امروز شنبه ، ۱۴۰۱/۰۴/۱۱
تماس با مادرباره مادرخواست همکاریثبت نام عضو جدید
بدان
بازگشت به فهرست سوره ها

آیات سوره شعراء

جهت فیلتر سطر مطلب مورد نظر را تایپ نمایید.


نام سورهشماره سورهشماره آيهمتن آيهترجمه فولادوندحزبجزءسجده
2956شعراء260بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيمِبه نام خداوند رحمتگر مهربان219
2957شعراء261طسم {1}طا سین میم {1}219
2958شعراء262تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ {2}این است آیه‏های كتاب روشنگر {2}219
2959شعراء263لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ {3}شاید تو از اینكه [مشركان] ایمان نمی‏آورند جان خود را تباه سازی {3}219
2960شعراء264إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّن السَّمَاء آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ {4}اگر بخواهیم معجزه‏ای از آسمان بر آنان فرود می‏آوریم تا در برابر آن گردنهایشان خاضع گردد {4}219
2961شعراء265وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمَنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ {5}و هیچ تذكر جدیدی از سوی [خدای] رحمان برایشان نیامد جز اینكه همواره از آن روی برمی‏تافتند {5}219
2962شعراء266فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاء مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون {6}[آنان] در حقیقت به تكذیب پرداختند و به زودی خبر آنچه كه بدان ریشخند می كردند بدیشان خواهد رسید {6}219
2963شعراء267أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ {7}مگر در زمین ننگریسته‏اند كه چه قدر در آن از هر گونه جفتهای زیبا رویانیده‏ایم {7}219
2964شعراء268إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ {8}قطعا در این [هنرنمایی] عبرتی است و[لی] بیشترشان ایمان‏آورنده نیستند {8}219
2965شعراء269وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ {9}و در حقیقت پروردگار تو همان شكست‏ناپذیر مهربان است {9}219
2966شعراء2610وَإِذْ نَادَى رَبُّكَ مُوسَى أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ {10}و [یاد كن] هنگامی را كه پروردگارت موسی را ندا درداد كه به سوی قوم ستمكار برو {10}219
2967شعراء2611قَوْمَ فِرْعَوْنَ أَلَا يَتَّقُونَ {11}قوم فرعون آیا پروا ندارند {11}219
2968شعراء2612قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ {12}گفت پروردگارا می‏ترسم مرا تكذیب كنند {12}219
2969شعراء2613وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَى هَارُونَ {13}و سینه‏ام تنگ می‏گردد و زبانم باز نمی‏شود پس به سوی هارون بفرست {13}219
2970شعراء2614وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ {14}و [از طرفی] آنان بر [گردن] من خونی دارند و می‏ترسم مرا بكشند {14}219
2971شعراء2615قَالَ كَلَّا فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا إِنَّا مَعَكُم مُّسْتَمِعُونَ {15}فرمود نه چنین نیست نشانه‏های ما را [برای آنان] بب رید كه ما با شما شنونده‏ایم {15}219
2972شعراء2616فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ {16}پس به سوی فرعون بروید و بگویید ما پیامبر پروردگار جهانیانیم {16}219
2973شعراء2617أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ {17}فرزندان اسرائیل را با ما بفرست {17}219
2974شعراء2618قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ {18}[فرعون] گفت آیا تو را از كودكی در میان خود نپروردیم و سالیانی چند از عمرت را پیش ما نماندی {18}219
2975شعراء2619وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ {19}و [سرانجام] كار خود را كردی و تو از ناسپاسانی {19}219
2976شعراء2620قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ {20}گفت آن را هنگامی مرتكب شدم كه از گمراهان بودم {20}219
2977شعراء2621فَفَرَرْتُ مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْمًا وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ {21}و چون از شما ترسیدم از شما گریختم تا پروردگارم به من دانش بخشید و مرا از پیامبران قرار داد {21}219
2978شعراء2622وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدتَّ بَنِي إِسْرَائِيلَ {22}و [آیا] اینكه فرزندان اسرائیل را بنده [خود] ساخته‏ای نعمتی است كه منتش را بر من می‏نهی {22}219
2979شعراء2623قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ {23}فرعون گفت و پروردگار جهانیان چیست {23}219
2980شعراء2624قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا إن كُنتُم مُّوقِنِينَ {24}گفت پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است‏اگر اهل یقین باشید {24}219
