امروز شنبه ، ۱۴۰۱/۰۴/۱۱
تماس با مادرباره مادرخواست همکاریثبت نام عضو جدید
بدان
بازگشت به فهرست سوره ها

آیات سوره نساء

جهت فیلتر سطر مطلب مورد نظر را تایپ نمایید.


نام سورهشماره سورهشماره آيهمتن آيهترجمه فولادوندحزبجزءسجده
496نساء40بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيمِبه نام خداوند رحمتگر مهربان44
497نساء41يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُواْ رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِيرًا وَنِسَاء وَاتَّقُواْ اللّهَ الَّذِي تَسَاءلُونَ بِهِ وَالأَرْحَامَ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا {1}ای مردم از پروردگارتان كه شما را از نفس واحدی آفرید و جفتش را [نیز ] از او آفرید و از آن دو مردان و زنان بسیاری پراكنده كرد پروا دارید و از خدایی كه به [نام] او از همدیگر درخواست می‏كنید پروا نمایید و زنهار از خویشاوندان م برید كه خدا همواره بر شما نگهبان است {1}44
498نساء42وَآتُواْ الْيَتَامَى أَمْوَالَهُمْ وَلاَ تَتَبَدَّلُواْ الْخَبِيثَ بِالطَّيِّبِ وَلاَ تَأْكُلُواْ أَمْوَالَهُمْ إِلَى أَمْوَالِكُمْ إِنَّهُ كَانَ حُوبًا كَبِيرًا {2}و اموال یتیمان را به آنان [باز]دهید و [مال پاك] و [مرغوب آنان ] را با [مال] ناپاك [خود] عوض نكنید و اموال آنان را همراه با اموال خود مخورید كه این گناهی بزرگ است {2}44
499نساء43وَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تُقْسِطُواْ فِي الْيَتَامَى فَانكِحُواْ مَا طَابَ لَكُم مِّنَ النِّسَاء مَثْنَى وَثُلاَثَ وَرُبَاعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تَعْدِلُواْ فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ذَلِكَ أَدْنَى أَلاَّ تَعُولُواْ {3}و اگر در اجرای عدالت میان دختران یتیم بیمناكید هر چه از زنان [دیگر] كه شما را پسند افتاد دو دو سه سه چهار چهار به زنی گیرید پس اگر بیم دارید كه به عدالت رفتار نكنید به یك [زن آزاد] یا به آنچه [از كنیزان] مالك شده‏اید [اكتفا كنید] این [خودداری] نزدیكتر است تا به ستم گرایید [و بیهوده عیال‏وار گردید] {3}44
500نساء44وَآتُواْ النَّسَاء صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِن طِبْنَ لَكُمْ عَن شَيْءٍ مِّنْهُ نَفْسًا فَكُلُوهُ هَنِيئًا مَّرِيئًا {4}و م هر زنان را به عنوان هدیه‏ای از روی طیب خاطر به ایشان بدهید و اگر به میل خودشان چیزی از آن را به شما واگذاشتند آن را حلال و گوارا بخورید {4}44
501نساء45وَلاَ تُؤْتُواْ السُّفَهَاء أَمْوَالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللّهُ لَكُمْ قِيَاماً وَارْزُقُوهُمْ فِيهَا وَاكْسُوهُمْ وَقُولُواْ لَهُمْ قَوْلاً مَّعْرُوفًا {5}و اموال خود را كه خداوند آن را وسیله قوام [زندگی] شما قرار داده به سفیهان مدهید و[لی] از [عواید] آن به ایشان بخورانید و آنان را پوشاك دهید و با آنان سخنی پسندیده بگویید {5}44
502نساء46وَابْتَلُواْ الْيَتَامَى حَتَّىَ إِذَا بَلَغُواْ النِّكَاحَ فَإِنْ آنَسْتُم مِّنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُواْ إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ وَلاَ تَأْكُلُوهَا إِسْرَافًا وَبِدَارًا أَن يَكْبَرُواْ وَمَن كَانَ غَنِيًّا فَلْيَسْتَعْفِفْ وَمَن كَانَ فَقِيرًا فَلْيَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِ فَإِذَا دَفَعْتُمْ إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ فَأَشْهِدُواْ عَلَيْهِمْ وَكَفَى بِاللّهِ حَسِيبًا {6}و یتیمان را بیازمایید تا وقتی به [سن] زناشویی برسند پس اگر در ایشان رشد [فكری] یافتید اموالشان را به آنان رد كنید و آن را [از بیم آنكه مبادا] بزرگ شوند به اسراف و شتاب مخورید و آن كس كه توانگر است باید [از گرفتن اجرت سرپرستی] خودداری ورزد و هر كس تهیدست است باید مطابق عرف [از آن] بخورد پس هر گاه اموالشان را به آنان رد كردید بر ایشان گواه بگیرید خداوند حسابرسی را كافی است {6}44
503نساء47لِّلرِّجَالِ نَصيِبٌ مِّمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالأَقْرَبُونَ وَلِلنِّسَاء نَصِيبٌ مِّمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالأَقْرَبُونَ مِمَّا قَلَّ مِنْهُ أَوْ كَثُرَ نَصِيبًا مَّفْرُوضًا {7}برای مردان از آنچه پدر و مادر و خویشاوندان [آنان] بر جای گذاشته‏اند سهمی است و برای زنان [نیز] از آنچه پدر و مادر و خویشاوندان [آنان] بر جای گذاشته‏اند سهمی [خواهد بود] خواه آن [مال] كم باشد یا زیاد نصیب هر كس مفروض شده است {7}44
504نساء48وَإِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُوْلُواْ الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينُ فَارْزُقُوهُم مِّنْهُ وَقُولُواْ لَهُمْ قَوْلاً مَّعْرُوفًا {8}و هر گاه خویشاوندان یتیمان و مستمندان در تقسیم [ارث] حاضر شدند [چیزی] از آن را به ایشان ارزانی دارید و با آنان سخنی پسندیده گویید {8}44
505نساء49وَلْيَخْشَ الَّذِينَ لَوْ تَرَكُواْ مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعَافًا خَافُواْ عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اللّهَ وَلْيَقُولُواْ قَوْلاً سَدِيدًا {9}و آنان كه اگر فرزندان ناتوانی از خود بر جای بگذارند بر [آینده] آنان بیم دارند باید [از ستم بر یتیمان مردم نیز] بترسند پس باید از خدا پروا دارند و سخنی [بجا و] درست گویند {9}44
