امروز شنبه ، ۱۴۰۱/۰۴/۱۱
تماس با مادرباره مادرخواست همکاریثبت نام عضو جدید
بدان
بازگشت به فهرست سوره ها

آیات سوره احزاب

جهت فیلتر سطر مطلب مورد نظر را تایپ نمایید.


نام سورهشماره سورهشماره آيهمتن آيهترجمه فولادوندحزبجزءسجده
3564احزاب330بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيمِبه نام خداوند رحمتگر مهربان421
3565احزاب331يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ اتَّقِ اللَّهَ وَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَالْمُنَافِقِينَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا {1}ای پیامبر از خدا پروا بدار و كافران و منافقان را فرمان مبر كه خدا همواره دانای حكیم است {1}421
3566احزاب332وَاتَّبِعْ مَا يُوحَى إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا {2}و آنچه را كه از جانب پروردگارت به سوی تو وحی می‏شود پیروی كن كه خدا همواره به آنچه می‏كنید آگاه است {2}421
3567احزاب333وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَكَفَى بِاللَّهِ وَكِيلًا {3}و بر خدا اعتماد كن همین بس كه خدا نگهبان [تو]ست {3}421
3568احزاب334مَّا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِّن قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ وَمَا جَعَلَ أَزْوَاجَكُمُ اللَّائِي تُظَاهِرُونَ مِنْهُنَّ أُمَّهَاتِكُمْ وَمَا جَعَلَ أَدْعِيَاءكُمْ أَبْنَاءكُمْ ذَلِكُمْ قَوْلُكُم بِأَفْوَاهِكُمْ وَاللَّهُ يَقُولُ الْحَقَّ وَهُوَ يَهْدِي السَّبِيلَ {4}خداوند برای هیچ مردی در درونش دو دل ننهاده است و آن همسرانتان را كه مورد ظهار قرار می‏دهید مادران شما نگردانیده و پسرخواندگانتان را پسران [واقعی] شما قرار نداده است این گفتار شما به زبان شماست و[لی] خدا حقیقت را می‏گوید و او[ست كه] به راه راست هدایت می‏كند {4}421
3569احزاب335ادْعُوهُمْ لِآبَائِهِمْ هُوَ أَقْسَطُ عِندَ اللَّهِ فَإِن لَّمْ تَعْلَمُوا آبَاءهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ فِي الدِّينِ وَمَوَالِيكُمْ وَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ فِيمَا أَخْطَأْتُم بِهِ وَلَكِن مَّا تَعَمَّدَتْ قُلُوبُكُمْ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا {5}آنان را به [نام] پدرانشان بخوانید كه این نزد خدا عادلانه‏تر است و اگر پدرانشان را نمی‏شناسید پس برادران دینی و موالی شمایند و در آنچه اشتباها مرتكب آن شده‏اید بر شما گناهی نیست ولی در آنچه دلهایتان عمد داشته است [مسؤولید] و خداست كه همواره آمرزنده مهربان است {5}421
3570احزاب336النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنفُسِهِمْ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ وَأُوْلُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُهَاجِرِينَ إِلَّا أَن تَفْعَلُوا إِلَى أَوْلِيَائِكُم مَّعْرُوفًا كَانَ ذَلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا {6}پیامبر به مؤمنان از خودشان سزاوارتر [و نزدیكتر] است و همسرانش مادران ایشانند و خویشاوندان [طبق] كتاب خدا بعضی [نسبت] به بعضی اولویت دارند [و] بر مؤمنان و مهاجران [مقدمند] مگر آنكه بخواهید به دوستان [مؤمن] خود [وصیت‏یا] احسانی كنید و این در كتاب [خدا] نگاشته شده است {6}421
3571احزاب337وَإِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِيِّينَ مِيثَاقَهُمْ وَمِنكَ وَمِن نُّوحٍ وَإِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَأَخَذْنَا مِنْهُم مِّيثَاقًا غَلِيظًا {7}و [یاد كن] هنگامی را كه از پیامبران پیمان گرفتیم و از تو و از نوح و ابراهیم و موسی و عیسی پسر مریم و از [همه] آنان پیمانی استوار گرفتیم {7}421
3572احزاب338لِيَسْأَلَ الصَّادِقِينَ عَن صِدْقِهِمْ وَأَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا أَلِيمًا {8}تا راستان را از صدقشان باز پرسد و برای كافران عذابی دردناك آماده كرده است {8}421