2981شعراء2625قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ {25}[فرعون] به كسانی كه پیرامونش بودند گفت آیا نمی‏شنوید {25}219
2982شعراء2626قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ {26}[موسی دوباره] گفت پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شما {26}219
2983شعراء2627قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ {27}[فرعون] گفت واقعا این پیامبری كه به سوی شما فرستاده شده سخت دیوانه است {27}219
2984شعراء2628قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ {28}[موسی] گفت پروردگار خاور و باختر و آنچه میان آن دو است‏اگر تعقل كنید {28}219
2985شعراء2629قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ {29}[فرعون] گفت اگر خدایی غیر از من اختیار كنی قطعا تو را از [جمله] زندانیان خواهم ساخت {29}219
2986شعراء2630قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُّبِينٍ {30}گفت گر چه برای تو چیزی آشكار بیاورم {30}219
2987شعراء2631قَالَ فَأْتِ بِهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ {31}گفت اگر راست می‏گویی آن را بیاور {31}219
2988شعراء2632فَأَلْقَى عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ {32}پس عصای خود بیفكند و بناگاه آن اژدری نمایان شد {32}219
2989شعراء2633وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاء لِلنَّاظِرِينَ {33}و دستش را بیرون كشید و بناگاه آن برای تماشاگران سپید می‏نمود {33}219
2990شعراء2634قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ {34}[فرعون] به سرانی كه پیرامونش بودند گفت واقعا این ساحری بسیار داناست {34}219
2991شعراء2635يُرِيدُ أَن يُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ {35}می‏خواهد با سحر خود شما را از سرزمینتان بیرون كند اكنون چه رای می‏دهید {35}219
2992شعراء2636قَالُوا أَرْجِهِ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ {36}گفتند او و برادرش را در بند دار و گردآورندگان را به شهرها بفرست {36}219
2993شعراء2637يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ {37}تا هر ساحر ماهری را نزد تو بیاورند {37}219
2994شعراء2638فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ {38}پس ساحران برای موعد روزی معلوم گردآوری شدند {38}219
2995شعراء2639وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنتُم مُّجْتَمِعُونَ {39}و به توده مردم گفته شد آیا شما هم جمع خواهید شد {39}219
2996شعراء2640لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ {40}بدین امید كه اگر ساحران غالب شدند از آنان پیروی كنیم {40}219
2997شعراء2641فَلَمَّا جَاء السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ {41}و چون ساحران پیش فرعون آمدند گفتند آیا اگر ما غالب آییم واقعا برای ما مزدی خواهد بود {41}219
2998شعراء2642قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِينَ {42}گفت آری و در آن صورت شما حتما از [زمره] مقربان خواهید شد {42}219
2999شعراء2643قَالَ لَهُم مُّوسَى أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ {43}موسی به آنان گفت آنچه را شما می‏اندازید بیندازید {43}219
3000شعراء2644فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ {44}پس ریسمانها و چوبدستی‏هایشان را انداختند و گفتند به عزت فرعون كه ما حتما پیروزیم {44}219
3001شعراء2645فَأَلْقَى مُوسَى عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ {45}پس موسی عصایش را انداخت و بناگاه هر چه را به دروغ برساخته بودند بلعید {45}219
3002شعراء2646فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ {46}در نتیجه ساحران به حالت‏سجده درافتادند {46}219
3003شعراء2647قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ {47}گفتند به پروردگار جهانیان ایمان آوردیم {47}219
3004شعراء2648رَبِّ مُوسَى وَهَارُونَ {48}پروردگار موسی و هارون {48}219
3005شعراء2649قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ {49}گفت [آیا] پیش از آنكه به شما اجازه دهم به او ایمان آوردید قطعا او همان بزرگ شماست كه به شما سحر آموخته است به زودی خواهید دانست‏حتما دستها و پاهای شما را از چپ و راست‏خواهم برید و همه‏تان را به دار خواهم آویخت {49}219
3006شعراء2650قَالُوا لَا ضَيْرَ إِنَّا إِلَى رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ {50}گفتند باكی نیست ما روی به سوی پروردگار خود می‏آوریم {50}219