506نساء410إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَى ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا {10}در حقیقت كسانی كه اموال یتیمان را به ستم می‏خورند جز این نیست كه آتشی در شكم خود فرو می‏برند و به زودی در آتشی فروزان درآیند {10}44
507نساء411يُوصِيكُمُ اللّهُ فِي أَوْلاَدِكُمْ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الأُنثَيَيْنِ فَإِن كُنَّ نِسَاء فَوْقَ اثْنَتَيْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَكَ وَإِن كَانَتْ وَاحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُ وَلأَبَوَيْهِ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ إِن كَانَ لَهُ وَلَدٌ فَإِن لَّمْ يَكُن لَّهُ وَلَدٌ وَوَرِثَهُ أَبَوَاهُ فَلأُمِّهِ الثُّلُثُ فَإِن كَانَ لَهُ إِخْوَةٌ فَلأُمِّهِ السُّدُسُ مِن بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِي بِهَا أَوْ دَيْنٍ آبَآؤُكُمْ وَأَبناؤُكُمْ لاَ تَدْرُونَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعاً فَرِيضَةً مِّنَ اللّهِ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيما حَكِيمًا {11}خداوند به شما در باره فرزندانتان سفارش می‏كند سهم پسر چون سهم دو دختر است و اگر [همه ورثه] دختر [و] از دو تن بیشتر باشند سهم آنان دو سوم ماترك است و اگر [دختری كه ارث می‏برد] یكی باشد نیمی از میراث از آن اوست و برای هر یك از پدر و مادر وی [=متوفی] یك ششم از ماترك [مقرر شده] است این در صورتی است كه [متوفی] فرزندی داشته باشد ولی اگر فرزندی نداشته باشد و [تنها] پدر و مادرش از او ارث برند برای مادرش یك سوم است [و بقیه را پدر می‏برد] و اگر او برادرانی داشته باشد مادرش یك ششم می‏برد [البته همه اینها] پس از انجام وصیتی است كه او بدان سفارش كرده یا د ینی [كه باید استثنا شود] شما نمی دانید پدران و فرزندانتان كدام یك برای شما سودمندترند [این] فرضی است از جانب خدا زیرا خداوند دانای حكیم است {11}44
508نساء412وَلَكُمْ نِصْفُ مَا تَرَكَ أَزْوَاجُكُمْ إِن لَّمْ يَكُن لَّهُنَّ وَلَدٌ فَإِن كَانَ لَهُنَّ وَلَدٌ فَلَكُمُ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْنَ مِن بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِينَ بِهَا أَوْ دَيْنٍ وَلَهُنَّ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْتُمْ إِن لَّمْ يَكُن لَّكُمْ وَلَدٌ فَإِن كَانَ لَكُمْ وَلَدٌ فَلَهُنَّ الثُّمُنُ مِمَّا تَرَكْتُم مِّن بَعْدِ وَصِيَّةٍ تُوصُونَ بِهَا أَوْ دَيْنٍ وَإِن كَانَ رَجُلٌ يُورَثُ كَلاَلَةً أَو امْرَأَةٌ وَلَهُ أَخٌ أَوْ أُخْتٌ فَلِكُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ فَإِن كَانُوَاْ أَكْثَرَ مِن ذَلِكَ فَهُمْ شُرَكَاء فِي الثُّلُثِ مِن بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصَى بِهَآ أَوْ دَيْنٍ غَيْرَ مُضَآرٍّ وَصِيَّةً مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ عَلِيمٌ حَلِيمٌ {12}و نیمی از میراث همسرانتان از آن شما [شوهران] است اگر آنان فرزندی نداشته باشند و اگر فرزندی داشته باشند یك چهارم ماترك آنان از آن شماست [البته] پس از انجام وصیتی كه بدان سفارش كرده‏اند یا د ینی [كه باید استثنا شود] و یك چهارم از میراث شما برای آنان است اگر شما فرزندی نداشته باشید و اگر فرزندی داشته باشید یك هشتم برای میراث شما از ایشان خواهد بود [البته] پس از انجام وصیتی كه بدان سفارش كرده‏اید یا د ینی [كه باید استثنا شود] و اگر مرد یا زنی كه از او ارث می‏برند كلاله [=بی‏فرزند و بی‏پدر و مادر] باشد و برای او برادر یا خواهری باشد پس برای هر یك از آن دو یك ششم [ماترك] است و اگر آنان بیش از این باشند در یك سوم [ماترك] مشاركت دارند [البته] پس از انجام وصیتی كه بدان سفارش شده یا د ینی كه [باید استثنا شود به شرط آنكه از این طریق] زیانی [به ورثه] نرساند این است‏سفارش خدا و خداست كه دانای بردبار است {12}44
509نساء413تِلْكَ حُدُودُ اللّهِ وَمَن يُطِعِ اللّهَ وَرَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ {13}اینها احكام الهی است و هر كس از خدا و پیامبر او اطاعت كند وی را به باغهایی درآورد كه از زیر [درختان] آن نهرها روان است در آن جاودانه‏اند و این همان كامیابی بزرگ است {13}44
510نساء414وَمَن يَعْصِ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَيَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِيهَا وَلَهُ عَذَابٌ مُّهِينٌ {14}و هر كس از خدا و پیامبر او نافرمانی كند و از حدود مقرر او تجاوز نماید وی را در آتشی درآورد كه همواره در آن خواهد بود و برای او عذابی خفت‏آور است {14}44
