آیات سوره ابراهيم
جهت فیلتر سطر مطلب مورد نظر را تایپ نمایید.
نام سوره | شماره سوره | شماره آيه | متن آيه | ترجمه فولادوند | حزب | جزء | سجده | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1762 | ابراهيم | 14 | 0 | بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيمِ | به نام خداوند رحمتگر مهربان | 3 | 13 | |
1763 | ابراهيم | 14 | 1 | الَر كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ {1} | الف لام راء كتابی است كه آن را به سوی تو فرود آوردیم تا مردم را به اذن پروردگارشان از تاریكیها به سوی روشنایی بیرون آوری به سوی راه آن شكست ناپذیر ستوده {1} | 3 | 13 | |
1764 | ابراهيم | 14 | 2 | اللّهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ وَوَيْلٌ لِّلْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ شَدِيدٍ {2} | خدایی كه آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست و وای بر كافران از عذابی سخت {2} | 3 | 13 | |
1765 | ابراهيم | 14 | 3 | الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الآخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا أُوْلَـئِكَ فِي ضَلاَلٍ بَعِيدٍ {3} | همانان كه زندگی دنیا را بر آخرت ترجیح میدهند و مانع راه خدا میشوند و آن را كج میشمارند آنانند كه در گمراهی دور و درازی هستند {3} | 3 | 13 | |
1766 | ابراهيم | 14 | 4 | وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ بِلِسَانِ قَوْمِهِ لِيُبَيِّنَ لَهُمْ فَيُضِلُّ اللّهُ مَن يَشَاء وَيَهْدِي مَن يَشَاء وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ {4} | و ما هیچ پیامبری را جز به زبان قومش نفرستادیم تا [حقایق را] برای آنان بیان كند پس خدا هر كه را بخواهد بیراه میگذارد و هر كه را بخواهد هدایت میكند و اوست ارجمند حكیم {4} | 3 | 13 | |
1767 | ابراهيم | 14 | 5 | وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ {5} | و در حقیقت موسی را با آیات خود فرستادیم [و به او فرمودیم] كه قوم خود را از تاریكیها به سوی روشنایی بیرون آور و روزهای خدا را به آنان یادآوری كن كه قطعا در این [یادآوری] برای هر شكیبای سپاسگزاری عبرتهاست {5} | 3 | 13 | |
1768 | ابراهيم | 14 | 6 | وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ أَنجَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ وَيُذَبِّحُونَ أَبْنَاءكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءكُمْ وَفِي ذَلِكُم بَلاء مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ {6} | و [به خاطر بیاور] هنگامی را كه موسی به قوم خود گفت نعمتخدا را بر خود به یاد آورید آنگاه كه شما را از فرعونیان رهانید [همانان] كه بر شما عذاب سخت روا میداشتند و پسرانتان را سر میبریدند و زنانتان را زنده میگذاشتند و در این [امر] برای شما از جانب پروردگارتان آزمایشی بزرگ بود {6} | 3 | 13 | |
1769 | ابراهيم | 14 | 7 | وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ {7} | و آنگاه كه پروردگارتان اعلام كرد كه اگر واقعا سپاسگزاری كنید [نعمت] شما را افزون خواهم كرد و اگر ناسپاسی نمایید قطعا عذاب من سختخواهد بود {7} | 3 | 13 | |
1770 | ابراهيم | 14 | 8 | وَقَالَ مُوسَى إِن تَكْفُرُواْ أَنتُمْ وَمَن فِي الأَرْضِ جَمِيعًا فَإِنَّ اللّهَ لَغَنِيٌّ حَمِيدٌ {8} | و موسی گفت اگر شما و هر كه در روی زمین است همگی كافر شوید بیگمان خدا بینیاز ستوده[صفات] است {8} | 3 | 13 | |