3007شعراء2651إِنَّا نَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَن كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ {51}ما امیدواریم كه پروردگارمان گناهانمان را بر ما ببخشاید [چرا] كه نخستین ایمان‏آورندگان بودیم {51}219
3008شعراء2652وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ {52}و به موسی وحی كردیم كه بندگان مرا شبانه حركت ده زیرا شما مورد تعقیب قرار خواهید گرفت {52}219
3009شعراء2653فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ {53}پس فرعون ماموران جمع‏آوری [خود را] به شهرها فرستاد {53}219
3010شعراء2654إِنَّ هَؤُلَاء لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ {54}[و گفت] اینها عده‏ای ناچیزند {54}219
3011شعراء2655وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ {55}و راستی آنها ما را بر سر خشم آورده‏اند {55}219
3012شعراء2656وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ {56}و[لی] ما همگی به حال آماده‏باش درآمده‏ایم {56}219
3013شعراء2657فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ {57}سرانجام ما آنان را از باغستانها و چشمه‏سارها {57}219
3014شعراء2658وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ {58}و گنجینه‏ها و جایگاه‏های پر ناز و نعمت بیرون كردیم {58}219
3015شعراء2659كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ {59}[اراده ما] چنین بود و آن [نعمتها] را به فرزندان اسرائیل میراث دادیم {59}219
3016شعراء2660فَأَتْبَعُوهُم مُّشْرِقِينَ {60}پس هنگام برآمدن آفتاب آنها را تعقیب كردند {60}219
3017شعراء2661فَلَمَّا تَرَاءى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَى إِنَّا لَمُدْرَكُونَ {61}چون دو گروه همدیگر را دیدند یاران موسی گفتند ما قطعا گرفتار خواهیم شد {61}219
3018شعراء2662قَالَ كَلَّا إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ {62}گفت چنین نیست زیرا پروردگارم با من است و به زودی مرا راهنمایی خواهد كرد {62}219
3019شعراء2663فَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ فَانفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ {63}پس به موسی وحی كردیم با عصای خود بر این دریا بزن تا از هم شكافت و هر پاره‏ای همچون كوهی سترگ بود {63}219
3020شعراء2664وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ {64}و دیگران را بدانجا نزدیك گردانیدیم {64}219
3021شعراء2665وَأَنجَيْنَا مُوسَى وَمَن مَّعَهُ أَجْمَعِينَ {65}و موسی و همه كسانی را كه همراه او بودند نجات دادیم {65}219
3022شعراء2666ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ {66}آنگاه دیگران را غرق كردیم {66}219
3023شعراء2667إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ {67}مسلما در این [واقعه] عبرتی بود و[لی] بیشترشان ایمان‏آورنده نبودند {67}219
3024شعراء2668وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ {68}و قطعا پروردگار تو همان شكست‏ناپذیر مهربان است {68}219
3025شعراء2669وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ {69}و بر آنان گزارش ابراهیم را بخوان {69}219
3026شعراء2670إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ {70}آنگاه كه به پدر خود و قومش گفت چه می‏پرستید {70}219
3027شعراء2671قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ {71}گفتند بتانی را می‏پرستیم و همواره ملازم آنهاییم {71}219
3028شعراء2672قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ {72}گفت آیا وقتی دعا می‏كنید از شما می‏شنوند {72}219
3029شعراء2673أَوْ يَنفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ {73}یا به شما سود یا زیان می‏رسانند {73}219
3030شعراء2674قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءنَا كَذَلِكَ يَفْعَلُونَ {74}گفتند نه بلكه پدران خود را یافتیم كه چنین می‏كردند {74}219
3031شعراء2675قَالَ أَفَرَأَيْتُم مَّا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ {75}گفت آیا در آنچه می‏پرستیده‏اید تامل كرده‏اید {75}219
3032شعراء2676أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ {76}شما و پدران پیشین شما {76}219
3033شعراء2677فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ {77}قطعا همه آنها جز پروردگار جهانیان دشمن منند {77}219
3034شعراء2678الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ {78}آن كس كه مرا آفریده و همو راهنماییم می‏كند {78}219
3035شعراء2679وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ {79}و آن كس كه او به من خوراك می‏دهد و سیرابم می‏گرداند {79}219
3036شعراء2680وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ {80}و چون بیمار شوم او مرا درمان می‏بخشد {80}219