511نساء415وَاللاَّتِي يَأْتِينَ الْفَاحِشَةَ مِن نِّسَآئِكُمْ فَاسْتَشْهِدُواْ عَلَيْهِنَّ أَرْبَعةً مِّنكُمْ فَإِن شَهِدُواْ فَأَمْسِكُوهُنَّ فِي الْبُيُوتِ حَتَّىَ يَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ يَجْعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِيلاً {15}و از زنان شما كسانی كه مرتكب زنا می‏شوند چهار تن از میان خود [مسلمانان] بر آنان گواه گیرید پس اگر شهادت دادند آنان [=زنان] را در خانه‏ها نگاه دارید تا مرگشان فرا رسد یا خدا راهی برای آنان قرار دهد {15}44
512نساء416وَاللَّذَانَ يَأْتِيَانِهَا مِنكُمْ فَآذُوهُمَا فَإِن تَابَا وَأَصْلَحَا فَأَعْرِضُواْ عَنْهُمَا إِنَّ اللّهَ كَانَ تَوَّابًا رَّحِيمًا {16}و از میان شما آن دو تن را كه مرتكب زشتكاری می‏شوند آزارشان دهید پس اگر توبه كردند و درستكار شدند از آنان صرفنظر كنید زیرا خداوند توبه‏پذیر مهربان است {16}44
513نساء417إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوَءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِن قَرِيبٍ فَأُوْلَـئِكَ يَتُوبُ اللّهُ عَلَيْهِمْ وَكَانَ اللّهُ عَلِيماً حَكِيماً {17}توبه نزد خداوند تنها برای كسانی است كه از روی نادانی مرتكب گناه می‏شوند سپس به زودی توبه می‏كنند اینانند كه خدا توبه‏شان را می‏پذیرد و خداوند دانای حكیم است {17}44
514نساء418وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّى إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الآنَ وَلاَ الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَهُمْ كُفَّارٌ أُوْلَـئِكَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا {18}و توبه كسانی كه گناه می‏كنند تا وقتی كه مرگ یكی از ایشان دررسد می‏گوید اكنون توبه كردم پذیرفته نیست و [نیز توبه] كسانی كه در حال كفر می‏میرند پذیرفته نخواهد بود آنانند كه برایشان عذابی دردناك آماده كرده‏ایم {18}44
515نساء419يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ يَحِلُّ لَكُمْ أَن تَرِثُواْ النِّسَاء كَرْهًا وَلاَ تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُواْ بِبَعْضِ مَا آتَيْتُمُوهُنَّ إِلاَّ أَن يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ فَإِن كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَى أَن تَكْرَهُواْ شَيْئًا وَيَجْعَلَ اللّهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا {19}ای كسانی كه ایمان آورده‏اید برای شما حلال نیست كه زنان را به اكراه ارث برید و آنان را زیر فشار مگذارید تا بخشی از آنچه را به آنان داده‏اید [از چنگشان به در] برید مگر آنكه مرتكب زشتكاری آشكاری شوند و با آنها بشایستگی رفتار كنید و اگر از آنان خوشتان نیامد پس چه بسا چیزی را خوش نمی‏دارید و خدا در آن مصلحت فراوان قرار می‏دهد {19}44
516نساء420وَإِنْ أَرَدتُّمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَّكَانَ زَوْجٍ وَآتَيْتُمْ إِحْدَاهُنَّ قِنطَارًا فَلاَ تَأْخُذُواْ مِنْهُ شَيْئًا أَتَأْخُذُونَهُ بُهْتَاناً وَإِثْماً مُّبِيناً {20}و اگر خواستید همسری [دیگر] به جای همسر [پیشین خود] ستانید و به یكی از آنان مال فراوانی داده باشید چیزی از او پس مگیرید آیا می‏خواهید آن [مال] را به بهتان و گناه آشكار بگیرید {20}44
517نساء421وَكَيْفَ تَأْخُذُونَهُ وَقَدْ أَفْضَى بَعْضُكُمْ إِلَى بَعْضٍ وَأَخَذْنَ مِنكُم مِّيثَاقًا غَلِيظًا {21}و چگونه آن [م هر] را می‏ستانید با آنكه از یكدیگر كام گرفته‏اید و آنان از شما پیمانی استوار گرفته‏اند {21}44
518نساء422وَلاَ تَنكِحُواْ مَا نَكَحَ آبَاؤُكُم مِّنَ النِّسَاء إِلاَّ مَا قَدْ سَلَفَ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَمَقْتًا وَسَاء سَبِيلاً {22}و با زنانی كه پدرانتان به ازدواج خود درآورده‏اند نكاح مكنید مگر آنچه كه پیشتر رخ داده است چرا كه آن زشتكاری و [مایه] دشمنی و بد راهی بوده است {22}44
519نساء423حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهَاتُكُمْ وَبَنَاتُكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ وَعَمَّاتُكُمْ وَخَالاَتُكُمْ وَبَنَاتُ الأَخِ وَبَنَاتُ الأُخْتِ وَأُمَّهَاتُكُمُ اللاَّتِي أَرْضَعْنَكُمْ وَأَخَوَاتُكُم مِّنَ الرَّضَاعَةِ وَأُمَّهَاتُ نِسَآئِكُمْ وَرَبَائِبُكُمُ اللاَّتِي فِي حُجُورِكُم مِّن نِّسَآئِكُمُ اللاَّتِي دَخَلْتُم بِهِنَّ فَإِن لَّمْ تَكُونُواْ دَخَلْتُم بِهِنَّ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ وَحَلاَئِلُ أَبْنَائِكُمُ الَّذِينَ مِنْ أَصْلاَبِكُمْ وَأَن تَجْمَعُواْ بَيْنَ الأُخْتَيْنِ إَلاَّ مَا قَدْ سَلَفَ إِنَّ اللّهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا {23}[نكاح اینان] بر شما حرام شده است مادرانتان و دخترانتان و خواهرانتان و عمه‏هایتان و خاله هایتان و دختران برادر و دختران خواهر و مادرهایتان كه به شما شیر داده‏اند و خواهران رضاعی شما و مادران زنانتان و دختران همسرانتان كه [آنها دختران] در دامان شما پرورش یافته‏اند و با آن همسران همبستر شده‏اید پس اگر با آنها همبستر نشده‏اید بر شما گناهی نیست [كه با دخترانشان ازدواج كنید] و زنان پسرانتان كه از پشت‏خودتان هستند و جمع دو خواهر با همدیگر مگر آنچه كه در گذشته رخ داده باشد كه خداوند آمرزنده مهربان است {23}44
