امروز شنبه ، ۱۴۰۱/۰۴/۱۱
تماس با مادرباره مادرخواست همکاریثبت نام عضو جدید
بدان
بازگشت به فهرست سوره ها

آیات سوره حج

جهت فیلتر سطر مطلب مورد نظر را تایپ نمایید.


نام سورهشماره سورهشماره آيهمتن آيهترجمه فولادوندحزبجزءسجده
2615حج220بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيمِبه نام خداوند رحمتگر مهربان317
2616حج221يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْءٌ عَظِيمٌ {1}ای مردم از پروردگار خود پروا كنید چرا كه زلزله رستاخیز امری هولناك است {1}317
2617حج222يَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَتَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَتَرَى النَّاسَ سُكَارَى وَمَا هُم بِسُكَارَى وَلَكِنَّ عَذَابَ اللَّهِ شَدِيدٌ {2}روزی كه آن را ببینید هر شیردهنده‏ای آن را كه شیر می‏دهد [از ترس] فرو می‏گذارد و هر آبستنی بار خود را فرو می‏نهد و مردم را مست می‏بینی و حال آنكه مست نیستند ولی عذاب خدا شدید است {2}317
2618حج223وَمِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّبِعُ كُلَّ شَيْطَانٍ مَّرِيدٍ {3}و برخی از مردم در باره خدا بدون هیچ علمی مجادله می‏كنند و از هر شیطان سركشی پیروی می‏نمایند {3}317
2619حج224كُتِبَ عَلَيْهِ أَنَّهُ مَن تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ وَيَهْدِيهِ إِلَى عَذَابِ السَّعِيرِ {4}بر [شیطان] مقرر شده است كه هر كس او را به دوستی گیرد قطعا او وی را گمراه می‏سازد و به عذاب آتشش می‏كشاند {4}317
2620حج225يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِن مُّضْغَةٍ مُّخَلَّقَةٍ وَغَيْرِ مُخَلَّقَةٍ لِّنُبَيِّنَ لَكُمْ وَنُقِرُّ فِي الْأَرْحَامِ مَا نَشَاء إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ وَمِنكُم مَّن يُتَوَفَّى وَمِنكُم مَّن يُرَدُّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَيْلَا يَعْلَمَ مِن بَعْدِ عِلْمٍ شَيْئًا وَتَرَى الْأَرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاء اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ وَأَنبَتَتْ مِن كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ {5}ای مردم اگر در باره برانگیخته شدن در شكید پس [بدانید] كه ما شما را از خاك آفریده‏ایم سپس از نطفه سپس از علقه آنگاه از مضغه دارای خلقت كامل و [احیانا] خلقت ناقص تا [قدرت خود را] بر شما روشن گردانیم و آنچه را اراده می‏كنیم تا مدتی معین در رحمها قرار می‏دهیم آنگاه شما را [به صورت] كودك برون می‏آوریم سپس [حیات شما را ادامه می‏دهیم] تا به حد رشدتان برسید و برخی از شما [زودرس] می‏میرد و برخی از شما به غایت پیری می‏رسد به گونه‏ای كه پس از دانستن [بسی چیزها] چیزی نمی‏داند و زمین را خشكیده می‏بینی و[لی] چون آب بر آن فرود آوریم به جنبش درمی‏آید و نمو می‏كند و از هر نوع [رستنیهای] نیكو می‏رویاند {5}317
2621حج226ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّهُ يُحْيِي الْمَوْتَى وَأَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ {6}این [قدرت نماییها] بدان سبب است كه خدا خود حق است و اوست كه مردگان را زنده می‏كند و [هم] اوست كه بر هر چیزی تواناست {6}317
2622حج227وَأَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لَّا رَيْبَ فِيهَا وَأَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَن فِي الْقُبُورِ {7}و [هم] آنكه رستاخیز آمدنی است [و] شكی در آن نیست و در حقیقت‏خداست كه كسانی را كه در گورهایند برمی‏انگیزد {7}317
2623حج228وَمِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَلَا هُدًى وَلَا كِتَابٍ مُّنِيرٍ {8}و از [میان] مردم كسی است كه در باره خدا بدون هیچ دانش و بی‏هیچ رهنمود و كتاب روشنی به مجادله می‏پردازد {8}317