3037شعراء2681وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ {81}و آن كس كه مرا می‏میراند و سپس زنده‏ام می‏گرداند {81}219
3038شعراء2682وَالَّذِي أَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ {82}و آن كس كه امید دارم روز پاداش گناهم را بر من ببخشاید {82}219
3039شعراء2683رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ {83}پروردگارا به من دانش عطا كن و مرا به صالحان ملحق فرمای {83}219
3040شعراء2684وَاجْعَل لِّي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ {84}و برای من در [میان] آیندگان آوازه نیكو گذار {84}219
3041شعراء2685وَاجْعَلْنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ {85}و مرا از وارثان بهشت پر نعمت گردان {85}219
3042شعراء2686وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ {86}و بر پدرم ببخشای كه او از گمراهان بود {86}219
3043شعراء2687وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ {87}و روزی كه [مردم] برانگیخته می‏شوند رسوایم مكن {87}219
3044شعراء2688يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ {88}روزی كه هیچ مال و فرزندی سود نمی‏دهد {88}219
3045شعراء2689إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ {89}مگر كسی كه دلی پاك به سوی خدا بیاورد {89}219
3046شعراء2690وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ {90}و [آن روز] بهشت برای پرهیزگاران نزدیك می‏گردد {90}219
3047شعراء2691وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ {91}و جهنم برای گمراهان نمودار می‏شود {91}219
3048شعراء2692وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ {92}و به آنان گفته می‏شود آنچه جز خدا می‏پرستیدید كجایند {92}219
3049شعراء2693مِن دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنصُرُونَكُمْ أَوْ يَنتَصِرُونَ {93}آیا یاریتان می‏كنند یا خود را یاری می‏دهند {93}219
3050شعراء2694فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ {94}پس آنها و همه گمراهان در آن [آتش] افكنده می‏شوند {94}219
3051شعراء2695وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ {95}و [نیز] همه سپاهیان ابلیس {95}219
3052شعراء2696قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ {96}آنها در آنجا با یكدیگر ستیزه می‏كنند [و] می‏گویند {96}219
3053شعراء2697تَاللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ {97}سوگند به خدا كه ما در گمراهی آشكاری بودیم {97}219
3054شعراء2698إِذْ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ {98}آنگاه كه شما را با پروردگار جهانیان برابر می‏كردیم {98}219
3055شعراء2699وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ {99}و جز تباهكاران ما را گمراه نكردند {99}219
3056شعراء26100فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ {100}در نتیجه شفاعتگرانی نداریم {100}219
3057شعراء26101وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ {101}و نه دوستی نزدیك {101}219
3058شعراء26102فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ {102}و ای كاش كه بازگشتی برای ما بود و از مؤمنان می‏شدیم {102}219
3059شعراء26103إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ {103}حقا در این [سرگذشت درس] عبرتی است و[لی] بیشترشان مؤمن نبودند {103}219
3060شعراء26104وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ {104}و در حقیقت پروردگار تو همان شكست‏ناپذیر مهربان است {104}219
3061شعراء26105كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ {105}قوم نوح پیامبران را تكذیب كردند {105}219
3062شعراء26106إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ {106}چون برادرشان نوح به آنان گفت آیا پروا ندارید {106}219
3063شعراء26107إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ {107}من برای شما فرستاده‏ای در خور اعتمادم {107}219
3064شعراء26108فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ {108}از خدا پروا كنید و فرمانم ببرید {108}219
3065شعراء26109وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ {109}و بر این [رسالت] اجری از شما طلب نمی‏كنم اجر من جز بر عهده پروردگار جهانیان نیست {109}219
3066شعراء26110فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ {110}پس از خدا پروا كنید و فرمانم ببرید {110}219
3067شعراء26111قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ {111}گفتند آیا به تو ایمان بیاوریم و حال آنكه فرومایگان از تو پیروی كرده‏اند {111}319