1771 | ابراهيم | 14 | 9 | أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَالَّذِينَ مِن بَعْدِهِمْ لاَ يَعْلَمُهُمْ إِلاَّ اللّهُ جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَرَدُّواْ أَيْدِيَهُمْ فِي أَفْوَاهِهِمْ وَقَالُواْ إِنَّا كَفَرْنَا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ وَإِنَّا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَنَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ {9} | آیا خبر كسانی كه پیش از شما بودند قوم نوح و عاد و ثمود و آنانكه بعد از ایشان بودند [و] كسی جز خدا از آنان آگاهی ندارد به شما نرسیده است فرستادگانشان دلایل آشكار برایشان آوردند ولی آنان دستهایشان را [به نشانه اعتراض] بر دهانهایشان نهادند و گفتند ما به آنچه شما بدان ماموریت دارید كافریم و از آنچه ما را بدان میخوانید سخت در شكیم {9} | 3 | 13 | |
1772 | ابراهيم | 14 | 10 | قَالَتْ رُسُلُهُمْ أَفِي اللّهِ شَكٌّ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ يَدْعُوكُمْ لِيَغْفِرَ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَيُؤَخِّرَكُمْ إِلَى أَجَلٍ مُّسَـمًّى قَالُواْ إِنْ أَنتُمْ إِلاَّ بَشَرٌ مِّثْلُنَا تُرِيدُونَ أَن تَصُدُّونَا عَمَّا كَانَ يَعْبُدُ آبَآؤُنَا فَأْتُونَا بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ {10} | پیامبرانشان گفتند مگر در باره خدا پدید آورنده آسمانها و زمین تردیدی هست او شما را دعوت میكند تا پارهای از گناهانتان را بر شما ببخشاید و تا زمان معینی شما را مهلت دهد گفتند شما جز بشری مانند ما نیستید میخواهید ما را از آنچه پدرانمان میپرستیدند باز دارید پس برای ما حجتی آشكار بیاورید {10} | 4 | 13 | |
1773 | ابراهيم | 14 | 11 | قَالَتْ لَهُمْ رُسُلُهُمْ إِن نَّحْنُ إِلاَّ بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ وَلَـكِنَّ اللّهَ يَمُنُّ عَلَى مَن يَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَمَا كَانَ لَنَا أَن نَّأْتِيَكُم بِسُلْطَانٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَعلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ {11} | پیامبرانشان به آنان گفتند ما جز بشری مثل شما نیستیم ولی خدا بر هر یك از بندگانش كه بخواهد منت مینهد و ما را نرسد كه جز به اذن خدا برای شما حجتی بیاوریم و مؤمنان باید تنها بر خدا توكل كنند {11} | 4 | 13 | |
1774 | ابراهيم | 14 | 12 | وَمَا لَنَا أَلاَّ نَتَوَكَّلَ عَلَى اللّهِ وَقَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا وَلَنَصْبِرَنَّ عَلَى مَا آذَيْتُمُونَا وَعَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ {12} | و چرا بر خدا توكل نكنیم و حال آنكه ما را به راههایمان رهبری كرده است و البته ما بر آزاری كه به ما رساندید شكیبایی خواهیم كرد و توكلكنندگان باید تنها بر خدا توكل كنند {12} | 4 | 13 | |
1775 | ابراهيم | 14 | 13 | وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّـكُم مِّنْ أَرْضِنَآ أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَا فَأَوْحَى إِلَيْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ الظَّالِمِينَ {13} | و كسانی كه كافر شدند به پیامبرانشان گفتند شما را از سرزمین خودمان بیرون خواهیم كرد مگر اینكه به كیش ما بازگردید پس پروردگارشان به آنان وحی كرد كه حتما ستمگران را هلاك خواهیم كرد {13} | 4 | 13 | |
1776 | ابراهيم | 14 | 14 | وَلَنُسْكِنَنَّـكُمُ الأَرْضَ مِن بَعْدِهِمْ ذَلِكَ لِمَنْ خَافَ مَقَامِي وَخَافَ وَعِيدِ {14} | و قطعا شما را پس از ایشان در آن سرزمین سكونتخواهیم داد این برای كسی است كه از ایستادن [در محشر به هنگام حساب] در پیشگاه من بترسد و از تهدیدم بیم داشته باشد {14} | 4 | 13 | |