2624حج229ثَانِيَ عِطْفِهِ لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِ اللَّهِ لَهُ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَنُذِيقُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَذَابَ الْحَرِيقِ {9}[آن هم] از سر نخوت تا [مردم را] از راه خدا گمراه كند در این دنیا برای او رسوایی است و در روز رستاخیز او را عذاب آتش سوزان می‏چشانیم {9}317
2625حج2210ذَلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ يَدَاكَ وَأَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ {10}این [كیفر] به سزای چیزهایی است كه دستهای تو پیش فرستاده است و [گرنه] خدا به بندگان خود بیدادگر نیست {10}317
2626حج2211وَمِنَ النَّاسِ مَن يَعْبُدُ اللَّهَ عَلَى حَرْفٍ فَإِنْ أَصَابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انقَلَبَ عَلَى وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةَ ذَلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ {11}و از میان مردم كسی است كه خدا را فقط بر یك حال [و بدون عمل] می‏پرستد پس اگر خیری به او برسد بدان اطمینان یابد و چون بلایی بدو رسد روی برتابد در دنیا و آخرت زیان دیده است این است همان زیان آشكار {11}317
2627حج2212يَدْعُو مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَضُرُّهُ وَمَا لَا يَنفَعُهُ ذَلِكَ هُوَ الضَّلَالُ الْبَعِيدُ {12}به جای خدا چیزی را می‏خواند كه نه زیانی به او می‏رساند و نه سودش می‏دهد این است همان گمراهی دور و دراز {12}317
2628حج2213يَدْعُو لَمَن ضَرُّهُ أَقْرَبُ مِن نَّفْعِهِ لَبِئْسَ الْمَوْلَى وَلَبِئْسَ الْعَشِيرُ {13}كسی را می‏خواند كه زیانش از سودش نزدیكتر است وه چه بد مولایی و چه بد دمسازی {13}317
2629حج2214إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ {14}بی‏گمان خدا كسانی را كه گرویده و كارهای شایسته كرده‏اند به باغهایی درمی‏آورد كه از زیر [درختان] آن رودبارها روان است‏خدا هر چه بخواهد انجام می‏دهد {14}317
2630حج2215مَن كَانَ يَظُنُّ أَن لَّن يَنصُرَهُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ فَلْيَمْدُدْ بِسَبَبٍ إِلَى السَّمَاء ثُمَّ لِيَقْطَعْ فَلْيَنظُرْ هَلْ يُذْهِبَنَّ كَيْدُهُ مَا يَغِيظُ {15}هر كه می‏پندارد كه خدا [پیامبرش] را در دنیا و آخرت هرگز یاری نخواهد كرد [بگو] تا طنابی به سوی سقف كشد [و خود را حلق‏آویز كند] سپس [آن را] ببر د آنگاه بنگرد كه آیا نیرنگش چیزی را كه مایه خشم او شده از میان خواهد برد {15}317
2631حج2216وَكَذَلِكَ أَنزَلْنَاهُ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَأَنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَن يُرِيدُ {16}و بدین گونه [قرآن] را [به صورت] آیاتی روشنگر نازل كردیم و خداست كه هر كه را بخواهد راه می‏نماید {16}317
2632حج2217إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَى وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ {17}كسانی كه ایمان آوردند و كسانی كه یهودی شدند و صابئی‏ها و مسیحیان و زرتشتیان و كسانی كه شرك ورزیدند البته خدا روز قیامت میانشان داوری خواهد كرد زیرا خدا بر هر چیزی گواه است {17}317
2633حج2218أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَسْجُدُ لَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَمَن فِي الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكَثِيرٌ مِّنَ النَّاسِ وَكَثِيرٌ حَقَّ عَلَيْهِ الْعَذَابُ وَمَن يُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن مُّكْرِمٍ إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يَشَاء {18}آیا ندانستی كه خداست كه هر كس در آسمانها و هر كس در زمین است و خورشید و ماه و [تمام] ستارگان و كوهها و درختان و جنبندگان و بسیاری از مردم برای او سجده می‏كنند و بسیاری‏اند كه عذاب بر آنان واجب شده است و هر كه را خدا خوار كند او را گرامی‏دارنده‏ای نیست چرا كه خدا هر چه بخواهد انجام می‏دهد {18}317سجده
