امروز شنبه ، ۱۴۰۱/۰۴/۱۱
تماس با مادرباره مادرخواست همکاریثبت نام عضو جدید
بدان
بازگشت به فهرست سوره ها

آیات سوره يس

جهت فیلتر سطر مطلب مورد نظر را تایپ نمایید.


نام سورهشماره سورهشماره آيهمتن آيهترجمه فولادوندحزبجزءسجده
3739يس360بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيمِبه نام خداوند رحمتگر مهربان422
3740يس361يس {1}یس[/یاسین] {1}422
3741يس362وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ {2}سوگند به قرآن حكمت‏آموز {2}422
3742يس363إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ {3}كه قطعا تو از [جمله] پیامبرانی {3}422
3743يس364عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ {4}بر راهی راست {4}422
3744يس365تَنزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ {5}[و كتابت] از جانب آن عزیز مهربان نازل شده است {5}422
3745يس366لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أُنذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ {6}تا قومی را كه پدرانشان بیم‏داده نشدند و در غفلت ماندند بیم دهی {6}422
3746يس367لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَى أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ {7}آری گفته [خدا] در باره بیشترشان محقق گردیده است در نتیجه آنها نخواهند گروید {7}422
3747يس368إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلاَلاً فَهِيَ إِلَى الأَذْقَانِ فَهُم مُّقْمَحُونَ {8}ما در گردنهای آنان تا چانه‏هایشان غلهایی نهاده‏ایم به طوری كه سرهایشان را بالا نگاه داشته و دیده فرو هشته‏اند {8}422
3748يس369وَجَعَلْنَا مِن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لاَ يُبْصِرُونَ {9}و [ما] فراروی آنها سدی و پشت‏سرشان سدی نهاده و پرده‏ای بر [چشمان] آنان فرو گسترده‏ایم در نتیجه نمی‏توانند ببینند {9}422
3749يس3610وَسَوَاء عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ {10}و آنان را چه بیم دهی [و] چه بیم ندهی به حالشان تفاوت نمی‏كند نخواهند گروید {10}422
3750يس3611إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَن بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ {11}بیم دادن تو تنها كسی را [سودمند] است كه كتاب حق را پیروی كند و از [خدای] رحمان در نهان بترسد [چنین كسی را] به آمرزش و پاداشی پر ارزش مژده ده {11}422
3751يس3612إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَى وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ وَكُلَّ شَيْءٍ أحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ {12}آری ماییم كه مردگان را زنده می‏سازیم و آنچه را از پیش فرستاده‏اند با آثار [و اعمال]شان درج می‏كنیم و هر چیزی را در كارنامه‏ای روشن برشمرده‏ایم {12}422
3752يس3613وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلاً أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءهَا الْمُرْسَلُونَ {13}[داستان] مردم آن شهری را كه رسولان بدانجا آمدند برای آنان م ث ل زن {13}422
3753يس3614إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُم مُّرْسَلُونَ {14}آنگاه كه دو تن سوی آنان فرستادیم و[لی] آن دو را دروغزن پنداشتند تا با [فرستاده] سومین [آنان را] تایید كردیم پس [رسولان] گفتند ما به سوی شما به پیامبری فرستاده شده‏ایم {14}422
3754يس3615قَالُوا مَا أَنتُمْ إِلاَّ بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَمَا أَنزَلَ الرَّحْمن مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلاَّ تَكْذِبُونَ {15}[ناباوران آن دیار] گفتند شما جز بشری مانند ما نیستید و [خدای] رحمان چیزی نفرستاده و شما جز دروغ نمی‏پردازید {15}422
3755يس3616قَالُوا رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ {16}گفتند پروردگار ما می‏داند كه ما واقعا به سوی شما به پیامبری فرستاده شده‏ایم {16}422
3756يس3617وَمَا عَلَيْنَا إِلاَّ الْبَلاَغُ الْمُبِينُ {17}و بر ما [وظیفه‏ای] جز رسانیدن آشكار [پیام] نیست {17}422
3757يس3618قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ {18}پاسخ دادند ما [حضور] شما را به شگون بد گرفته‏ایم اگر دست برندارید سنگسارتان می‏كنیم و قطعا عذاب دردناكی از ما به شما خواهد رسید {18}422
3758يس3619قَالُوا طَائِرُكُمْ مَعَكُمْ أَئِن ذُكِّرْتُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ {19}[رسولان] گفتند شومی شما با خود شماست آیا اگر شما را پند دهند [باز كفر می‏ورزید] نه بلكه شما قومی اسرافكارید {19}422
3759يس3620وَجَاء مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَى قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ {20}و [در این میان] مردی از دورترین جای شهر دوان دوان آمد [و] گفت ای مردم از این فرستادگان پیروی كنید {20}422