3573احزاب339يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَاءتْكُمْ جُنُودٌ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا وَجُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَكَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرًا {9}ای كسانی كه ایمان آورده‏اید نعمت‏خدا را بر خود به یاد آرید آنگاه كه لشكرهایی به سوی شما [در]آمدند پس بر سر آنان تندبادی و لشكرهایی كه آنها را نمی‏دیدید فرستادیم و خدا به آنچه می‏كنید همواره بیناست {9}421
3574احزاب3310إِذْ جَاؤُوكُم مِّن فَوْقِكُمْ وَمِنْ أَسْفَلَ مِنكُمْ وَإِذْ زَاغَتْ الْأَبْصَارُ وَبَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَنَاجِرَ وَتَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا {10}هنگامی كه از بالای [سر] شما و از زیر [پای] شما آمدند و آنگاه كه چشمها خیره شد و جانها به گلوگاهها رسید و به خدا گمانهایی [نابجا] می‏بردید {10}421
3575احزاب3311هُنَالِكَ ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنُونَ وَزُلْزِلُوا زِلْزَالًا شَدِيدًا {11}آنجا [بود كه] مؤمنان در آزمایش قرار گرفتند و سخت تكان خوردند {11}421
3576احزاب3312وَإِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ مَّا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ إِلَّا غُرُورًا {12}و هنگامی كه منافقان و كسانی كه در دلهایشان بیماری است می‏گفتند خدا و فرستاده‏اش جز فریب به ما وعده‏ای ندادند {12}421
3577احزاب3313وَإِذْ قَالَت طَّائِفَةٌ مِّنْهُمْ يَا أَهْلَ يَثْرِبَ لَا مُقَامَ لَكُمْ فَارْجِعُوا وَيَسْتَأْذِنُ فَرِيقٌ مِّنْهُمُ النَّبِيَّ يَقُولُونَ إِنَّ بُيُوتَنَا عَوْرَةٌ وَمَا هِيَ بِعَوْرَةٍ إِن يُرِيدُونَ إِلَّا فِرَارًا {13}و چون گروهی از آنان گفتند ای مردم مدینه دیگر شما را جای درنگ نیست برگردید و گروهی از آنان از پیامبر اجازه می‏خواستند و می‏گفتند خانه‏های ما بی‏حفاظ است و[لی خانه‏هایشان] بی‏حفاظ نبود [آنان] جز گریز [از جهاد] چیزی نمی‏خواستند {13}421
3578احزاب3314وَلَوْ دُخِلَتْ عَلَيْهِم مِّنْ أَقْطَارِهَا ثُمَّ سُئِلُوا الْفِتْنَةَ لَآتَوْهَا وَمَا تَلَبَّثُوا بِهَا إِلَّا يَسِيرًا {14}و اگر از اطراف [مدینه] مورد هجوم واقع می‏شدند و آنگاه آنان را به ارتداد می‏خواندند قطعا آن را می‏پذیرفتند و جز اندكی در این [كار] درنگ نمی‏كردند {14}421
3579احزاب3315وَلَقَدْ كَانُوا عَاهَدُوا اللَّهَ مِن قَبْلُ لَا يُوَلُّونَ الْأَدْبَارَ وَكَانَ عَهْدُ اللَّهِ مَسْؤُولًا {15}با آنكه قبلا با خدا سخت پیمان بسته بودند كه پشت [به دشمن] نكنند و پیمان خدا همواره بازخواست دارد {15}421
3580احزاب3316قُل لَّن يَنفَعَكُمُ الْفِرَارُ إِن فَرَرْتُم مِّنَ الْمَوْتِ أَوِ الْقَتْلِ وَإِذًا لَّا تُمَتَّعُونَ إِلَّا قَلِيلًا {16}بگو اگر از مرگ یا كشته شدن بگریزید هرگز این گریز برای شما سود نمی‏بخشد و در آن صورت جز اندكی برخوردار نخواهید شد {16}421
3581احزاب3317قُلْ مَن ذَا الَّذِي يَعْصِمُكُم مِّنَ اللَّهِ إِنْ أَرَادَ بِكُمْ سُوءًا أَوْ أَرَادَ بِكُمْ رَحْمَةً وَلَا يَجِدُونَ لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا {17}بگو چه كسی می‏تواند در برابر خدا از شما حمایت كند اگر او بخواهد برای شما بد بیاورد یا بخواهد شما را رحمت كند و غیر از خدا برای خود یار و یاوری نخواهند یافت {17}421
3582احزاب3318قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الْمُعَوِّقِينَ مِنكُمْ وَالْقَائِلِينَ لِإِخْوَانِهِمْ هَلُمَّ إِلَيْنَا وَلَا يَأْتُونَ الْبَأْسَ إِلَّا قَلِيلًا {18}خداوند كارشكنان [و مانع‏شوندگان] شما و آن كسانی را كه به برادرانشان می گفتند نزد ما بیایید و جز اندكی روی به جنگ نمی‏آورند [خوب] می‏شناسد {18}421