3068شعراء26112قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ {112}[نوح] گفت به [جزئیات] آنچه می‏كرده‏اند چه آگاهی دارم {112}319
3069شعراء26113إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَى رَبِّي لَوْ تَشْعُرُونَ {113}حسابشان اگر درمی‏یابید جز با پروردگارم نیست {113}319
3070شعراء26114وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ {114}و من طردكننده مؤمنان نیستم {114}319
3071شعراء26115إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ {115}من جز هشداردهنده‏ای آشكار [بیش] نیستم {115}319
3072شعراء26116قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ {116}گفتند ای نوح اگر دست برنداری قطعا از [جمله] سنگسارشدگان خواهی بود {116}319
3073شعراء26117قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ {117}گفت پروردگارا قوم من مرا تكذیب كردند {117}319
3074شعراء26118فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِي مِنَ الْمُؤْمِنِينَ {118}میان من و آنان فیصله ده و من و هر كس از مؤمنان را كه با من است نجات بخش {118}319
3075شعراء26119فَأَنجَيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ {119}پس او و هر كه را در آن كشتی آكنده با او بود رهانیدیم {119}319
3076شعراء26120ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ {120}آنگاه باقی‏ماندگان را غرق كردیم {120}319
3077شعراء26121إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ {121}قطعا در این [ماجرا درس] عبرتی بود و[لی] بیشترشان ایمان‏آورنده نبودند {121}319
3078شعراء26122وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ {122}و در حقیقت پروردگار تو همان شكست‏ناپذیر مهربان است {122}319
3079شعراء26123كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ {123}عادیان پیامبران [خدا] را تكذیب كردند {123}319
3080شعراء26124إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ {124}آنگاه كه برادرشان هود به آنان گفت آیا پروا ندارید {124}319
3081شعراء26125إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ {125}من برای شما فرستاده‏ای در خور اعتمادم {125}319
3082شعراء26126فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ {126}از خدا پروا كنید و فرمانم ببرید {126}319
3083شعراء26127وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ {127}و بر این [رسالت] اجری از شما طلب نمی‏كنم اجر من جز بر عهده پروردگار جهانیان نیست {127}319
3084شعراء26128أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ {128}آیا بر هر تپه‏ای بنایی می‏سازید كه [در آن] دست به بیهوده‏كاری زنید {128}319
3085شعراء26129وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ {129}و كاخهای استوار می‏گیرید به امید آنكه جاودانه بمانید {129}319
3086شعراء26130وَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ {130}و چون حمله‏ور می‏شوید [چون] زورگویان حمله‏ور می‏شوید {130}319
3087شعراء26131فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ {131}پس از خدا پروا دارید و فرمانم ببرید {131}319
3088شعراء26132وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُم بِمَا تَعْلَمُونَ {132}و از آن كس كه شما را به آنچه می‏دانید مدد كرد پروا دارید {132}319
3089شعراء26133أَمَدَّكُم بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ {133}شما را به [دادن] دامها و پسران مدد كرد {133}319
3090شعراء26134وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ {134}و به [دادن] باغها و چشمه‏ساران {134}319
3091شعراء26135إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ {135}من از عذاب روزی هولناك بر شما می‏ترسم {135}319
3092شعراء26136قَالُوا سَوَاء عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُن مِّنَ الْوَاعِظِينَ {136}گفتند خواه اندرز دهی و خواه از اندرزدهندگان نباشی برای ما یكسان است {136}319
3093شعراء26137إِنْ هَذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ {137}این جز شیوه پیشینیان نیست {137}319
3094شعراء26138وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ {138}و ما عذاب نخواهیم شد {138}319
3095شعراء26139فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ {139}پس تكذیبش كردند و هلاكشان كردیم قطعا در این [ماجرا درس] عبرتی بود و[لی] بیشترشان ایمان‏آورنده نبودند {139}319
3096شعراء26140وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ {140}و در حقیقت پروردگار تو همان شكست‏ناپذیر مهربان است {140}319