3760يس3621اتَّبِعُوا مَن لاَّ يَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَهُم مُّهْتَدُونَ {21}از كسانی كه پاداشی از شما نمی‏خواهند و خود [نیز] بر راه راست قرار دارند پیروی كنید {21}422
3761يس3622وَمَا لِي لاَ أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ {22}آخر چرا كسی را نپرستم كه مرا آفریده است و [همه] شما به سوی او بازگشت می‏یابید {22}422
3762يس3623أَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن يُرِدْنِ الرَّحْمَن بِضُرٍّ لاَّ تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَلاَ يُنقِذُونِ {23}آیا به جای او خدایانی را بپرستم كه اگر [خدای] رحمان بخواهد به من گزندی برساند نه شفاعتشان به حالم سود می‏دهد و نه می‏توانند مرا برهانند {23}422
3763يس3624إِنِّي إِذًا لَّفِي ضَلاَلٍ مُّبِينٍ {24}در آن صورت من قطعا در گمراهی آشكاری خواهم بود {24}422
3764يس3625إِنِّي آمَنتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ {25}من به پروردگارتان ایمان آوردم [اقرار] مرا بشنوید {25}422
3765يس3626قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ {26}[سرانجام به جرم ایمان كشته شد و بدو] گفته شد به بهشت درآی گفت ای كاش قوم من می‏دانستند {26}422
3766يس3627بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ {27}كه پروردگارم چگونه مرا آمرزید و در زمره عزیزانم قرار داد {27}422
3767يس3628وَمَا أَنزَلْنَا عَلَى قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِنْ جُندٍ مِّنَ السَّمَاء وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ {28}پس از [شهادت] وی هیچ سپاهی از آسمان بر قومش فرود نیاوردیم و [پیش از این هم] فروفرستنده نبودیم {28}123
3768يس3629إِن كَانَتْ إِلاَّ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ {29}تنها یك فریاد بود و بس و بناگاه [همه] آنها سرد بر جای فسردند {29}123
3769يس3630يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُون {30}دریغا بر این بندگان هیچ فرستاده‏ای بر آنان نیامد مگر آنكه او را ریشخند می‏كردند {30}123
3770يس3631أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنْ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لاَ يَرْجِعُونَ {31}مگر ندیده‏اند كه چه بسیار نسلها را پیش از آنان هلاك گردانیدیم كه دیگر آنها به سویشان بازنمی‏گردند {31}123
3771يس3632وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ {32}و قطعا همه آنان در پیشگاه ما احضار خواهند شد {32}123
3772يس3633وَآيَةٌ لَّهُمُ الْأَرْضُ الْمَيْتَةُ أَحْيَيْنَاهَا وَأَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ {33}و زمین مرده برهانی است برای ایشان كه آن را زنده گردانیدیم و دانه از آن برآوردیم كه از آن می‏خورند {33}123
3773يس3634وَجَعَلْنَا فِيهَا جَنَّاتٍ مِن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ وَفَجَّرْنَا فِيهَا مِنْ الْعُيُونِ {34}و در آن [زمین] باغهایی از درختان خرما و تاك قرار دادیم و چشمه‏ها در آن روان كردیم {34}123
3774يس3635لِيَأْكُلُوا مِن ثَمَرِهِ وَمَا عَمِلَتْهُ أَيْدِيهِمْ أَفَلَا يَشْكُرُونَ {35}تا از میوه آن و [از] كاركرد دستهای خودشان بخورند آیا باز [هم] سپاس نمی‏گزارند {35}123
3775يس3636سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ {36}پاك [خدایی] كه از آنچه زمین می‏رویاند و [نیز] از خودشان و از آنچه نمی‏دانند همه را نر و ماده گردانیده است {36}123
3776يس3637وَآيَةٌ لَّهُمْ اللَّيْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظْلِمُونَ {37}و نشانه‏ای [دیگر] برای آنها شب است كه روز را [مانند پوست] از آن برمی‏كنیم و بناگاه آنان در تاریكی فرو می‏روند {37}123
3777يس3638وَالشَّمْسُ تَجْرِي لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ {38}و خورشید به [سوی] قرارگاه ویژه خود روان است تقدیر آن عزیز دانا این است {38}123
3778يس3639وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّى عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِيمِ {39}و برای ماه منزلهایی معین كرده‏ایم تا چون شاخك خشك خوشه خرما برگردد {39}123
3779يس3640لَا الشَّمْسُ يَنبَغِي لَهَا أَن تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا اللَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَكُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ {40}نه خورشید را سزد كه به ماه رسد و نه شب بر روز پیشی جوید و هر كدام در سپهری شناورند {40}123