2634حج2219هَذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ فَالَّذِينَ كَفَرُوا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِيَابٌ مِّن نَّارٍ يُصَبُّ مِن فَوْقِ رُؤُوسِهِمُ الْحَمِيمُ {19}این دو [گروه] دشمنان یكدیگرند كه در باره پروردگارشان با هم ستیزه می‏كنند و كسانی كه كفر ورزیدند جامه‏هایی از آتش برایشان بریده شده است [و] از بالای سرشان آب جوشان ریخته می‏شود {19}317
2635حج2220يُصْهَرُ بِهِ مَا فِي بُطُونِهِمْ وَالْجُلُودُ {20}آنچه در شكم آنهاست با پوست [بدن]شان بدان گداخته می‏گردد {20}317
2636حج2221وَلَهُم مَّقَامِعُ مِنْ حَدِيدٍ {21}و برای [وارد كردن ضربت بر سر] آنان گرزهایی آهنین است {21}317
2637حج2222كُلَّمَا أَرَادُوا أَن يَخْرُجُوا مِنْهَا مِنْ غَمٍّ أُعِيدُوا فِيهَا وَذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ {22}هر بار بخواهند از [شدت] غم از آن بیرون روند در آن باز گردانیده می‏شوند [كه هان] بچشید عذاب آتش سوزان را {22}317
2638حج2223إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا وَلِبَاسُهُمْ فِيهَا حَرِيرٌ {23}خدا كسانی را كه ایمان آورده و كارهای شایسته كرده‏اند در باغهایی كه از زیر [درختان] آن نهرها روان است درمی‏آورد در آنجا با دستبندهایی از طلا و مروارید آراسته می‏شوند و لباسشان در آنجا از پرنیان است {23}317
2639حج2224وَهُدُوا إِلَى الطَّيِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَهُدُوا إِلَى صِرَاطِ الْحَمِيدِ {24}و به گفتار پاك هدایت می‏شوند و به سوی راه [خدای] ستوده هدایت می‏گردند {24}317
2640حج2225إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ الَّذِي جَعَلْنَاهُ لِلنَّاسِ سَوَاء الْعَاكِفُ فِيهِ وَالْبَادِ وَمَن يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحَادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ {25}بی‏گمان كسانی كه كافر شدند و از راه خدا و مسجدالحرام كه آن را برای مردم اعم از مقیم در آنجا و بادیه‏نشین یكسان قرار داده‏ایم جلو گیری می‏كنند و [نیز] هر كه بخواهد در آنجا به ستم [از حق] منحرف شود او را از عذابی دردناك می‏چشانیم {25}317
2641حج2226وَإِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِيمَ مَكَانَ الْبَيْتِ أَن لَّا تُشْرِكْ بِي شَيْئًا وَطَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْقَائِمِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ {26}و چون برای ابراهیم جای خانه را معین كردیم [بدو گفتیم] چیزی را با من شریك مگردان و خانه‏ام را برای طواف‏كنندگان و قیام‏كنندگان و ركوع‏كنندگان [و] سجده‏كنندگان پاكیزه دار {26}317
2642حج2227وَأَذِّن فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجَالًا وَعَلَى كُلِّ ضَامِرٍ يَأْتِينَ مِن كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ {27}و در میان مردم برای [ادای] حج بانگ برآور تا [زایران] پیاده و [سوار] بر هر شتر لاغری كه از هر راه دوری می‏آیند به سوی تو روی آورند {27}317
2643حج2228لِيَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ فِي أَيَّامٍ مَّعْلُومَاتٍ عَلَى مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِيرَ {28}تا شاهد منافع خویش باشند و نام خدا را در روزهای معلومی بر دامهای زبان‏بسته‏ای كه روزی آنان كرده است ببرند پس از آنها بخورید و به درمانده مستمند بخورانید {28}317