520نساء424وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ النِّسَاء إِلاَّ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ كِتَابَ اللّهِ عَلَيْكُمْ وَأُحِلَّ لَكُم مَّا وَرَاء ذَلِكُمْ أَن تَبْتَغُواْ بِأَمْوَالِكُم مُّحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً وَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُم بِهِ مِن بَعْدِ الْفَرِيضَةِ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا {24}و زنان شوهردار [نیز بر شما حرام شده است] به استثنای زنانی كه مالك آنان شده‏اید [این] فریضه الهی است كه بر شما مقرر گردیده است و غیر از این [زنان نامبرده] برای شما حلال است كه [زنان دیگر را] به وسیله اموال خود طلب كنید در صورتی كه پاكدامن باشید و زناكار نباشید و زنانی را كه متعه كرده‏اید م هرشان را به عنوان فریضه‏ای به آنان بدهید و بر شما گناهی نیست كه پس از [تعیین مبلغ] مقرر با یكدیگر توافق كنید [كه مدت عقد یا م هر را كم یا زیاد كنید] مسلما خداوند دانای حكیم است {24}15
521نساء425وَمَن لَّمْ يَسْتَطِعْ مِنكُمْ طَوْلاً أَن يَنكِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِن مِّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُم مِّن فَتَيَاتِكُمُ الْمُؤْمِنَاتِ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِكُمْ بَعْضُكُم مِّن بَعْضٍ فَانكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَيْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلاَ مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ وَأَن تَصْبِرُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ {25}و هر كس از شما از نظر مالی نمی‏تواند زنان [آزاد] پاكدامن با ایمان را به همسری [خود] درآورد پس با دختران جوانسال با ایمان شما كه مالك آنان هستید [ازدواج كند] و خدا به ایمان شما داناتر است [همه] از یكدیگرید پس آنان را با اجازه خانواده‏شان به همسری [خود] درآورید و م هرشان را به طور پسندیده به آنان بدهید [به شرط آنكه] پاكدامن باشند نه زناكار و دوست‏گیران پنهانی نباشند پس چون به ازدواج [شما] درآمدند اگر مرتكب فحشا شدند پس بر آنان نیمی از عذاب [=مجازات] زنان آزاد است این [پیشنهاد زناشویی با كنیزان] برای كسی از شماست كه از آلایش گناه بیم دارد و صبر كردن برای شما بهتر است و خداوند آمرزنده مهربان است {25}15
522نساء426يُرِيدُ اللّهُ لِيُبَيِّنَ لَكُمْ وَيَهْدِيَكُمْ سُنَنَ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ وَيَتُوبَ عَلَيْكُمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ {26}خدا می‏خواهد برای شما توضیح دهد و راه [و رسم] كسانی را كه پیش از شما بوده‏اند به شما بنمایاند و بر شما ببخشاید و خدا دانای حكیم است {26}15
523نساء427وَاللّهُ يُرِيدُ أَن يَتُوبَ عَلَيْكُمْ وَيُرِيدُ الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الشَّهَوَاتِ أَن تَمِيلُواْ مَيْلاً عَظِيمًا {27}خدا می‏خواهد تا بر شما ببخشاید و كسانی كه از خواسته‏ها[ی نفسانی] پیروی می‏كنند می‏خواهند شما دستخوش انحرافی بزرگ شوید {27}15
524نساء428يُرِيدُ اللّهُ أَن يُخَفِّفَ عَنكُمْ وَخُلِقَ الإِنسَانُ ضَعِيفًا {28}خدا می‏خواهد تا بارتان را سبك گرداند و [می‏داند كه] انسان ناتوان آفریده شده است {28}15
525نساء429يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَأْكُلُواْ أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ إِلاَّ أَن تَكُونَ تِجَارَةً عَن تَرَاضٍ مِّنكُمْ وَلاَ تَقْتُلُواْ أَنفُسَكُمْ إِنَّ اللّهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا {29}ای كسانی كه ایمان آورده‏اید اموال همدیگر را به ناروا مخورید مگر آنكه داد و ستدی با تراضی یكدیگر از شما [انجام گرفته] باشد و خودتان را مكشید زیرا خدا همواره با شما مهربان است {29}15
526نساء430وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ عُدْوَانًا وَظُلْمًا فَسَوْفَ نُصْلِيهِ نَارًا وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللّهِ يَسِيرًا {30}و هر كس از روی تجاوز و ستم چنین كند به زودی وی را در آتشی درآوریم و این كار بر خدا آسان است {30}15
527نساء431إِن تَجْتَنِبُواْ كَبَآئِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَنُدْخِلْكُم مُّدْخَلاً كَرِيمًا {31}اگر از گناهان بزرگی كه از آن[ها] نهی شده‏اید دوری گزینید بدیهای شما را از شما می زداییم و شما را در جایگاهی ارجمند درمی‏آوریم {31}15
528نساء432وَلاَ تَتَمَنَّوْاْ مَا فَضَّلَ اللّهُ بِهِ بَعْضَكُمْ عَلَى بَعْضٍ لِّلرِّجَالِ نَصِيبٌ مِّمَّا اكْتَسَبُواْ وَلِلنِّسَاء نَصِيبٌ مِّمَّا اكْتَسَبْنَ وَاسْأَلُواْ اللّهَ مِن فَضْلِهِ إِنَّ اللّهَ كَانَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا {32}و زنهار آنچه را خداوند به [سبب] آن بعضی از شما را بر بعضی [دیگر] برتری داده آرزو مكنید برای مردان از آنچه [به اختیار] كسب كرده‏اند بهره‏ای است و برای زنان [نیز] از آنچه [به اختیار] كسب كرده‏اند بهره‏ای است و از فضل خدا درخواست كنید كه خدا به هر چیزی داناست {32}15