3583احزاب3319أَشِحَّةً عَلَيْكُمْ فَإِذَا جَاء الْخَوْفُ رَأَيْتَهُمْ يَنظُرُونَ إِلَيْكَ تَدُورُ أَعْيُنُهُمْ كَالَّذِي يُغْشَى عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَإِذَا ذَهَبَ الْخَوْفُ سَلَقُوكُم بِأَلْسِنَةٍ حِدَادٍ أَشِحَّةً عَلَى الْخَيْرِ أُوْلَئِكَ لَمْ يُؤْمِنُوا فَأَحْبَطَ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا {19}بر شما بخیلانند و چون خطر فرا رسد آنان را می‏بینی كه مانند كسی كه مرگ او را فرو گرفته چشمانشان در حدقه می‏چرخد [و] به سوی تو می‏نگرند و چون ترس برطرف شود شما را با زبانهایی تند نیش می‏زنند بر مال حریصند آنان ایمان نیاورده‏اند و خدا اعمالشان را تباه گردانیده و این [كار] همواره بر خدا آسان است {19}421
3584احزاب3320يَحْسَبُونَ الْأَحْزَابَ لَمْ يَذْهَبُوا وَإِن يَأْتِ الْأَحْزَابُ يَوَدُّوا لَوْ أَنَّهُم بَادُونَ فِي الْأَعْرَابِ يَسْأَلُونَ عَنْ أَنبَائِكُمْ وَلَوْ كَانُوا فِيكُم مَّا قَاتَلُوا إِلَّا قَلِيلًا {20}اینان [چنین] می‏پندارند كه دسته‏های دشمن نرفته‏اند و اگر دسته‏های دشمن بازآیند آرزو می‏كنند كاش میان اعراب بادیه‏نشین بودند و از اخبار [مربوط به] شما جویا می‏شدند و اگر در میان شما بودند جز اندكی جنگ نمی‏كردند {20}421
3585احزاب3321لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا {21}قطعا برای شما در [اقتدا به] رسول خدا سرمشقی نیكوست برای آن كس كه به خدا و روز بازپسین امید دارد و خدا را فراوان یاد می‏كند {21}421
3586احزاب3322وَلَمَّا رَأَى الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزَابَ قَالُوا هَذَا مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَصَدَقَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَمَا زَادَهُمْ إِلَّا إِيمَانًا وَتَسْلِيمًا {22}و چون مؤمنان دسته‏های دشمن را دیدند گفتند این همان است كه خدا و فرستاده‏اش به ما وعده دادند و خدا و فرستاده‏اش راست گفتند و جز بر ایمان و فرمانبرداری آنان نیفزود {22}421
3587احزاب3323مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن يَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا {23}از میان مؤمنان مردانی‏اند كه به آنچه با خدا عهد بستند صادقانه وفا كردند برخی از آنان به شهادت رسیدند و برخی از آنها در [همین] انتظارند و [هرگز عقیده خود را] تبدیل نكردند {23}421
3588احزاب3324لِيَجْزِيَ اللَّهُ الصَّادِقِينَ بِصِدْقِهِمْ وَيُعَذِّبَ الْمُنَافِقِينَ إِن شَاء أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا {24}تا خدا راستگویان را به [پاداش] راستی‏شان پاداش دهد و منافقان را اگر بخواهد عذاب كند یا بر ایشان ببخشاید كه خدا همواره آمرزنده مهربان است {24}421
3589احزاب3325وَرَدَّ اللَّهُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِغَيْظِهِمْ لَمْ يَنَالُوا خَيْرًا وَكَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ الْقِتَالَ وَكَانَ اللَّهُ قَوِيًّا عَزِيزًا {25}و خداوند آنان را كه كفر ورزیده‏اند بی‏آنكه به مالی رسیده باشند به غیظ [و حسرت] برگرداند و خدا [زحمت] جنگ را از مؤمنان برداشت و خدا همواره نیرومند شكست‏ناپذیر است {25}421
3590احزاب3326وَأَنزَلَ الَّذِينَ ظَاهَرُوهُم مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِن صَيَاصِيهِمْ وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ فَرِيقًا تَقْتُلُونَ وَتَأْسِرُونَ فَرِيقًا {26}و كسانی از اهل كتاب را كه با [مشركان] همپشتی كرده بودند از دژهایشان به زیر آورد و در دلهایشان هراس افكند گروهی را می‏كشتید و گروهی را اسیر می‏كردید {26}421