2644حج2229ثُمَّ لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ وَلْيُوفُوا نُذُورَهُمْ وَلْيَطَّوَّفُوا بِالْبَيْتِ الْعَتِيقِ {29}سپس باید آلودگی خود را بزدایند و به نذرهای خود وفا كنند و بر گرد آن خانه كهن [=كعبه] طواف به جای آورند {29}317
2645حج2230ذَلِكَ وَمَن يُعَظِّمْ حُرُمَاتِ اللَّهِ فَهُوَ خَيْرٌ لَّهُ عِندَ رَبِّهِ وَأُحِلَّتْ لَكُمُ الْأَنْعَامُ إِلَّا مَا يُتْلَى عَلَيْكُمْ فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثَانِ وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ {30}این است [آنچه مقرر شده] و هر كس مقررات خدا را بزرگ دارد آن برای او نزد پروردگارش بهتر است و برای شما دامها حلال شده است مگر آنچه بر شما خوانده می‏شود پس از پلیدی بتها دوری كنید و از گفتار باطل اجتناب ورزید {30}317
2646حج2231حُنَفَاء لِلَّهِ غَيْرَ مُشْرِكِينَ بِهِ وَمَن يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَكَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاء فَتَخْطَفُهُ الطَّيْرُ أَوْ تَهْوِي بِهِ الرِّيحُ فِي مَكَانٍ سَحِيقٍ {31}در حالی كه گروندگان خالص به خدا باشید نه شریك‏گیرندگان [برای] او و هر كس به خدا شرك ورزد چنان است كه گویی از آسمان فرو افتاده و مرغان [شكاری] او را ربوده‏اند یا باد او را به جایی دور افكنده است {31}317
2647حج2232ذَلِكَ وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ {32}این است [فرایض خدا] و هر كس شعایر خدا را بزرگ دارد در حقیقت آن [حاكی] از پاكی دلهاست {32}317
2648حج2233لَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّهَا إِلَى الْبَيْتِ الْعَتِيقِ {33}برای شما در آن [دامها] تا مدتی معین سودهایی است‏سپس جایگاه [قربانی‏كردن آنها و سایر فرایض] در خانه كهن [=كعبه] است {33}317
2649حج2234وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا لِيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَى مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ فَإِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ {34}و برای هر امتی مناسكی قرار دادیم تا نام خدا را بر دامهای زبان‏بسته‏ای كه روزی آنها گردانیده یاد كنند پس [بدانید كه] خدای شما خدایی یگانه است پس به [فرمان] او گردن نهید و فروتنان را بشارت ده {34}317
2650حج2235الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِينَ عَلَى مَا أَصَابَهُمْ وَالْمُقِيمِي الصَّلَاةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ {35}همانان كه چون [نام] خدا یاد شود دلهایشان خشیت‏یابد و [آنان كه] بر هر چه برسرشان آید صبر پیشه‏گانند و برپا دارندگان نمازند و از آنچه روزیشان داده‏ایم انفاق می‏كنند {35}317
2651حج2236وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُم مِّن شَعَائِرِ اللَّهِ لَكُمْ فِيهَا خَيْرٌ فَاذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا صَوَافَّ فَإِذَا وَجَبَتْ جُنُوبُهَا فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَالْمُعْتَرَّ كَذَلِكَ سَخَّرْنَاهَا لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ {36}و شتران فربه را برای شما از [جمله] شعایر خدا قرار دادیم در آنها برای شما خیر است پس نام خدا را بر آنها در حالی كه برپای ایستاده‏اند بب رید و چون به پهلو درغلتیدند از آنها بخورید و به تنگدست [سائل] و به بینوا[ی غیر سائل] بخورانید این گونه آنها را برای شما رام كردیم امید كه شكرگزار باشید {36}317
