّذِينَ خَلَوْاْ مِن قَبْلِهِمْ قُلْ فَانتَظِرُواْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ {102}پس آیا جز مانند روزهای كسانی را كه پیش از آنان درگذشتند انتظار می‏برند بگو انتظار برید كه من [نیز] با شما از منتظرانم {102}411
1475يونس10103ثُمَّ نُنَجِّي رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُواْ كَذَلِكَ حَقًّا عَلَيْنَا نُنجِ الْمُؤْمِنِينَ {103}سپس فرستادگان خود و كسانی را كه گرویدند می‏رهانیم زیرا بر ما فریضه است كه مؤمنان را نجات دهیم {103}411
1476يونس10104قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِن كُنتُمْ فِي شَكٍّ مِّن دِينِي فَلاَ أَعْبُدُ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ وَلَـكِنْ أَعْبُدُ اللّهَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ {104}بگو ای مردم اگر در دین من تردید دارید پس [بدانید كه من] كسانی را كه به جای خدا می‏پرستید نمی‏پرستم بلكه خدایی را می‏پرستم كه جان شما را می‏ستاند و دستور یافته‏ام كه از مؤمنان باشم {104}411
1477يونس10105وَأَنْ أَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا وَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ {105}و [به من دستور داده شده است] كه به دین حنیف روی آور و زنهار از مشركان مباش {105}411
1478يونس10106وَلاَ تَدْعُ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَنفَعُكَ وَلاَ يَضُرُّكَ فَإِن فَعَلْتَ فَإِنَّكَ إِذًا مِّنَ الظَّالِمِينَ {106}و به جای خدا چیزی را كه سود و زیانی به تو نمی‏رساند مخوان كه اگر چنین كنی در آن صورت قطعا از جمله ستمكارانی {106}411
1479يونس10107وَإِن يَمْسَسْكَ اللّهُ بِضُرٍّ فَلاَ كَاشِفَ لَهُ إِلاَّ هُوَ وَإِن يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلاَ رَآدَّ لِفَضْلِهِ يُصَيبُ بِهِ مَن يَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ {107}و اگر خدا به تو زیانی برساند آن را برطرف‏كننده‏ای جز او نیست و اگر برای تو خیری بخواهد بخشش او را ردكننده‏ای نیست آن را به هر كس از بندگانش كه بخواهد می‏رساند و او آمرزنده مهربان است {107}411
1480يونس10108قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءكُمُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكُمْ فَمَنِ اهْتَدَى فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا وَمَا أَنَاْ عَلَيْكُم بِوَكِيلٍ {108}بگو ای مردم حق از جانب پروردگارتان برای شما آمده است پس هر كه هدایت‏یابد به سود خویش هدایت می‏یابد و هر كه گمراه گردد به زیان خود گمراه می‏شود و من بر شما نگهبان نیستم {108}411
1481يونس10109وَاتَّبِعْ مَا يُوحَى إِلَيْكَ وَاصْبِرْ حَتَّىَ يَحْكُمَ اللّهُ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ {109}و از آنچه بر تو وحی می‏شود پیروی كن و شكیبا باش تا خدا [میان تو و آنان] داوری كند و او بهترین داوران است {109}411
[email protected] © 2015-2022