3591احزاب3327وَأَوْرَثَكُمْ أَرْضَهُمْ وَدِيَارَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ وَأَرْضًا لَّمْ تَطَؤُوهَا وَكَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرًا {27}و زمینشان و خانه‏ها و اموالشان و سرزمینی را كه در آن پا ننهاده بودید به شما میراث داد و خدا بر هر چیزی تواناست {27}421
3592احزاب3328يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ إِن كُنتُنَّ تُرِدْنَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا فَتَعَالَيْنَ أُمَتِّعْكُنَّ وَأُسَرِّحْكُنَّ سَرَاحًا جَمِيلًا {28}ای پیامبر به همسرانت بگو اگر خواهان زندگی دنیا و زینت آنید بیایید تا م هرتان را بدهم و [خوش و] خرم شما را رها كنم {28}421
3593احزاب3329وَإِن كُنتُنَّ تُرِدْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالدَّارَ الْآخِرَةَ فَإِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْمُحْسِنَاتِ مِنكُنَّ أَجْرًا عَظِيمًا {29}و اگر خواستار خدا و فرستاده وی و سرای آخرتید پس به راستی خدا برای نیكوكاران شما پاداش بزرگی آماده گردانیده است {29}421
3594احزاب3330يَا نِسَاء النَّبِيِّ مَن يَأْتِ مِنكُنَّ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ يُضَاعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَيْنِ وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا {30}ای همسران پیامبر هر كس از شما مبادرت به كار زشت آشكاری كند عذابش دو چندان خواهد بود و این بر خدا همواره آسان است {30}421
3595احزاب3331وَمَن يَقْنُتْ مِنكُنَّ لِلَّهِ وَرَسُولِهِ وَتَعْمَلْ صَالِحًا نُّؤْتِهَا أَجْرَهَا مَرَّتَيْنِ وَأَعْتَدْنَا لَهَا رِزْقًا كَرِيمًا {31}و هر كس از شما خدا و فرستاده‏اش را فرمان ب ر د و كار شایسته كند پاداشش را دو چندان می‏دهیم و برایش روزی نیكو فراهم خواهیم ساخت {31}122
3596احزاب3332يَا نِسَاء النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاء إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا {32}ای همسران پیامبر شما مانند هیچ یك از زنان [دیگر] نیستید اگر سر پروا دارید پس به ناز سخن مگویید تا آنكه در دلش بیماری است طمع ورزد و گفتاری شایسته گویید {32}122
3597احزاب3333وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَى وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا {33}و در خانه‏هایتان قرار گیرید و مانند روزگار جاهلیت قدیم زینتهای خود را آشكار مكنید و نماز برپا دارید و زكات بدهید و خدا و فرستاده‏اش را فرمان برید خدا فقط می‏خواهد آلودگی را از شما خاندان [پیامبر] بزداید و شما را پاك و پاكیزه گرداند {33}122
3598احزاب3334وَاذْكُرْنَ مَا يُتْلَى فِي بُيُوتِكُنَّ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ وَالْحِكْمَةِ إِنَّ اللَّهَ كَانَ لَطِيفًا خَبِيرًا {34}و آنچه را كه از آیات خدا و [سخنان] حكمت[آمیز] در خانه‏های شما خوانده می‏شود یاد كنید در حقیقت‏خدا همواره دقیق و آگاه است {34}122
3599احزاب3335إِنَّ الْمُسْلِمِينَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْقَانِتِينَ وَالْقَانِتَاتِ وَالصَّادِقِينَ وَالصَّادِقَاتِ وَالصَّابِرِينَ وَالصَّابِرَاتِ وَالْخَاشِعِينَ وَالْخَاشِعَاتِ وَالْمُتَصَدِّقِينَ وَالْمُتَصَدِّقَاتِ وَالصَّائِمِينَ وَالصَّائِمَاتِ وَالْحَافِظِينَ فُرُوجَهُمْ وَالْحَافِظَاتِ وَالذَّاكِرِينَ اللَّهَ كَثِيرًا وَالذَّاكِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا {35}مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان با ایمان و مردان و زنان عبادت‏پیشه و مردان و زنان راستگو و مردان و زنان شكیبا و مردان و زنان فروتن و مردان و زنان صدقه‏دهنده و مردان و زنان روزه‏دار و مردان و زنان پاكدامن و مردان و زنانی كه خدا را فراوان یاد می‏كنند خدا برای [همه] آنان آمرزشی و پاداشی بزرگ فراهم ساخته است {35}122