2652حج2237لَن يَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَكِن يَنَالُهُ التَّقْوَى مِنكُمْ كَذَلِكَ سَخَّرَهَا لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَبَشِّرِ الْمُحْسِنِينَ {37}هرگز [نه] گوشتهای آنها و نه خونهایشان به خدا نخواهد رسید ولی [این] تقوای شماست كه به او می‏رسد این گونه [خداوند] آنها را برای شما رام كرد تا خدا را به پاس آنكه شما را هدایت نموده به بزرگی یاد كنید و نیكوكاران را مژده ده {37}317
2653حج2238إِنَّ اللَّهَ يُدَافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ خَوَّانٍ كَفُورٍ {38}قطعا خداوند از كسانی كه ایمان آورده‏اند دفاع می‏كند زیرا خدا هیچ خیانتكار ناسپاسی را دوست ندارد {38}417
2654حج2239أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَإِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ {39}به كسانی كه جنگ بر آنان تحمیل شده رخصت [جهاد] داده شده است چرا كه مورد ظلم قرار گرفته‏اند و البته خدا بر پیروزی آنان سخت تواناست {39}417
2655حج2240الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِن دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا وَلَيَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ {40}همان كسانی كه بناحق از خانه‏هایشان بیرون رانده شدند [آنها گناهی نداشتند] جز اینكه می‏گفتند پروردگار ما خداست و اگر خدا بعضی از مردم را با بعض دیگر دفع نمی‏كرد صومعه‏ها و كلیساها و كنیسه‏ها و مساجدی كه نام خدا در آنها بسیار برده می‏شود سخت ویران می‏شد و قطعا خدا به كسی كه [دین] او را یاری می‏كند یاری می‏دهد چرا كه خدا سخت نیرومند شكست‏ناپذیر است {40}417
2656حج2241الَّذِينَ إِن مَّكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ {41}همان كسانی كه چون در زمین به آنان توانایی دهیم نماز برپا می‏دارند و زكات می‏دهند و به كارهای پسندیده وامی‏دارند و از كارهای ناپسند باز می‏دارند و فرجام همه كارها از آن خداست {41}417
2657حج2242وَإِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَثَمُودُ {42}و اگر تو را تكذیب كنند قطعا پیش از آنان قوم نوح و عاد و ثمود [نیز] به تكذیب پرداختند {42}417
2658حج2243وَقَوْمُ إِبْرَاهِيمَ وَقَوْمُ لُوطٍ {43}و [نیز] قوم ابراهیم و قوم لوط {43}417
2659حج2244وَأَصْحَابُ مَدْيَنَ وَكُذِّبَ مُوسَى فَأَمْلَيْتُ لِلْكَافِرِينَ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ {44}و [همچنین] اهل مدین و موسی تكذیب شد پس كافران را مهلت دادم سپس [گریبان] آنها را گرفتم بنگر عذاب من چگونه بود {44}417
2660حج2245فَكَأَيِّن مِّن قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا وَهِيَ ظَالِمَةٌ فَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا وَبِئْرٍ مُّعَطَّلَةٍ وَقَصْرٍ مَّشِيدٍ {45}و چه بسیار شهرها را كه ستمكار بودند هلاكشان كردیم و [اینك] آن [شهرها] سقفهایش فرو ریخته است و [چه بسیار] چاههای متروك و كوشكهای افراشته را {45}417
2661حج2246أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَتَكُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ يَعْقِلُونَ بِهَا أَوْ آذَانٌ يَسْمَعُونَ بِهَا فَإِنَّهَا لَا تَعْمَى الْأَبْصَارُ وَلَكِن تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِي فِي الصُّدُورِ {46}آیا در زمین گردش نكرده‏اند تا دلهایی داشته باشند كه با آن بیندیشند یا گوشهایی كه با آن بشنوند در حقیقت چشمها كور نیست لیكن دلهایی كه در سینه‏هاست كور است {46}417
2662حج2247وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَلَن يُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ وَإِنَّ يَوْمًا عِندَ رَبِّكَ كَأَلْفِ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ {47}و از تو با شتاب تقاضای عذاب می‏كنند با آنكه هرگز خدا وعده‏اش را خلاف نمی كند و در حقیقت‏یك روز [از قیامت] نزد پروردگارت مانند هزار سال است از آنچه می‏شمرید {47}417