3780يس3641وَآيَةٌ لَّهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّيَّتَهُمْ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ {41}و نشانه‏ای [دیگر] برای آنان اینكه ما نیاكانشان را در كشتی انباشته سوار كردیم {41}123
3781يس3642وَخَلَقْنَا لَهُم مِّن مِّثْلِهِ مَا يَرْكَبُونَ {42}و مانند آن برای ایشان مركوبها[ی دیگری] خلق كردیم {42}123
3782يس3643وَإِن نَّشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِيخَ لَهُمْ وَلَا هُمْ يُنقَذُونَ {43}و اگر بخواهیم غرقشان می‏كنیم و هیچ فریادرسی نمی‏یابند و روی نجات نمی‏بینند {43}123
3783يس3644إِلَّا رَحْمَةً مِّنَّا وَمَتَاعًا إِلَى حِينٍ {44}مگر رحمتی از جانب ما [شامل آنها گردد] و تا چندی [آنها را] برخوردار سازیم {44}123
3784يس3645وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ {45}و چون به ایشان گفته شود از آنچه در پیش رو و پشت‏سر دارید بترسید امید كه مورد رحمت قرار گیرید [نمی‏شنوند] {45}123
3785يس3646وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ آيَةٍ مِّنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ {46}و هیچ نشانه‏ای از نشانه‏های پروردگارشان بر آنان نیامد جز اینكه از آن رویگردان شدند {46}123
3786يس3647وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمْ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَاء اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ {47}و چون به آنان گفته شود از آنچه خدا به شما روزی داده انفاق كنید كسانی كه كافر شده‏اند به آنان كه ایمان آورده‏اند می‏گویند آیا كسی را بخورانیم كه اگر خدا می‏خواست [خودش] وی را می‏خورانید شما جز در گمراهی آشكاری [بیش] نیستید {47}123
3787يس3648وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ {48}و می‏گویند اگر راست می‏گویید پس این وعده [عذاب] كی خواهد بود {48}123
3788يس3649مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُونَ {49}جز یك فریاد [مرگبار] را انتظار نخواهند كشید كه هنگامی كه سرگرم جدالند غافلگیرشان كند {49}123
3789يس3650فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَلَا إِلَى أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ {50}آنگاه نه توانایی وصیتی دارند و نه می‏توانند به سوی كسان خود برگردند {50}123
3790يس3651وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ الْأَجْدَاثِ إِلَى رَبِّهِمْ يَنسِلُونَ {51}و در صور دمیده خواهد شد پس بناگاه از گورهای خود شتابان به سوی پروردگار خویش می‏آیند {51}123
3791يس3652قَالُوا يَا وَيْلَنَا مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا هَذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمَنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ {52}می‏گویند ای وای بر ما چه كسی ما را از آرامگاهمان برانگیخت این است همان وعده خدای رحمان و پیامبران راست می‏گفتند {52}123
3792يس3653إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ {53}[باز هم] یك فریاد است و بس و بناگاه همه در پیشگاه ما حاضر آیند {53}123
3793يس3654فَالْيَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئًا وَلَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ {54}امروز بر كسی هیچ ستم نمی‏رود جز در برابر آنچه كرده‏اید پاداشی نخواهید یافت {54}123
3794يس3655إِنَّ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْيَوْمَ فِي شُغُلٍ فَاكِهُونَ {55}در این روز اهل بهشت كار و باری خوش در پیش دارند {55}123
3795يس3656هُمْ وَأَزْوَاجُهُمْ فِي ظِلَالٍ عَلَى الْأَرَائِكِ مُتَّكِؤُونَ {56}آنها با همسرانشان در زیر سایه‏ها بر تختها تكیه می‏زنند {56}123
3796يس3657لَهُمْ فِيهَا فَاكِهَةٌ وَلَهُم مَّا يَدَّعُونَ {57}در آنجا برای آنها [هر گونه] میوه است و هر چه دلشان بخواهد {57}123
3797يس3658سَلَامٌ قَوْلًا مِن رَّبٍّ رَّحِيمٍ {58}از جانب پروردگار[ی] مهربان [به آنان] سلام گفته می‏شود {58}123
3798يس3659وَامْتَازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ {59}و ای گناهكاران امروز [از بی‏گناهان] جدا شوید {59}123
3799يس3660أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ {60}ای فرزندان آدم مگر با شما عهد نكرده بودم كه شیطان را مپرستید زیرا وی دشمن آشكار شماست {60}123
3800يس3661وَأَنْ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ {61}و اینكه مرا بپرستید این است راه راست {61}123
3801يس3662وَلَقَدْ أَضَلَّ مِنكُمْ جِبِلًّا كَثِيرًا أَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ {62}و [او] گروهی انبوه از میان شما را سخت گمراه كرد آیا تعقل نمی‏كردید {62}123
3802يس3663هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ {63}این است جهنمی كه به شما وعده داده می‏شد {63}123