1777 | ابراهيم | 14 | 15 | وَاسْتَفْتَحُواْ وَخَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ {15} | و [پیامبران از خدا] گشایش خواستند و [سرانجام] هر زورگوی لجوجی نومید شد {15} | 4 | 13 | |
1778 | ابراهيم | 14 | 16 | مِّن وَرَآئِهِ جَهَنَّمُ وَيُسْقَى مِن مَّاء صَدِيدٍ {16} | [آن كس كه] دوزخ پیش روی اوست و به او آبی چركین نوشانده میشود {16} | 4 | 13 | |
1779 | ابراهيم | 14 | 17 | يَتَجَرَّعُهُ وَلاَ يَكَادُ يُسِيغُهُ وَيَأْتِيهِ الْمَوْتُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَمَا هُوَ بِمَيِّتٍ وَمِن وَرَآئِهِ عَذَابٌ غَلِيظٌ {17} | آن را جرعه جرعه مینوشد و نمیتواند آن را فرو برد و مرگ از هر جانبی به سویش میآید ولی نمیمیرد و عذابی سنگین به دنبال دارد {17} | 4 | 13 | |
1780 | ابراهيم | 14 | 18 | مَّثَلُ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمْ أَعْمَالُهُمْ كَرَمَادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّيحُ فِي يَوْمٍ عَاصِفٍ لاَّ يَقْدِرُونَ مِمَّا كَسَبُواْ عَلَى شَيْءٍ ذَلِكَ هُوَ الضَّلاَلُ الْبَعِيدُ {18} | م ث ل كسانی كه به پروردگار خود كافر شدند كردارهایشان به خاكستری میماند كه بادی تند در روزی طوفانی بر آن بوزد از آنچه به دست آوردهاند هیچ [بهرهای] نمیتوانند برد این است همان گمراهی دور و دراز {18} | 4 | 13 | |
1781 | ابراهيم | 14 | 19 | أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللّهَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ بِالْحقِّ إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ {19} | آیا در نیافتهای كه خدا آسمانها و زمین را به حق آفریده اگر بخواهد شما را میبرد و خلق تازهای میآورد {19} | 4 | 13 | |
1782 | ابراهيم | 14 | 20 | وَمَا ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِيزٍ {20} | و این [كار] بر خدا دشوار نیست {20} | 4 | 13 | |
1783 | ابراهيم | 14 | 21 | وَبَرَزُواْ لِلّهِ جَمِيعًا فَقَالَ الضُّعَفَاء لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُواْ إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ اللّهِ مِن شَيْءٍ قَالُواْ لَوْ هَدَانَا اللّهُ لَهَدَيْنَاكُمْ سَوَاء عَلَيْنَآ أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِن مَّحِيصٍ {21} | و همگی در برابر خدا ظاهر میشوند پس ناتوانان به گردنكشان میگویند ما پیروان شما بودیم آیا چیزی از عذاب خدا را از ما دور میكنید میگویند اگر خدا ما را هدایت كرده بود قطعا شما را هدایت میكردیم چه بیتابی كنیم چه صبر نماییم برای ما یكسان است ما را راه گریزی نیست {21} | 4 | 13 | |
1784 | ابراهيم | 14 | 22 | وَقَالَ الشَّيْطَانُ لَمَّا قُضِيَ الأَمْرُ إِنَّ اللّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدتُّكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ إِلاَّ أَن دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي فَلاَ تَلُومُونِي وَلُومُواْ أَنفُسَكُم مَّا أَنَاْ بِمُصْرِخِكُمْ وَمَا أَنتُمْ بِمُصْرِخِيَّ إِنِّي كَفَرْتُ بِمَآ أَشْرَكْتُمُونِ مِن قَبْلُ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ {22} | و چون كار از كار گذشت [و داوری صورت گرفت] شیطان میگوید در حقیقتخدا به شما وعده داد وعده راست و من به شما وعده دادم و با شما خلاف كردم و مرا بر شما هیچ تسلطی نبود جز اینكه شما را دعوت كردم و اجابتم نمودید پس مرا ملامت نكنید و خود را ملامت كنید من فریادرس شما نیستم و شما هم فریادرس من نیستید من به آنچه پیش از این مرا [در كار خدا] شریك میدانستید كافرم آری ستمكاران عذابی پردرد خواهند داشت {22} | 4 | 13 | |