2663حج2248وَكَأَيِّن مِّن قَرْيَةٍ أَمْلَيْتُ لَهَا وَهِيَ ظَالِمَةٌ ثُمَّ أَخَذْتُهَا وَإِلَيَّ الْمَصِيرُ {48}و چه بسا شهری كه مهلتش دادم در حالی كه ستمكار بود سپس [گریبان] آن را گرفتم و فرجام به سوی من است {48}417
2664حج2249قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا أَنَا لَكُمْ نَذِيرٌ مُّبِينٌ {49}بگو ای مردم من برای شما فقط هشداردهنده‏ای آشكارم {49}417
2665حج2250فَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ {50}پس آنان كه گرویده و كارهای شایسته كرده‏اند آمرزش و روزی نیكو برای ایشان خواهد بود {50}417
2666حج2251وَالَّذِينَ سَعَوْا فِي آيَاتِنَا مُعَاجِزِينَ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ {51}و كسانی كه در [تخطئه] آیات ما می‏كوشند [و به خیال خود] عاجزكنندگان ما هستند آنان اهل دوزخند {51}417
2667حج2252وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ وَلَا نَبِيٍّ إِلَّا إِذَا تَمَنَّى أَلْقَى الشَّيْطَانُ فِي أُمْنِيَّتِهِ فَيَنسَخُ اللَّهُ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ ثُمَّ يُحْكِمُ اللَّهُ آيَاتِهِ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ {52}و پیش از تو [نیز] هیچ رسول و پیامبری را نفرستادیم جز اینكه هر گاه چیزی تلاوت می‏نمود شیطان در تلاوتش القای [شبهه] می‏كرد پس خدا آنچه را شیطان القا می‏كرد محو می‏گردانید سپس خدا آیات خود را استوار می‏ساخت و خدا دانای حكیم است {52}417
2668حج2253لِيَجْعَلَ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ فِتْنَةً لِّلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَفِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ {53}تا آنچه را كه شیطان القا می‏كند برای كسانی كه در دلهایشان بیماری است و [نیز] برای سنگدلان آزمایشی گرداند و ستمگران در ستیزه‏ای بس دور و درازند {53}417
2669حج2254وَلِيَعْلَمَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَيُؤْمِنُوا بِهِ فَتُخْبِتَ لَهُ قُلُوبُهُمْ وَإِنَّ اللَّهَ لَهَادِ الَّذِينَ آمَنُوا إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ {54}و تا آنان كه دانش یافته‏اند بدانند كه این [قرآن] حق است [و] از جانب پروردگار توست و بدان ایمان آورند و دلهایشان برای او خاضع گردد و به راستی خداوند كسانی را كه ایمان آورده‏اند به سوی راهی راست راهبر است {54}417
2670حج2255وَلَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ يَأْتِيَهُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَقِيمٍ {55}و[لی] كسانی كه كفر ورزیده‏اند همواره از آن در تردیدند تا بناگاه قیامت برای آنان فرا رسد یا عذاب روزی بدفرجام به سراغشان بیاید {55}417
2671حج2256الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ لِّلَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ {56}در آن روز پادشاهی از آن خداست میان آنان داوری می‏كند و [در نتیجه] كسانی كه ایمان آورده و كارهای شایسته كرده‏اند در باغهای پرناز و نعمت‏خواهند بود {56}417
2672حج2257وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَأُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ {57}و كسانی كه كفر ورزیده و نشانه‏های ما را دروغ پنداشته‏اند برای آنان عذابی خفت‏آور خواهد بود {57}417
2673حج2258وَالَّذِينَ هَاجَرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ مَاتُوا لَيَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقًا حَسَنًا وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ {58}و آنان كه در راه خدا مهاجرت كرده‏اند و آنگاه كشته شده یا مرده‏اند قطعا خداوند به آنان رزقی نیكو می‏بخشد و راستی این خداست كه بهترین روزی‏دهندگان است {58}417