3600احزاب3336وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَن يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَن يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُّبِينًا {36}و هیچ مرد و زن مؤمنی را نرسد كه چون خدا و فرستاده‏اش به كاری فرمان دهند برای آنان در كارشان اختیاری باشد و هر كس خدا و فرستاده‏اش را نافرمانی كند قطعا دچار گمراهی آشكاری گردیده است {36}122
3601احزاب3337وَإِذْ تَقُولُ لِلَّذِي أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَأَنْعَمْتَ عَلَيْهِ أَمْسِكْ عَلَيْكَ زَوْجَكَ وَاتَّقِ اللَّهَ وَتُخْفِي فِي نَفْسِكَ مَا اللَّهُ مُبْدِيهِ وَتَخْشَى النَّاسَ وَاللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَاهُ فَلَمَّا قَضَى زَيْدٌ مِّنْهَا وَطَرًا زَوَّجْنَاكَهَا لِكَيْ لَا يَكُونَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ حَرَجٌ فِي أَزْوَاجِ أَدْعِيَائِهِمْ إِذَا قَضَوْا مِنْهُنَّ وَطَرًا وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا {37}و آنگاه كه به كسی كه خدا بر او نعمت ارزانی داشته بود و تو [نیز] به او نعمت داده بودی می‏گفتی همسرت را پیش خود نگاه دار و از خدا پروا بدار و آنچه را كه خدا آشكاركننده آن بود در دل خود نهان می‏كردی و از مردم می‏ترسیدی با آنكه خدا سزاوارتر بود كه از او بترسی پس چون زید از آن [زن] كام برگرفت [و او را ترك گفت] وی را به نكاح تو درآوردیم تا [در آینده] در مورد ازدواج مؤمنان با زنان پسرخواندگانشان چون آنان را طلاق گفتند گناهی نباشد و فرمان خدا صورت اجرا پذیرد {37}122
3602احزاب3338مَّا كَانَ عَلَى النَّبِيِّ مِنْ حَرَجٍ فِيمَا فَرَضَ اللَّهُ لَهُ سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِن قَبْلُ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ قَدَرًا مَّقْدُورًا {38}بر پیامبر در آنچه خدا برای او فرض گردانیده گناهی نیست [این] سنت‏خداست كه از دیرباز در میان گذشتگان [معمول] بوده و فرمان خدا همواره به اندازه مقرر [و متناسب با توانایی] است {38}122
3603احزاب3339الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَيَخْشَوْنَهُ وَلَا يَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ وَكَفَى بِاللَّهِ حَسِيبًا {39}همان كسانی كه پیامهای خدا را ابلاغ می‏كنند و از او می‏ترسند و از هیچ كس جز خدا بیم ندارند و خدا برای حسابرسی كفایت می‏كند {39}122
3604احزاب3340مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ وَلَكِن رَّسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا {40}محمد پدر هیچ یك از مردان شما نیست ولی فرستاده خدا و خاتم پیامبران است و خدا همواره بر هر چیزی داناست {40}122
3605احزاب3341يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا {41}ای كسانی كه ایمان آورده‏اید خدا را یاد كنید یادی بسیار {41}122
3606احزاب3342وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلًا {42}و صبح و شام او را به پاكی بستایید {42}122
3607احزاب3343هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَمَلَائِكَتُهُ لِيُخْرِجَكُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَكَانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيمًا {43}اوست كسی كه با فرشتگان خود بر شما درود می‏فرستد تا شما را از تاریكیها به سوی روشنایی برآورد و به مؤمنان همواره مهربان است {43}122
3608احزاب3344تَحِيَّتُهُمْ يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ سَلَامٌ وَأَعَدَّ لَهُمْ أَجْرًا كَرِيمًا {44}درودشان روزی كه دیدارش كنند سلام خواهد بود و برای آنان پاداشی نیكو آماده كرده است {44}122
3609احزاب3345يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا {45}ای پیامبر ما تو را [به سم ت] گواه و بشارتگر و هشداردهنده فرستادیم {45}122