3097شعراء26141كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ {141}ثمودیان پیامبران [خدا] را تكذیب كردند {141}319
3098شعراء26142إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ {142}آنگاه كه برادرشان صالح به آنان گفت آیا پروا ندارید {142}319
3099شعراء26143إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ {143}من برای شما فرستاده‏ای در خور اعتمادم {143}319
3100شعراء26144فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ {144}از خدا پروا كنید و فرمانم ببرید {144}319
3101شعراء26145وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ {145}و بر این [رسالت] اجری از شما طلب نمی‏كنم اجر من جز بر عهده پروردگار جهانیان نیست {145}319
3102شعراء26146أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ {146}آیا شما را در آنچه اینجا دارید آسوده رها می‏كنند {146}319
3103شعراء26147فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ {147}در باغها و در كنار چشمه‏ساران {147}319
3104شعراء26148وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ {148}و كشتزارها و خرمابنانی كه شكوفه‏هایشان لطیف است {148}319
3105شعراء26149وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ {149}و هنرمندانه برای خود از كوهها خانه‏هایی می‏تراشید {149}319
3106شعراء26150فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ {150}از خدا پروا كنید و فرمانم ببرید {150}319
3107شعراء26151وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ {151}و فرمان افراطگران را پیروی مكنید {151}319
3108شعراء26152الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ {152}آنان كه در زمین فساد می‏كنند و اصلاح نمی‏كنند {152}319
3109شعراء26153قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ {153}گفتند قطعا تو از افسون‏شدگانی {153}319
3110شعراء26154مَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ {154}تو جز بشری مانند ما [بیش] نیستی اگر راست می‏گویی معجزه‏ای بیاور {154}319
3111شعراء26155قَالَ هَذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ {155}گفت این ماده‏شتری است كه نوبتی از آب او راست و روزی معین نوبت آب شماست {155}319
3112شعراء26156وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ {156}و به آن گزندی مرسانید كه عذاب روزی هولناك شما را فرو می‏گیرد {156}319
3113شعراء26157فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ {157}پس آن را پی كردند و پشیمان گشتند {157}319
3114شعراء26158فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ {158}آنگاه آنان را عذاب فرو گرفت قطعا در این [ماجرا] عبرتی است و[لی] بیشترشان ایمان‏آورنده نبودند {158}319
3115شعراء26159وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ {159}و در حقیقت پروردگار تو همان شكست‏ناپذیر مهربان است {159}319
3116شعراء26160كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ {160}قوم لوط فرستادگان را تكذیب كردند {160}319
3117شعراء26161إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ {161}آنگاه برادرشان لوط به آنان گفت آیا پروا ندارید {161}319
3118شعراء26162إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ {162}من برای شما فرستاده‏ای در خور اعتمادم {162}319
3119شعراء26163فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ {163}از خدا پروا دارید و فرمانم ببرید {163}319
3120شعراء26164وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ {164}و بر این [رسالت] اجری از شما طلب نمی‏كنم اجر من جز بر عهده پروردگار جهانیان نیست {164}319
3121شعراء26165أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ {165}آیا از میان مردم جهان با مردها در می‏آمیزید {165}319
3122شعراء26166وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ {166}و آنچه را پروردگارتان از همسرانتان برای شما آفریده وامی‏گذارید [نه] بلكه شما مردمی تجاوزكارید {166}319
3123شعراء26167قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ {167}گفتند ای لوط اگر دست برنداری قطعا از اخراج‏شدگان خواهی بود {167}319
3124شعراء26168قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ الْقَالِينَ {168}گفت به راستی من دشمن كردار شمایم {168}319
3125شعراء26169رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ {169}پروردگارا مرا و كسان مرا از آنچه انجام می‏دهند رهایی بخش {169}319
3126شعراء26170فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ {170}پس او و كسانش را همگی رهانیدیم {170}319