529نساء433وَلِكُلٍّ جَعَلْنَا مَوَالِيَ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالأَقْرَبُونَ وَالَّذِينَ عَقَدَتْ أَيْمَانُكُمْ فَآتُوهُمْ نَصِيبَهُمْ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدًا {33}و از آنچه پدر و مادر و خویشاوندان و كسانی كه شما [با آنان] پیمان بسته‏اید بر جای گذاشته‏اند برای هر یك [از مردان و زنان] وارثانی قرار داده‏ایم پس نصیبشان را به ایشان بدهید زیرا خدا همواره بر هر چیزی گواه است {33}15
530نساء434الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاء بِمَا فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَبِمَا أَنفَقُواْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِّلْغَيْبِ بِمَا حَفِظَ اللّهُ وَاللاَّتِي تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلاَ تَبْغُواْ عَلَيْهِنَّ سَبِيلاً إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيًّا كَبِيرًا {34}مردان سرپرست زنانند به دلیل آنكه خدا برخی از ایشان را بر برخی برتری داده و [نیز] به دلیل آنكه از اموالشان خرج می‏كنند پس زنان درستكار فرمانبردارند [و] به پاس آنچه خدا [برای آنان] حفظ كرده اسرار [شوهران خود] را حفظ می‏كنند و زنانی را كه از نافرمانی آنان بیم دارید [نخست] پندشان دهید و [بعد] در خوابگاه‏ها از ایشان دوری كنید و [اگر تاثیر نكرد] آنان را بزنید پس اگر شما را اطاعت كردند [دیگر] بر آنها هیچ راهی [برای سرزنش] مجویید كه خدا والای بزرگ است {34}15
531نساء435وَإِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَيْنِهِمَا فَابْعَثُواْ حَكَمًا مِّنْ أَهْلِهِ وَحَكَمًا مِّنْ أَهْلِهَا إِن يُرِيدَا إِصْلاَحًا يُوَفِّقِ اللّهُ بَيْنَهُمَا إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيمًا خَبِيرًا {35}و اگر از جدایی میان آن دو [ زن و شوهر] بیم دارید پس داوری از خانواده آن [شوهر] و داوری از خانواده آن [زن] تعیین كنید اگر سر سازگاری دارند خدا میان آن دو سازگاری خواهد داد آری خدا دانای آگاه است {35}15
532نساء436وَاعْبُدُواْ اللّهَ وَلاَ تُشْرِكُواْ بِهِ شَيْئًا وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَبِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبَى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالجَنبِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ مَن كَانَ مُخْتَالاً فَخُورًا {36}و خدا را بپرستید و چیزی را با او شریك مگردانید و به پدر و مادر احسان كنید و در باره خویشاوندان و یتیمان و مستمندان و همسایه خویش و همسایه بیگانه و همنشین و در راه‏مانده و بردگان خود [نیكی كنید] كه خدا كسی را كه متكبر و فخرفروش است دوست نمی‏دارد {36}15
533نساء437الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَيَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَيَكْتُمُونَ مَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا {37}همان كسانی كه بخل می‏ورزند و مردم را به بخل وامی‏دارند و آنچه را خداوند از فضل خویش بدانها ارزانی داشته پوشیده می‏دارند و برای كافران عذابی خواركننده آماده كرده‏ایم {37}15
534نساء438وَالَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَـاء النَّاسِ وَلاَ يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلاَ بِالْيَوْمِ الآخِرِ وَمَن يَكُنِ الشَّيْطَانُ لَهُ قَرِينًا فَسَاء قِرِينًا {38}و كسانی كه اموالشان را برای نشان‏دادن به مردم انفاق می‏كنند و به خدا و روز بازپسین ایمان ندارند و هر كس شیطان یار او باشد چه بد همدمی است {38}15
535نساء439وَمَاذَا عَلَيْهِمْ لَوْ آمَنُواْ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَأَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقَهُمُ اللّهُ وَكَانَ اللّهُ بِهِم عَلِيمًا {39}و اگر به خدا و روز بازپسین ایمان می‏آوردند و از آنچه خدا به آنان روزی داده انفاق می‏كردند چه زیانی برایشان داشت و خدا به [كار] آنان داناست {39}15
536نساء440إِنَّ اللّهَ لاَ يَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ وَإِن تَكُ حَسَنَةً يُضَاعِفْهَا وَيُؤْتِ مِن لَّدُنْهُ أَجْرًا عَظِيمًا {40}در حقیقت‏خدا هم‏وزن ذره‏ای ستم نمی‏كند و اگر [آن ذره كار] نیكی باشد دو چندانش می‏كند و از نزد خویش پاداشی بزرگ می‏بخشد {40}15
537نساء441فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِن كُلِّ أمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَى هَـؤُلاء شَهِيدًا {41}پس چگونه است [حالشان] آنگاه كه از هر امتی گواهی آوریم و تو را بر آنان گواه آوریم {41}15
538نساء442يَوْمَئِذٍ يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَعَصَوُاْ الرَّسُولَ لَوْ تُسَوَّى بِهِمُ الأَرْضُ وَلاَ يَكْتُمُونَ اللّهَ حَدِيثًا {42}آن روز كسانی كه كفر ورزیده‏اند و از پیامبر [خدا] نافرمانی كرده‏اند آرزو می‏كنند كه ای كاش با خاك یكسان می‏شدند و از خدا هیچ سخنی را پوشیده نمی‏توانند داشت {42}15