2674حج2259لَيُدْخِلَنَّهُم مُّدْخَلًا يَرْضَوْنَهُ وَإِنَّ اللَّهَ لَعَلِيمٌ حَلِيمٌ {59}آنان را به جایگاهی كه آن را می‏پسندند درخواهد آورد و شك نیست كه خداوند دانایی بردبار است {59}417
2675حج2260ذَلِكَ وَمَنْ عَاقَبَ بِمِثْلِ مَا عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِيَ عَلَيْهِ لَيَنصُرَنَّهُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ {60}آری چنین است و هر كس نظیر آنچه بر او عقوبت رفته است دست به عقوبت زند سپس مورد ستم قرار گیرد قطعا خدا او را یاری خواهد كرد چرا كه خدا بخشایشگر و آمرزنده است {60}417
2676حج2261ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَأَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ {61}این بدان سبب است كه خدا شب را در روز درمی‏آورد و روز را [نیز] در شب درمی‏آورد و خداست كه شنوای بیناست {61}417
2677حج2262ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا يَدْعُونَ مِن دُونِهِ هُوَ الْبَاطِلُ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ {62}[آری] این بدان سبب است كه خدا خود حق است و آنچه به جای او می‏خوانند آن باطل است و این خداست كه والا و بزرگ است {62}417
2678حج2263أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَتُصْبِحُ الْأَرْضُ مُخْضَرَّةً إِنَّ اللَّهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ {63}آیا ندیده‏ای كه خدا از آسمان آبی فرو فرستاد و زمین سرسبز گردید آری خداست كه دقیق و آگاه است {63}417
2679حج2264لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ {64}آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست و در حقیقت این خداست كه خود بی‏نیاز ستوده[صفات] است {64}417
2680حج2265أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُم مَّا فِي الْأَرْضِ وَالْفُلْكَ تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَيُمْسِكُ السَّمَاء أَن تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُوفٌ رَّحِيمٌ {65}آیا ندیده‏ای كه خدا آنچه را در زمین است به نفع شما رام گردانید و كشتیها در دریا به فرمان او روانند و آسمان را نگاه می‏دارد تا [مبادا] بر زمین فرو افتد مگر به اذن خودش [باشد] در حقیقت‏خداوند نسبت به مردم سخت رئوف و مهربان است {65}417
2681حج2266وَهُوَ الَّذِي أَحْيَاكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ إِنَّ الْإِنسَانَ لَكَفُورٌ {66}و اوست كه شما را زندگی بخشید سپس شما را می‏میراند و باز زندگی [نو] می دهد حقا كه انسان سخت ناسپاس است {66}417
2682حج2267لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا هُمْ نَاسِكُوهُ فَلَا يُنَازِعُنَّكَ فِي الْأَمْرِ وَادْعُ إِلَى رَبِّكَ إِنَّكَ لَعَلَى هُدًى مُّسْتَقِيمٍ {67}برای هر امتی مناسكی قرار دادیم كه آنها بدان عمل می‏كنند پس نباید در این امر با تو به ستیزه برخیزند به راه پروردگارت دعوت كن زیرا تو بر راهی راست قرار داری {67}417
2683حج2268وَإِن جَادَلُوكَ فَقُلِ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ {68}و اگر با تو مجادله كردند بگو خدا به آنچه می‏كنید داناتر است {68}417
2684حج2269اللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ {69}خدا روز قیامت در مورد آنچه با یكدیگر در آن اختلاف می‏كردید داوری خواهد كرد {69}417
2685حج2270أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاء وَالْأَرْضِ إِنَّ ذَلِكَ فِي كِتَابٍ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ {70}آیا ندانسته‏ای كه خداوند آنچه را در آسمان و زمین است می‏داند اینها [همه] در كتابی [مندرج] است قطعا این بر خدا آسان است {70}417