3610احزاب3346وَدَاعِيًا إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَسِرَاجًا مُّنِيرًا {46}و دعوت‏كننده به سوی خدا به فرمان او و چراغی تابناك {46}122
3611احزاب3347وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ بِأَنَّ لَهُم مِّنَ اللَّهِ فَضْلًا كَبِيرًا {47}و مؤمنان را مژده ده كه برای آنان از جانب خدا بخشایشی فراوان خواهد بود {47}122
3612احزاب3348وَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَالْمُنَافِقِينَ وَدَعْ أَذَاهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَكَفَى بِاللَّهِ وَكِيلًا {48}و كافران و منافقان را فرمان مبر و از آزارشان بگذر و بر خدا اعتماد كن و كارسازی [چون] خدا كفایت می‏كند {48}122
3613احزاب3349يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نَكَحْتُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِن قَبْلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ فَمَا لَكُمْ عَلَيْهِنَّ مِنْ عِدَّةٍ تَعْتَدُّونَهَا فَمَتِّعُوهُنَّ وَسَرِّحُوهُنَّ سَرَاحًا جَمِيلًا {49}ای كسانی كه ایمان آورده‏اید اگر زنان مؤمن را به نكاح خود درآوردید آنگاه پیش از آنكه با آنان همخوابگی كنید طلاقشان دادید دیگر بر عهده آنها عده‏ای كه آن را بشمارید نیست پس م هرشان را بدهید و خوش و خرم آنها را رها كنید {49}122
3614احزاب3350يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَحْلَلْنَا لَكَ أَزْوَاجَكَ اللَّاتِي آتَيْتَ أُجُورَهُنَّ وَمَا مَلَكَتْ يَمِينُكَ مِمَّا أَفَاء اللَّهُ عَلَيْكَ وَبَنَاتِ عَمِّكَ وَبَنَاتِ عَمَّاتِكَ وَبَنَاتِ خَالِكَ وَبَنَاتِ خَالَاتِكَ اللَّاتِي هَاجَرْنَ مَعَكَ وَامْرَأَةً مُّؤْمِنَةً إِن وَهَبَتْ نَفْسَهَا لِلنَّبِيِّ إِنْ أَرَادَ النَّبِيُّ أَن يَسْتَنكِحَهَا خَالِصَةً لَّكَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ قَدْ عَلِمْنَا مَا فَرَضْنَا عَلَيْهِمْ فِي أَزْوَاجِهِمْ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ لِكَيْلَا يَكُونَ عَلَيْكَ حَرَجٌ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا {50}ای پیامبر ما برای تو آن همسرانی را كه م هرشان را داده‏ای حلال كردیم و [كنیزانی] را كه خدا از غنیمت جنگی در اختیار تو قرار داده و دختران عمویت و دختران عمه‏هایت و دختران دایی تو و دختران خاله‏هایت كه با تو مهاجرت كرده‏اند و زن مؤمنی كه خود را [داوطلبانه] به پیامبر ببخشددر صورتی كه پیامبر بخواهد او را به زنی گیرد [این ازدواج از روی بخشش] ویژه توست نه دیگر مؤمنان ما نیك می‏دانیم كه در مورد زنان و كنیزانشان چه بر آنان مقرر كرده‏ایم تا برای تو مشكلی پیش نیاید و خدا همواره آمرزنده مهربان است {50}122
3615احزاب3351تُرْجِي مَن تَشَاء مِنْهُنَّ وَتُؤْوِي إِلَيْكَ مَن تَشَاء وَمَنِ ابْتَغَيْتَ مِمَّنْ عَزَلْتَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكَ ذَلِكَ أَدْنَى أَن تَقَرَّ أَعْيُنُهُنَّ وَلَا يَحْزَنَّ وَيَرْضَيْنَ بِمَا آتَيْتَهُنَّ كُلُّهُنَّ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي قُلُوبِكُمْ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَلِيمًا {51}نوبت هر كدام از آن زنها را كه می‏خواهی به تاخیر انداز و هر كدام را كه می‏خواهی پیش خود جای ده و بر تو باكی نیست كه هر كدام را كه ترك كرده‏ای [دوباره] طلب كنی این نزدیكتر است برای اینكه چشمانشان روشن گردد و دلتنگ نشوند و همگی‏شان به آنچه به آنان داده‏ای خشنود گردند و آنچه در دلهای شماست‏خدا می‏داند و خدا همواره دانای بردبار است {51}122