539نساء443يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَقْرَبُواْ الصَّلاَةَ وَأَنتُمْ سُكَارَى حَتَّىَ تَعْلَمُواْ مَا تَقُولُونَ وَلاَ جُنُبًا إِلاَّ عَابِرِي سَبِيلٍ حَتَّىَ تَغْتَسِلُواْ وَإِن كُنتُم مَّرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاء أَحَدٌ مِّنكُم مِّن الْغَآئِطِ أَوْ لاَمَسْتُمُ النِّسَاء فَلَمْ تَجِدُواْ مَاء فَتَيَمَّمُواْ صَعِيدًا طَيِّبًا فَامْسَحُواْ بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُمْ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَفُوًّا غَفُورًا {43}ای كسانی كه ایمان آورده‏اید در حال مستی به نماز نزدیك نشوید تا زمانی كه بدانید چه می‏گویید و [نیز] در حال جنابت [وارد نماز نشوید] مگر اینكه راهگذر باشید تا غسل كنید و اگر بیمارید یا در سفرید یا یكی از شما از قضای حاجت آمد یا با زنان آمیزش كرده‏اید و آب نیافته‏اید پس بر خاكی پاك تیمم كنید و صورت و دستهایتان را مسح نمایید كه خدا بخشنده و آمرزنده است {43}15
540نساء444أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُواْ نَصِيبًا مِّنَ الْكِتَابِ يَشْتَرُونَ الضَّلاَلَةَ وَيُرِيدُونَ أَن تَضِلُّواْ السَّبِيلَ {44}آیا به كسانی كه بهره‏ای از كتاب یافته‏اند ننگریستی گمراهی را می‏خرند و می‏خواهند شما [نیز] گمراه شوید {44}15
541نساء445وَاللّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدَائِكُمْ وَكَفَى بِاللّهِ وَلِيًّا وَكَفَى بِاللّهِ نَصِيرًا {45}و خدا به [حال] دشمنان شما داناتر است كافی است كه خدا سرپرست [شما] باشد و كافی است كه خدا یاور [شما] باشد {45}15
542نساء446مِّنَ الَّذِينَ هَادُواْ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ وَيَقُولُونَ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَاسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَرَاعِنَا لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِي الدِّينِ وَلَوْ أَنَّهُمْ قَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاسْمَعْ وَانظُرْنَا لَكَانَ خَيْرًا لَّهُمْ وَأَقْوَمَ وَلَكِن لَّعَنَهُمُ اللّهُ بِكُفْرِهِمْ فَلاَ يُؤْمِنُونَ إِلاَّ قَلِيلاً {46}برخی از آنان كه یهودی‏اند كلمات را از جاهای خود برمی‏گردانند و با پیچانیدن زبان خود و به قصد طعنه زدن در دین [اسلام با درآمیختن عبری به عربی] می‏گویند شنیدیم و نافرمانی كردیم و بشنو [كه كاش] ناشنوا گردی و [نیز از روی استهزا می‏گویند] راعنا [كه در عربی یعنی به ما التفات كن ولی در عبری یعنی خبیث ما] و اگر آنان می‏گفتند شنیدیم و فرمان بردیم و بشنو و به ما بنگر قطعا برای آنان بهتر و درست‏تر بود ولی خدا آنان را به علت كفرشان لعنت كرد در نتیجه جز [گروهی] اندك ایمان نمی‏آورند {46}15
543نساء447يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ آمِنُواْ بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُم مِّن قَبْلِ أَن نَّطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ وَكَانَ أَمْرُ اللّهِ مَفْعُولاً {47}ای كسانی كه به شما كتاب داده شده است به آنچه فرو فرستادیم و تصدیق‏كننده همان چیزی است كه با شماست ایمان بیاورید پیش از آنكه چهره‏هایی را محو كنیم و در نتیجه آنها را به قهقرا بازگردانیم یا همچنانكه اصحاب سبت را لعنت كردیم آنان را [نیز] لعنت كنیم و فرمان خدا همواره تحقق یافته است {47}15
544نساء448إِنَّ اللّهَ لاَ يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَن يَشَاء وَمَن يُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدِ افْتَرَى إِثْمًا عَظِيمًا {48}مسلما خدا این را كه به او شرك ورزیده شود نمی‏بخشاید و غیر از آن را برای هر كه بخواهد می‏بخشاید و هر كس به خدا شرك ورزد به یقین گناهی بزرگ بربافته است {48}15
545نساء449أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يُزَكُّونَ أَنفُسَهُمْ بَلِ اللّهُ يُزَكِّي مَن يَشَاء وَلاَ يُظْلَمُونَ فَتِيلاً {49}آیا به كسانی كه خویشتن را پاك می‏شمارند ننگریسته‏ای [چنین نیست] بلكه خداست كه هر كه را بخواهد پاك می‏گرداند و به قدر نخ روی هسته خرمایی ستم نمی‏بینند {49}15
546نساء450انظُرْ كَيفَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الكَذِبَ وَكَفَى بِهِ إِثْمًا مُّبِينًا {50}ببین چگونه بر خدا دروغ می‏بندند و بس است كه این یك گناه آشكار باشد {50}15
547نساء451أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُواْ نَصِيبًا مِّنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَيَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ هَؤُلاء أَهْدَى مِنَ الَّذِينَ آمَنُواْ سَبِيلاً {51}آیا كسانی را كه از كتاب [آسمانی] نصیبی یافته‏اند ندیده‏ای كه به جبت و طاغوت ایمان دارند و در باره كسانی كه كفر ورزیده‏اند می‏گویند اینان از كسانی كه ایمان آورده‏اند راه‏یافته‏ترند {51}15
548نساء452أُوْلَـئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللّهُ وَمَن يَلْعَنِ اللّهُ فَلَن تَجِدَ لَهُ نَصِيرًا {52}اینانند كه خدا لعنتشان كرده و هر كه را خدا لعنت كند هرگز برای او یاوری نخواهی یافت {52}15
549نساء453أَمْ لَهُمْ نَصِيبٌ مِّنَ الْمُلْكِ فَإِذًا لاَّ يُؤْتُونَ النَّاسَ نَقِيرًا {53}آیا آنان نصیبی از حكومت دارند [اگر هم داشتند] به قدر نقطه پشت هسته خرمایی [چیزی] به مردم نمی‏دادند {53}15