3803يس3664اصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ {64}به [جرم] آنكه كفر می‏ورزیدید اكنون در آن درآیید {64}123
3804يس3665الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَى أَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَا أَيْدِيهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ {65}امروز بر دهانهای آنان مهر می‏نهیم و دستهایشان با ما سخن می‏گویند و پاهایشان بدانچه فراهم می‏ساختند گواهی می‏دهند {65}123
3805يس3666وَلَوْ نَشَاء لَطَمَسْنَا عَلَى أَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَأَنَّى يُبْصِرُونَ {66}و اگر بخواهیم هر آینه فروغ از دیدگانشان می‏گیریم تا در راه [كج] بر هم پیشی جویند ولی [راه راست را] از كجا می‏توانند ببینند {66}123
3806يس3667وَلَوْ نَشَاء لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَى مَكَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِيًّا وَلَا يَرْجِعُونَ {67}و اگر بخواهیم هرآینه ایشان را در جای خود مسخ می‏كنیم [به گونه‏ای] كه نه بتوانند بروند و نه برگردند {67}123
3807يس3668وَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ أَفَلَا يَعْقِلُونَ {68}و هر كه را عمر دراز دهیم او را [از نظر] خلقت فروكاسته [و شكسته] گردانیم آیا نمی‏اندیشند {68}123
3808يس3669وَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا يَنبَغِي لَهُ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ وَقُرْآنٌ مُّبِينٌ {69}و [ما] به او شعر نیاموختیم و در خور وی نیست این [سخن] جز اندرز و قرآنی روشن نیست {69}123
3809يس3670لِيُنذِرَ مَن كَانَ حَيًّا وَيَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكَافِرِينَ {70}تا هر كه را [دلی] زنده است بیم دهد و گفتار [خدا] در باره كافران محقق گردد {70}123
3810يس3671أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَا أَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ {71}آیا ندیده‏اند كه ما به قدرت خویش برای ایشان چهارپایانی آفریده‏ایم تا آنان مالك آنها باشند {71}123
3811يس3672وَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُونَ {72}و آنها را برای ایشان رام گردانیدیم از برخی‏شان سواری می‏گیرند و از بعضی می‏خورند {72}123
3812يس3673وَلَهُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُ أَفَلَا يَشْكُرُونَ {73}و از آنها سودها و نوشیدنیها دارند پس چرا شكرگزار نیستید {73}123
3813يس3674وَاتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَعَلَّهُمْ يُنصَرُونَ {74}و غیر از خدا[ی یگانه] خدایانی به پرستش گرفتند تا مگر یاری شوند {74}123
3814يس3675لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُندٌ مُّحْضَرُونَ {75}[ولی بتان] نمی‏توانند آنان را یاری كنند و آنانند كه برای [بتان] چون سپاهی احضار شده‏اند {75}123
3815يس3676فَلَا يَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ {76}پس گفتار آنان تو را غمگین نگرداند كه ما آنچه را پنهان و آنچه را آشكار می‏كنند می‏دانیم {76}123
3816يس3677أَوَلَمْ يَرَ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُّبِينٌ {77}مگر آدمی ندانسته است كه ما او را از نطفه‏ای آفریده‏ایم پس بناگاه وی ستیزه‏جویی آشكار شده است {77}123
3817يس3678وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ يُحْيِي الْعِظَامَ وَهِيَ رَمِيمٌ {78}و برای ما م ث لی آورد و آفرینش خود را فراموش كرد گفت چه كسی این استخوانها را كه چنین پوسیده است زندگی می‏بخشد {78}123
3818يس3679قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ {79}بگو همان كسی كه نخستین‏بار آن را پدید آورد و اوست كه به هر [گونه] آفرینشی داناست {79}123
3819يس3680الَّذِي جَعَلَ لَكُم مِّنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنتُم مِّنْهُ تُوقِدُونَ {80}همو كه برایتان در درخت‏سبزفام اخگر نهاد كه از آن [چون نیازتان افتد] آتش می‏افروزید {80}123
3820يس3681أَوَلَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُم بَلَى وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ {81}آیا كسی كه آسمانها و زمین را آفریده توانا نیست كه [باز] مانند آنها را بیافریند آری اوست آفریننده دانا {81}123
3821يس3682إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ {82}چون به چیزی اراده فرماید كارش این بس كه می‏گوید باش پس [بی‏درنگ] موجود می‏شود {82}123
3822يس3683فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ {83}پس [شكوهمند و] پاك است آن كسی كه ملكوت هر چیزی در دست اوست و به سوی اوست كه بازگردانیده می‏شوید {83}123
[email protected] © 2015-2022