3616احزاب3352لَا يَحِلُّ لَكَ النِّسَاء مِن بَعْدُ وَلَا أَن تَبَدَّلَ بِهِنَّ مِنْ أَزْوَاجٍ وَلَوْ أَعْجَبَكَ حُسْنُهُنَّ إِلَّا مَا مَلَكَتْ يَمِينُكَ وَكَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ رَّقِيبًا {52}از این پس دیگر [گرفتن] زنان و نیز اینكه به جای آنان زنان دیگری بر تو حلال نیست هر چند زیبایی آنها برای تو مورد پسند افتد به استثنای كنیزان و خدا همواره بر هر چیزی مراقب است {52}122
3617احزاب3353يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَن يُؤْذَنَ لَكُمْ إِلَى طَعَامٍ غَيْرَ نَاظِرِينَ إِنَاهُ وَلَكِنْ إِذَا دُعِيتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذَا طَعِمْتُمْ فَانتَشِرُوا وَلَا مُسْتَأْنِسِينَ لِحَدِيثٍ إِنَّ ذَلِكُمْ كَانَ يُؤْذِي النَّبِيَّ فَيَسْتَحْيِي مِنكُمْ وَاللَّهُ لَا يَسْتَحْيِي مِنَ الْحَقِّ وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ مِن وَرَاء حِجَابٍ ذَلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَقُلُوبِهِنَّ وَمَا كَانَ لَكُمْ أَن تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَلَا أَن تَنكِحُوا أَزْوَاجَهُ مِن بَعْدِهِ أَبَدًا إِنَّ ذَلِكُمْ كَانَ عِندَ اللَّهِ عَظِيمًا {53}ای كسانی كه ایمان آورده‏اید داخل اتاقهای پیامبر مشوید مگر آنكه برای [خوردن] طعامی به شما اجازه داده شود [آن هم] بی‏آنكه در انتظار پخته‏شدن آن باشید ولی هنگامی كه دعوت شدید داخل گردید و وقتی غذا خوردید پراكنده شوید بی‏آنكه سرگرم سخنی گردید این [رفتار] شما پیامبر را می‏رنجاند و[لی] از شما شرم می‏دارد و حال آنكه خدا از حق[گویی] شرم نمی‏كند و چون از زنان [پیامبر] چیزی خواستید از پشت پرده از آنان بخواهید این برای دلهای شما و دلهای آنان پاكیزه‏تر است و شما حق ندارید رسول خدا را برنجانید و مطلقا [نباید] زنانش را پس از [مرگ] او به نكاح خود درآورید چرا كه این [كار] نزد خدا همواره [گناهی] بزرگ است {53}122
3618احزاب3354إِن تُبْدُوا شَيْئًا أَوْ تُخْفُوهُ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا {54}اگر چیزی را فاش كنید یا آن را پنهان دارید قطعا خدا به هر چیزی داناست {54}122
3619احزاب3355لَّا جُنَاحَ عَلَيْهِنَّ فِي آبَائِهِنَّ وَلَا أَبْنَائِهِنَّ وَلَا إِخْوَانِهِنَّ وَلَا أَبْنَاء إِخْوَانِهِنَّ وَلَا أَبْنَاء أَخَوَاتِهِنَّ وَلَا نِسَائِهِنَّ وَلَا مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ وَاتَّقِينَ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدًا {55}بر زنان در مورد پدران و پسران و برادران و پسران برادران و پسران خواهران و زنان [همكیش] و بردگانشان گناهی نیست [كه دیده شوند] و باید از خدا پروا بدارید كه خدا همواره بر هر چیزی گواه است {55}122
3620احزاب3356إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا {56}خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود می‏فرستند ای كسانی كه ایمان آورده‏اید بر او درود فرستید و به فرمانش بخوبی گردن نهید {56}122
3621احزاب3357إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِينًا {57}بی‏گمان كسانی كه خدا و پیامبر او را آزار می‏رسانند خدا آنان را در دنیا و آخرت لعنت كرده و برایشان عذابی خفت‏آور آماده ساخته است {57}122
3622احزاب3358وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِينًا {58}و كسانی كه مردان و زنان مؤمن را بی‏آنكه مرتكب [عمل زشتی] شده باشند آزار می‏رسانند قطعا تهمت و گناهی آشكار به گردن گرفته‏اند {58}122
3623احزاب3359يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلَابِيبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَن يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا {59}ای پیامبر به زنان و دخترانت و به زنان مؤمنان بگو پوششهای خود را بر خود فروتر گیرند این برای آنكه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند [به احتیاط] نزدیكتر است و خدا آمرزنده مهربان است {59}122