550نساء454أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَى مَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنَآ آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُم مُّلْكًا عَظِيمًا {54}بلكه به مردم برای آنچه خدا از فضل خویش به آنان عطا كرده رشك می‏ورزند در حقیقت ما به خاندان ابراهیم كتاب و حكمت دادیم و به آنان ملكی بزرگ بخشیدیم {54}15
551نساء455فَمِنْهُم مَّنْ آمَنَ بِهِ وَمِنْهُم مَّن صَدَّ عَنْهُ وَكَفَى بِجَهَنَّمَ سَعِيرًا {55}پس برخی از آنان به وی ایمان آوردند و برخی از ایشان از او روی برتافتند و [برای آنان] دوزخ پرشراره بس است {55}15
552نساء456إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِآيَاتِنَا سَوْفَ نُصْلِيهِمْ نَارًا كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودًا غَيْرَهَا لِيَذُوقُواْ الْعَذَابَ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَزِيزًا حَكِيمًا {56}به زودی كسانی را كه به آیات ما كفر ورزیده‏اند در آتشی [سوزان] درآوریم كه هر چه پوستشان بریان گردد پوستهای دیگری بر جایش نهیم تا عذاب را بچشند آری خداوند توانای حكیم است {56}15
553نساء457وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا لَّهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَنُدْخِلُهُمْ ظِـلاًّ ظَلِيلاً {57}و به زودی كسانی را كه ایمان آورده و كارهای شایسته كرده‏اند در باغهایی كه از زیر [درختان] آن نهرها روان است درآوریم برای همیشه در آن جاودانند و در آنجا همسرانی پاكیزه دارند و آنان را در سایه‏ای پایدار درآوریم {57}15
554نساء458إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُكُمْ أَن تُؤدُّواْ الأَمَانَاتِ إِلَى أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُم بَيْنَ النَّاسِ أَن تَحْكُمُواْ بِالْعَدْلِ إِنَّ اللّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُم بِهِ إِنَّ اللّهَ كَانَ سَمِيعًا بَصِيرًا {58}خدا به شما فرمان می‏دهد كه سپرده‏ها را به صاحبان آنها رد كنید و چون میان مردم داوری می‏كنید به عدالت داوری كنید در حقیقت نیكو چیزی است كه خدا شما را به آن پند می‏دهد خدا شنوای بیناست {58}25
555نساء459يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلاً {59}ای كسانی كه ایمان آورده‏اید خدا را اطاعت كنید و پیامبر و اولیای امر خود را [نیز] اطاعت كنید پس هر گاه در امری [دینی] اختلاف نظر یافتید اگر به خدا و روز بازپسین ایمان دارید آن را به [كتاب] خدا و [سنت] پیامبر [او] عرضه بدارید این بهتر و نیك‏فرجام‏تر است {59}25
556نساء460أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُواْ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَن يَتَحَاكَمُواْ إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُواْ أَن يَكْفُرُواْ بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُضِلَّهُمْ ضَلاَلاً بَعِيدًا {60}آیا ندیده‏ای كسانی را كه می‏پندارند به آنچه به سوی تو نازل شده و [به] آنچه پیش از تو نازل گردیده ایمان آورده‏اند [با این همه] می‏خواهند داوری میان خود را به سوی طاغوت ببرند با آنكه قطعا فرمان یافته‏اند كه بدان كفر ورزند و[لی] شیطان می‏خواهد آنان را به گمراهی دوری دراندازد {60}25
557نساء461وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْاْ إِلَى مَا أَنزَلَ اللّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ رَأَيْتَ الْمُنَافِقِينَ يَصُدُّونَ عَنكَ صُدُودًا {61}و چون به ایشان گفته شود به سوی آنچه خدا نازل كرده و به سوی پیامبر [او] بیایید منافقان را می‏بینی كه از تو سخت روی برمی‏تابند {61}25
558نساء462فَكَيْفَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ثُمَّ جَآؤُوكَ يَحْلِفُونَ بِاللّهِ إِنْ أَرَدْنَا إِلاَّ إِحْسَانًا وَتَوْفِيقًا {62}پس چگونه هنگامی كه به [سزای] كار و كردار پیشینشان مصیبتی به آنان می‏رسد نزد تو می‏آیند و به خدا سوگند می‏خورند كه ما جز نیكویی و موافقت قصدی نداشتیم {62}25
559نساء463أُولَـئِكَ الَّذِينَ يَعْلَمُ اللّهُ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَعِظْهُمْ وَقُل لَّهُمْ فِي أَنفُسِهِمْ قَوْلاً بَلِيغًا {63}اینان همان كسانند كه خدا می‏داند چه در دل دارند پس از آنان روی برتاب و[لی] پندشان ده و با آنها سخنی رسا كه در دلشان [مؤثر] افتد بگوی {63}25
560نساء464وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللّهِ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ جَآؤُوكَ فَاسْتَغْفَرُواْ اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُواْ اللّهَ تَوَّابًا رَّحِيمًا {64}و ما هیچ پیامبری را نفرستادیم مگر آنكه به توفیق الهی از او اطاعت كنند و اگر آنان وقتی به خود ستم كرده بودند پیش تو می‏آمدند و از خدا آمرزش می‏خواستند و پیامبر [نیز] برای آنان طلب آمرزش می‏كرد قطعا خدا را توبه‏پذیر مهربان می‏یافتند {64}25