3127شعراء26171إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ {171}جز پیرزنی كه از باقی‏ماندگان [در خاكستر آتش] بود {171}319
3128شعراء26172ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ {172}سپس دیگران را سخت هلاك كردیم {172}319
3129شعراء26173وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا فَسَاء مَطَرُ الْمُنذَرِينَ {173}و بر [سر] آنان بارانی [از آتش گوگرد] فرو ریختیم و چه بد بود باران بیم‏داده‏شدگان {173}319
3130شعراء26174إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ {174}قطعا در این [عقوبت] عبرتی است و[لی] بیشترشان ایمان‏آورنده نبودند {174}319
3131شعراء26175وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ {175}و در حقیقت پروردگار تو همان شكست‏ناپذیر مهربان است {175}319
3132شعراء26176كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ {176}اصحاب ایكه فرستادگان را تكذیب كردند {176}319
3133شعراء26177إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ {177}آنگاه كه شعیب به آنان گفت آیا پروا ندارید {177}319
3134شعراء26178إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ {178}من برای شما فرستاده‏ای در خور اعتمادم {178}319
3135شعراء26179فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ {179}از خدا پروا دارید و فرمانم ببرید {179}319
3136شعراء26180وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ {180}و بر این [رسالت] اجری از شما طلب نمی‏كنم اجر من جز بر عهده پروردگار جهانیان نیست {180}319
3137شعراء26181أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ {181}پیمانه را تمام دهید و از كم‏فروشان مباشید {181}319
3138شعراء26182وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ {182}و با ترازوی درست بسنجید {182}319
3139شعراء26183وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ {183}و از ارزش اموال مردم مكاهید و در زمین سر به فساد بر مدارید {183}319
3140شعراء26184وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ {184}و از آن كس كه شما و خلق [انبوه] گذشته را آفریده است پروا كنید {184}319
3141شعراء26185قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ {185}گفتند تو واقعا از افسون‏شدگانی {185}319
3142شعراء26186وَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ {186}و تو جز بشری مانند ما [بیش] نیستی و قطعا تو را از دروغگویان می‏دانیم {186}319
3143شعراء26187فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاء إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ {187}پس اگر از راستگویانی پاره‏ای از آسمان بر [سر] ما بیفكن {187}319
3144شعراء26188قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ {188}[شعیب] گفت پروردگارم به آنچه می‏كنید داناتر است {188}319
3145شعراء26189فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ {189}پس او را تكذیب كردند و عذاب روز ابر [آتشبار] آنان را فرو گرفت به راستی آن عذاب روزی هولناك بود {189}319
3146شعراء26190إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ {190}قطعا در این [عقوبت درس] عبرتی است و[لی] بیشترشان ایمان آورنده نبودند {190}319
3147شعراء26191وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ {191}و در حقیقت پروردگار تو همان شكست‏ناپذیر مهربان است {191}319
3148شعراء26192وَإِنَّهُ لَتَنزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ {192}و راستی كه این [قرآن] وحی پروردگار جهانیان است {192}319
3149شعراء26193نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ {193}روح الامین آن را بر دلت نازل كرد {193}319
3150شعراء26194عَلَى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ {194}تا از [جمله] هشداردهندگان باشی {194}319
3151شعراء26195بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِينٍ {195}به زبان عربی روشن {195}319
3152شعراء26196وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ {196}و [وصف] آن در كتابهای پیشینیان آمده است {196}319
3153شعراء26197أَوَلَمْ يَكُن لَّهُمْ آيَةً أَن يَعْلَمَهُ عُلَمَاء بَنِي إِسْرَائِيلَ {197}آیا برای آنان این خود دلیلی روشن نیست كه علمای بنی‏اسرائیل از آن اطلاع دارند {197}319
3154شعراء26198وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَى بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ {198}و اگر آن را بر برخی از غیر عرب زبانان نازل می‏كردیم {198}319
3155شعراء26199فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ {199}و پیامبر آن را برایشان می‏خواند به آن ایمان نمی‏آوردند {199}319