1785 | ابراهيم | 14 | 23 | وَأُدْخِلَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ تَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلاَمٌ {23} | و كسانی كه ایمان آورده و كارهای شایسته كردهاند به بهشتهایی درآورده میشوند كه از زیر [درختان] آن جویبارها روان است كه به اذن پروردگارشان در آنجا جاودانه به سر میبرند و درودشان در آنجا سلام است {23} | 4 | 13 | |
1786 | ابراهيم | 14 | 24 | أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاء {24} | آیا ندیدی خدا چگونه م ث ل زده سخنی پاك كه مانند درختی پاك است كه ریشهاش استوار و شاخهاش در آسمان است {24} | 4 | 13 | |
1787 | ابراهيم | 14 | 25 | تُؤْتِي أُكُلَهَا كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا وَيَضْرِبُ اللّهُ الأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ {25} | میوهاش را هر دم به اذن پروردگارش میدهد و خدا م ث لها را برای مردم میزند شاید كه آنان پند گیرند {25} | 4 | 13 | |
1788 | ابراهيم | 14 | 26 | وَمَثلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ {26} | و م ث ل سخنی ناپاك چون درختی ناپاك است كه از روی زمین كنده شده و قراری ندارد {26} | 4 | 13 | |
1789 | ابراهيم | 14 | 27 | يُثَبِّتُ اللّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الآخِرَةِ وَيُضِلُّ اللّهُ الظَّالِمِينَ وَيَفْعَلُ اللّهُ مَا يَشَاء {27} | خدا كسانی را كه ایمان آوردهاند در زندگی دنیا و در آخرت با سخن استوار ثابت میگرداند و ستمگران را بیراه میگذارد و خدا هر چه بخواهد انجام میدهد {27} | 4 | 13 | |
1790 | ابراهيم | 14 | 28 | أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُواْ نِعْمَةَ اللّهِ كُفْرًا وَأَحَلُّواْ قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ {28} | آیا به كسانی كه [شكر] نعمتخدا را به كفر تبدیل كردند و قوم خود را به سرای هلاكت درآوردند ننگریستی {28} | 4 | 13 | |
1791 | ابراهيم | 14 | 29 | جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا وَبِئْسَ الْقَرَارُ {29} | [در آن سرای هلاكت كه] جهنم است [و] در آن وارد میشوند و چه بد قرارگاهی است {29} | 4 | 13 | |
1792 | ابراهيم | 14 | 30 | وَجَعَلُواْ لِلّهِ أَندَادًا لِّيُضِلُّواْ عَن سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعُواْ فَإِنَّ مَصِيرَكُمْ إِلَى النَّارِ {30} | و برای خدا مانندهایی قرار دادند تا [مردم را] از راه او گمراه كنند بگو برخوردار شوید كه قطعا بازگشتشما به سوی آتش است {30} | 4 | 13 | |
1793 | ابراهيم | 14 | 31 | قُل لِّعِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُواْ يُقِيمُواْ الصَّلاَةَ وَيُنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلانِيَةً مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَّ بَيْعٌ فِيهِ وَلاَ خِلاَلٌ {31} | به آن بندگانم كه ایمان آوردهاند بگو نماز را بر پا دارند و از آنچه به ایشان روزی دادهایم پنهان و آشكارا انفاق كنند پیش از آنكه روزی فرا رسد كه در آن نه داد و ستدی باشد و نه دوستیی {31} | 4 | 13 | |
1794 | ابراهيم | 14 | 32 | اللّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْ وَسَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِيَ فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَسَخَّرَ لَكُمُ الأَنْهَارَ {32} | خداست كه آسمانها و زمین را آفرید و از آسمان آبی فرستاد و به وسیله آن از میوهها برای شما روزی بیرون آورد و كشتی را برای شما رام گردانید تا به فرمان او در دریا روان شود و رودها را برای شما مسخر كرد {32} | 4 | 13 | |