3624احزاب3360لَئِن لَّمْ يَنتَهِ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لَا يُجَاوِرُونَكَ فِيهَا إِلَّا قَلِيلًا {60}اگر منافقان و كسانی كه در دلهایشان مرضی هست و شایعه‏افكنان در مدینه [از كارشان] باز نایستند تو را سخت بر آنان مسلط می‏كنیم تا جز [مدتی] اندك در همسایگی تو نپایند {60}222
3625احزاب3361مَلْعُونِينَ أَيْنَمَا ثُقِفُوا أُخِذُوا وَقُتِّلُوا تَقْتِيلًا {61}از رحمت‏خدا دور گردیده و هر كجا یافته شوند گرفته و سخت كشته خواهند شد {61}222
3626احزاب3362سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِن قَبْلُ وَلَن تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا {62}در باره كسانی كه پیشتر بوده‏اند [همین] سنت‏خدا [جاری بوده] است و در سنت‏خدا هرگز تغییری نخواهی یافت {62}222
3627احزاب3363يَسْأَلُكَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَكُونُ قَرِيبًا {63}مردم از تو در باره رستاخیز می‏پرسند بگو علم آن فقط نزد خداست و چه می دانی شاید رستاخیز نزدیك باشد {63}222
3628احزاب3364إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْكَافِرِينَ وَأَعَدَّ لَهُمْ سَعِيرًا {64}خدا كافران را لعنت كرده و برای آنها آتش فروزانی آماده كرده است {64}222
3629احزاب3365خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا لَّا يَجِدُونَ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا {65}جاودانه در آن می‏مانند نه یاری می‏یابند و نه یاوری {65}222
3630احزاب3366يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ يَقُولُونَ يَا لَيْتَنَا أَطَعْنَا اللَّهَ وَأَطَعْنَا الرَّسُولَا {66}روزی كه چهره‏هایشان را در آتش زیرورو می‏كنند می‏گویند ای كاش ما خدا را فرمان می‏بردیم و پیامبر را اطاعت می‏كردیم {66}222
3631احزاب3367وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا {67}و می‏گویند پروردگارا ما رؤسا و بزرگتران خویش را اطاعت كردیم و ما را از راه به در كردند {67}222
3632احزاب3368رَبَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِيرًا {68}پروردگارا آنان را دو چندان عذاب ده و لعنتشان كن لعنتی بزرگ {68}222
3633احزاب3369يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ آذَوْا مُوسَى فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قَالُوا وَكَانَ عِندَ اللَّهِ وَجِيهًا {69}ای كسانی كه ایمان آورده‏اید مانند كسانی مباشید كه موسی را [با اتهام خود] آزار دادند و خدا او را از آنچه گفتند مبرا ساخت و نزد خدا آبرومند بود {69}222
3634احزاب3370يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا {70}ای كسانی كه ایمان آورده‏اید از خدا پروا دارید و سخنی استوار گویید {70}222
3635احزاب3371يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَمَن يُطِعْ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا {71}تا اعمال شما را به صلاح آورد و گناهانتان را بر شما ببخشاید و هر كس خدا و پیامبرش را فرمان برد قطعا به رستگاری بزرگی نایل آمده است {71}222
3636احزاب3372إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَن يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا {72}ما امانت [الهی و بار تكلیف] را بر آسمانها و زمین و كوهها عرضه كردیم پس از برداشتن آن سر باز زدند و از آن هراسناك شدند و[لی] انسان آن را برداشت راستی او ستمگری نادان بود {72}222
3637احزاب3373لِيُعَذِّبَ اللَّهُ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِينَ وَالْمُشْرِكَاتِ وَيَتُوبَ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا {73}[آری چنین است] تا خدا مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرك را عذاب كند و توبه مردان و زنان با ایمان را بپذیرد و خدا همواره آمرزنده مهربان است {73}222
[email protected] © 2015-2022