3156شعراء26200كَذَلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ {200}این گونه در دلهای گناهكاران [انكار را] راه می‏دهیم {200}319
3157شعراء26201لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّى يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ {201}كه به آن نگروند تا عذاب پردرد را ببینند {201}319
3158شعراء26202فَيَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ {202}كه به طور ناگهانی در حالی كه بی‏خبرند بدیشان برسد {202}319
3159شعراء26203فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ {203}و بگویند آیا مهلت‏خواهیم یافت {203}319
3160شعراء26204أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ {204}پس آیا عذاب ما را به شتاب می‏خواهند {204}319
3161شعراء26205أَفَرَأَيْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ {205}مگر نمی‏دانی كه اگر سالها آنان را برخوردار كنیم {205}319
3162شعراء26206ثُمَّ جَاءهُم مَّا كَانُوا يُوعَدُونَ {206}و آنگاه آنچه كه [بدان] بیم داده می‏شوند بدیشان برسد {206}319
3163شعراء26207مَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُوا يُمَتَّعُونَ {207}آنچه از آن برخوردار می‏شدند به كارشان نمی‏آید [و عذاب را از آنان دفع نمی‏كند] {207}319
3164شعراء26208وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ {208}و هیچ شهری را هلاك نكردیم مگر آنكه برای آن هشداردهندگانی بود {208}319
3165شعراء26209ذِكْرَى وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ {209}[تا آنان را] تذكر [دهند] و ما ستمكار نبوده‏ایم {209}319
3166شعراء26210وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ {210}و شیطانها آن را فرود نیاورده‏اند {210}319
3167شعراء26211وَمَا يَنبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ {211}و آنان را نسزد و نمی‏توانند [وحی كنند] {211}319
3168شعراء26212إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ {212}در حقیقت آنها از شنیدن معزول [و محروم]اند {212}319
3169شعراء26213فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ {213}پس با خدا خدای دیگر مخوان كه از عذاب‏شدگان خواهی شد {213}319
3170شعراء26214وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ {214}و خویشان نزدیكت را هشدار ده {214}319
3171شعراء26215وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ {215}و برای آن مؤمنانی كه تو را پیروی كرده‏اند بال خود را فرو گستر {215}319
3172شعراء26216فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ {216}و اگر تو را نافرمانی كردند بگو من از آنچه می‏كنید بیزارم {216}319
3173شعراء26217وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ {217}و بر [خدای] عزیز مهربان توكل كن {217}319
3174شعراء26218الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ {218}آن كس كه چون [به نماز] برمی‏خیزی تو را می‏بیند {218}319
3175شعراء26219وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ {219}و حركت تو را در میان سجده‏كنندگان [می‏نگرد] {219}319
3176شعراء26220إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ {220}او همان شنوای داناست {220}319
3177شعراء26221هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَى مَن تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ {221}آیا شما را خبر دهم كه شیاطین بر چه كسی فرود می‏آیند {221}319
3178شعراء26222تَنَزَّلُ عَلَى كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ {222}بر هر دروغزن گناهكاری فرود می‏آیند {222}319
3179شعراء26223يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ {223}كه [دزدانه] گوش فرا می‏دارند و بیشترشان دروغگویند {223}319
3180شعراء26224وَالشُّعَرَاء يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ {224}و شاعران را گمراهان پیروی می‏كنند {224}319
3181شعراء26225أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ {225}آیا ندیده‏ای كه آنان در هر وادیی سرگردانند {225}319
3182شعراء26226وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ {226}و آنانند كه چیزهایی می‏گویند كه انجام نمی‏دهند {226}319
3183شعراء26227إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ {227}مگر كسانی كه ایمان آورده و كارهای شایسته كرده و خدا را بسیار به یاد آورده و پس از آنكه مورد ستم قرار گرفته‏اند یاری خواسته‏اند و كسانی كه ستم كرده‏اند به زودی خواهند دانست به كدام بازگشتگاه برخواهند گشت {227}319
[email protected] © 2015-2022