1795 | ابراهيم | 14 | 33 | وَسَخَّر لَكُمُ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ دَآئِبَينَ وَسَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ {33} | و خورشید و ماه را كه پیوسته روانند برای شما رام گردانید و شب و روز را [نیز] مسخر شما ساخت {33} | 4 | 13 | |
1796 | ابراهيم | 14 | 34 | وَآتَاكُم مِّن كُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ وَإِن تَعُدُّواْ نِعْمَتَ اللّهِ لاَ تُحْصُوهَا إِنَّ الإِنسَانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ {34} | و از هر چه از او خواستید به شما عطا كرد و اگر نعمتخدا را شماره كنید نمیتوانید آن را به شمار درآورید قطعا انسان ستمپیشه ناسپاس است {34} | 4 | 13 | |
1797 | ابراهيم | 14 | 35 | وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَـذَا الْبَلَدَ آمِنًا وَاجْنُبْنِي وَبَنِيَّ أَن نَّعْبُدَ الأَصْنَامَ {35} | و [یاد كن] هنگامی را كه ابراهیم گفت پروردگارا این شهر را ایمن گردان و مرا و فرزندانم را از پرستیدن بتان دور دار {35} | 4 | 13 | |
1798 | ابراهيم | 14 | 36 | رَبِّ إِنَّهُنَّ أَضْلَلْنَ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ فَمَن تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي وَمَنْ عَصَانِي فَإِنَّكَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ {36} | پروردگارا آنها بسیاری از مردم را گمراه كردند پس هر كه از من پیروی كند بی گمان او از من است و هر كه مرا نافرمانی كند به یقین تو آمرزنده و مهربانی {36} | 4 | 13 | |
1799 | ابراهيم | 14 | 37 | رَّبَّنَا إِنِّي أَسْكَنتُ مِن ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِندَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُواْ الصَّلاَةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَارْزُقْهُم مِّنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ {37} | پروردگارا من [یكی از] فرزندانم را در درهای بیكشت نزد خانه محترم تو سكونت دادم پروردگارا تا نماز را به پا دارند پس دلهای برخی از مردم را به سوی آنان گرایش ده و آنان را از محصولات [مورد نیازشان] روزی ده باشد كه سپاسگزاری كنند {37} | 4 | 13 | |
1800 | ابراهيم | 14 | 38 | رَبَّنَا إِنَّكَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِي وَمَا نُعْلِنُ وَمَا يَخْفَى عَلَى اللّهِ مِن شَيْءٍ فَي الأَرْضِ وَلاَ فِي السَّمَاء {38} | پروردگارا بیگمان تو آنچه را كه پنهان میداریم و آنچه را كه آشكار میسازیم میدانی و چیزی در زمین و در آسمان بر خدا پوشیده نمیماند {38} | 4 | 13 | |
1801 | ابراهيم | 14 | 39 | الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي وَهَبَ لِي عَلَى الْكِبَرِ إِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَقَ إِنَّ رَبِّي لَسَمِيعُ الدُّعَاء {39} | سپاس خدای را كه با وجود سالخوردگی اسماعیل و اسحاق را به من بخشید به راستی پروردگار من شنونده دعاست {39} | 4 | 13 | |
1802 | ابراهيم | 14 | 40 | رَبِّ اجْعَلْنِي مُقِيمَ الصَّلاَةِ وَمِن ذُرِّيَّتِي رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَاء {40} | پروردگارا مرا برپادارنده نماز قرار ده و از فرزندان من نیز پروردگارا و دعای مرا بپذیر {40} | 4 | 13 | |
1803 | ابراهيم | 14 | 41 | رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسَابُ {41} | پروردگارا روزی كه حساب برپا میشود بر من و پدر و مادرم و بر مؤمنان ببخشای {41} | 4 | 13 | |