2686حج2271وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَمَا لَيْسَ لَهُم بِهِ عِلْمٌ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِن نَّصِيرٍ {71}و به جای خدا چیزی را می‏پرستند كه بر [تایید] آن حجتی نازل نكرده و بدان دانشی ندارند و برای ستمكاران یاوری نخواهد بود {71}417
2687حج2272وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ تَعْرِفُ فِي وُجُوهِ الَّذِينَ كَفَرُوا الْمُنكَرَ يَكَادُونَ يَسْطُونَ بِالَّذِينَ يَتْلُونَ عَلَيْهِمْ آيَاتِنَا قُلْ أَفَأُنَبِّئُكُم بِشَرٍّ مِّن ذَلِكُمُ النَّارُ وَعَدَهَا اللَّهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَبِئْسَ الْمَصِيرُ {72}و چون آیات روشن ما بر آنان خوانده می‏شود در چهره كسانی كه كفر ورزیده‏اند [اثر] انكار را تشخیص می‏دهی چیزی نمانده كه بر كسانی كه آیات ما را برایشان تلاوت می‏كنند حمله‏ور شوند بگو آیا شما را به بدتر از این خبر دهم [همان] آتش است كه خدا آن را به كسانی كه كفر ورزیده‏اند وعده داده و چه بد سرانجامی است {72}417
2688حج2273يَا أَيُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَن يَخْلُقُوا ذُبَابًا وَلَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ وَإِن يَسْلُبْهُمُ الذُّبَابُ شَيْئًا لَّا يَسْتَنقِذُوهُ مِنْهُ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَالْمَطْلُوبُ {73}ای مردم م ث لی زده شد پس بدان گوش فرا دهید كسانی را كه جز خدا می‏خوانید هرگز [حتی] مگسی نمی‏آفرینند هر چند برای [آفریدن] آن اجتماع كنند و اگر آن مگس چیزی از آنان برباید نمی‏توانند آن را بازپس گیرند طالب و مطلوب هر دو ناتوانند {73}417
2689حج2274مَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ {74}قدر خدا را چنانكه در خور اوست نشناختند در حقیقت‏خداست كه نیرومند شكست‏ناپذیر است {74}417
2690حج2275اللَّهُ يَصْطَفِي مِنَ الْمَلَائِكَةِ رُسُلًا وَمِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ {75}خدا از میان فرشتگان رسولانی برمی‏گزیند و نیز از میان مردم بی‏گمان خدا شنوای بیناست {75}417
2691حج2276يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ {76}آنچه در دسترس آنان و آنچه پشت‏سرشان است می‏داند و [همه] كارها به خدا بازگردانیده می‏شود {76}417
2692حج2277يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ارْكَعُوا وَاسْجُدُوا وَاعْبُدُوا رَبَّكُمْ وَافْعَلُوا الْخَيْرَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ {77}ای كسانی كه ایمان آورده‏اید ركوع و سجود كنید و پروردگارتان را بپرستید و كار خوب انجام دهید باشد كه رستگار شوید {77}417سجده
2693حج2278وَجَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِّلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمينَ مِن قَبْلُ وَفِي هَذَا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهِيدًا عَلَيْكُمْ وَتَكُونُوا شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلَاكُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِيرُ {78}و در راه خدا چنانكه حق جهاد [در راه] اوست جهاد كنید اوست كه شما را [برای خود] برگزیده و در دین بر شما سختی قرار نداده است آیین پدرتان ابراهیم [نیز چنین بوده است] او بود كه قبلا شما را مسلمان نامید و در این [قرآن نیز همین مطلب آمده است] تا این پیامبر بر شما گواه باشد و شما بر مردم گواه باشید پس نماز را برپا دارید و زكات بدهید و به پناه خدا روید او مولای شماست چه نیكو مولایی و چه نیكو یاوری {78}417
[email protected] © 2015-2022