1804 | ابراهيم | 14 | 42 | وَلاَ تَحْسَبَنَّ اللّهَ غَافِلاً عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ إِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فِيهِ الأَبْصَارُ {42} | و خدا را از آنچه ستمكاران میكنند غافل مپندار جز این نیست كه [كیفر] آنان را برای روزی به تاخیر میاندازد كه چشمها در آن خیره میشود {42} | 4 | 13 | |
1805 | ابراهيم | 14 | 43 | مُهْطِعِينَ مُقْنِعِي رُءُوسِهِمْ لاَ يَرْتَدُّ إِلَيْهِمْ طَرْفُهُمْ وَأَفْئِدَتُهُمْ هَوَاء {43} | شتابان سر برداشته و چشم بر هم نمیزنند و [از وحشت] دلهایشان تهی است {43} | 4 | 13 | |
1806 | ابراهيم | 14 | 44 | وَأَنذِرِ النَّاسَ يَوْمَ يَأْتِيهِمُ الْعَذَابُ فَيَقُولُ الَّذِينَ ظَلَمُواْ رَبَّنَا أَخِّرْنَا إِلَى أَجَلٍ قَرِيبٍ نُّجِبْ دَعْوَتَكَ وَنَتَّبِعِ الرُّسُلَ أَوَلَمْ تَكُونُواْ أَقْسَمْتُم مِّن قَبْلُ مَا لَكُم مِّن زَوَالٍ {44} | و مردم را از روزی كه عذاب بر آنان میآید بترسان پس آنان كه ستم كردهاند میگویند پروردگارا ما را تا چندی مهلت بخش تا دعوت تو را پاسخ گوییم و از فرستادگان [تو] پیروی كنیم [به آنان گفته میشود] مگر شما پیش از این سوگند نمیخوردید كه شما را فنایی نیست {44} | 4 | 13 | |
1807 | ابراهيم | 14 | 45 | وَسَكَنتُمْ فِي مَسَـاكِنِ الَّذِينَ ظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ وَتَبَيَّنَ لَكُمْ كَيْفَ فَعَلْنَا بِهِمْ وَضَرَبْنَا لَكُمُ الأَمْثَالَ {45} | و در سراهای كسانی كه بر خود ستم روا داشتند سكونت گزیدید و برای شما آشكار گردید كه با آنان چگونه معامله كردیم و م ث لها برای شما زدیم {45} | 4 | 13 | |
1808 | ابراهيم | 14 | 46 | وَقَدْ مَكَرُواْ مَكْرَهُمْ وَعِندَ اللّهِ مَكْرُهُمْ وَإِن كَانَ مَكْرُهُمْ لِتَزُولَ مِنْهُ الْجِبَالُ {46} | و به یقین آنان نیرنگ خود را به كار بردند و [جزای] مكرشان با خداست هر چند از مكرشان كوهها از جای كنده میشد {46} | 4 | 13 | |
1809 | ابراهيم | 14 | 47 | فَلاَ تَحْسَبَنَّ اللّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ إِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ ذُو انْتِقَامٍ {47} | پس مپندار كه خدا وعده خود را به پیامبرانش خلاف میكند كه خدا شكستناپذیر انتقامگیرنده است {47} | 4 | 13 | |
1810 | ابراهيم | 14 | 48 | يَوْمَ تُبَدَّلُ الأَرْضُ غَيْرَ الأَرْضِ وَالسَّمَاوَاتُ وَبَرَزُواْ للّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ {48} | روزی كه زمین به غیر این زمین و آسمانها [به غیر این آسمانها] مبدل گردد و [مردم] در برابر خدای یگانه قهار ظاهر شوند {48} | 4 | 13 | |
1811 | ابراهيم | 14 | 49 | وَتَرَى الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ مُّقَرَّنِينَ فِي الأَصْفَادِ {49} | و گناهكاران را در آن روز میبینی كه با هم در زنجیرها بسته شدهاند {49} | 4 | 13 | |
1812 | ابراهيم | 14 | 50 | سَرَابِيلُهُم مِّن قَطِرَانٍ وَتَغْشَى وُجُوهَهُمْ النَّارُ {50} | تنپوشهایشان از قطران است و چهرههایشان را آتش میپوشاند {50} | 4 | 13 | |
1813 | ابراهيم | 14 | 51 | لِيَجْزِي اللّهُ كُلَّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ إِنَّ اللّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ {51} | تا خدا به هر كس هر چه به دست آورده است جزا دهد كه خدا زودشمار است {51} | 4 | 13 | |
1814 | ابراهيم | 14 | 52 | هَـذَا بَلاَغٌ لِّلنَّاسِ وَلِيُنذَرُواْ بِهِ وَلِيَعْلَمُواْ أَنَّمَا هُوَ إِلَـهٌ وَاحِدٌ وَلِيَذَّكَّرَ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ {52} | این [قرآن] ابلاغی برای مردم است [تا به وسیله آن هدایتشوند] و بدان بیم یابند و بدانند كه او معبودی یگانه است و تا صاحبان خرد پند گیرند {52} | 4 | 13 |