561نساء465فَلاَ وَرَبِّكَ لاَ يُؤْمِنُونَ حَتَّىَ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لاَ يَجِدُواْ فِي أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُواْ تَسْلِيمًا {65}ولی چنین نیست به پروردگارت قسم كه ایمان نمی‏آورند مگر آنكه تو را در مورد آنچه میان آنان مایه اختلاف است داور گردانند سپس از حكمی كه كرده‏ای در دلهایشان احساس ناراحتی [و تردید] نكنند و كاملا سر تسلیم فرود آورند {65}25
562نساء466وَلَوْ أَنَّا كَتَبْنَا عَلَيْهِمْ أَنِ اقْتُلُواْ أَنفُسَكُمْ أَوِ اخْرُجُواْ مِن دِيَارِكُم مَّا فَعَلُوهُ إِلاَّ قَلِيلٌ مِّنْهُمْ وَلَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُواْ مَا يُوعَظُونَ بِهِ لَكَانَ خَيْرًا لَّهُمْ وَأَشَدَّ تَثْبِيتًا {66}و اگر بر آنان مقرر می‏كردیم كه تن به كشتن دهید یا از خانه‏های خود به در آیید جز اندكی از ایشان آن را به كار نمی‏بستند و اگر آنان آنچه را بدان پند داده می‏شوند به كار می‏بستند قطعا برایشان بهتر و در ثبات قدم ایشان مؤثرتر بود {66}25
563نساء467وَإِذاً لَّآتَيْنَاهُم مِّن لَّدُنَّـا أَجْراً عَظِيمًا {67}و در آن صورت [ما هم] از نزد خویش یقینا پاداشی بزرگ به آنان می‏دادیم {67}25
564نساء468وَلَهَدَيْنَاهُمْ صِرَاطًا مُّسْتَقِيمًا {68}و قطعا آنان را به راهی راست هدایت می‏كردیم {68}25
565نساء469وَمَن يُطِعِ اللّهَ وَالرَّسُولَ فَأُوْلَـئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاء وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولَـئِكَ رَفِيقًا {69}و كسانی كه از خدا و پیامبر اطاعت كنند در زمره كسانی خواهند بود كه خدا ایشان را گرامی داشته [یعنی] با پیامبران و راستان و شهیدان و شایستگانند و آنان چه نیكو همدمانند {69}25
566نساء470ذَلِكَ الْفَضْلُ مِنَ اللّهِ وَكَفَى بِاللّهِ عَلِيمًا {70}این تفضل از جانب خداست و خدا بس داناست {70}25
567نساء471يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ خُذُواْ حِذْرَكُمْ فَانفِرُواْ ثُبَاتٍ أَوِ انفِرُواْ جَمِيعًا {71}ای كسانی كه ایمان آورده‏اید [در برابر دشمن] آماده باشید [=اسلحه خود را برگیرید] و گروه گروه [به جهاد] بیرون روید یا به طور جمعی روانه شوید {71}25
568نساء472وَإِنَّ مِنكُمْ لَمَن لَّيُبَطِّئَنَّ فَإِنْ أَصَابَتْكُم مُّصِيبَةٌ قَالَ قَدْ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَيَّ إِذْ لَمْ أَكُن مَّعَهُمْ شَهِيدًا {72}و قطعا از میان شما كسی است كه كندی به خرج دهد پس اگر آسیبی به شما رسد گوید راستی خدا بر من نعمت بخشید كه با آنان حاضر نبودم {72}25
569نساء473وَلَئِنْ أَصَابَكُمْ فَضْلٌ مِّنَ الله لَيَقُولَنَّ كَأَن لَّمْ تَكُن بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُ مَوَدَّةٌ يَا لَيتَنِي كُنتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزًا عَظِيمًا {73}و اگر غنیمتی از خدا به شما برسد چنانكه گویی میان شما و میان او [رابطه] دوستی نبوده خواهد گفت كاش من با آنان بودم و به نوای بزرگی می‏رسیدم {73}25
570نساء474فَلْيُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللّهِ الَّذِينَ يَشْرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالآخِرَةِ وَمَن يُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَيُقْتَلْ أَو يَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا {74}پس باید كسانی كه زندگی دنیا را به آخرت سودا می‏كنند در راه خدا بجنگند و هر كس در راه خدا بجنگد و كشته یا پیروز شود به زودی پاداشی بزرگ به او خواهیم داد {74}25
571نساء475وَمَا لَكُمْ لاَ تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاء وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَـذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ نَصِيرًا {75}و چرا شما در راه خدا [و در راه نجات] مردان و زنان و كودكان مستضعف نمی‏جنگید همانان كه می‏گویند پروردگارا ما را از این شهری كه مردمش ستم‏پیشه‏اند بیرون ببر و از جانب خود برای ما سرپرستی قرار ده و از نزد خویش یاوری برای ما تعیین فرما {75}25
572نساء476الَّذِينَ آمَنُواْ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُواْ أَوْلِيَاء الشَّيْطَانِ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا {76}كسانی كه ایمان آورده‏اند در راه خدا كارزار می‏كنند و كسانی كه كافر شده‏اند در راه طاغوت می‏جنگند پس با یاران شیطان بجنگید كه نیرنگ شیطان [در نهایت] ضعیف است {76}25
573نساء477أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ كُفُّواْ أَيْدِيَكُمْ وَأَقِيمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّكَاةَ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ إِذَا فَرِيقٌ مِّنْهُمْ يَخْشَوْنَ النَّاسَ كَخَشْيَةِ اللّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْيَةً وَقَالُواْ رَبَّنَا لِمَ كَتَبْتَ عَلَيْنَا الْقِتَالَ لَوْلا أَخَّرْتَنَا إِلَى أَجَلٍ قَرِيبٍ قُلْ مَتَاعُ الدَّنْيَا قَلِيلٌ وَالآخِرَةُ خَيْرٌ لِّمَنِ اتَّقَى وَلاَ تُظْلَمُونَ فَتِيلاً {77}آیا ندیدی كسانی را كه به آنان گفته شد [فعلا] دست [از جنگ] بدارید و نماز را برپا كنید و زكات بدهید و[لی] همین كه كارزار بر آنان مقرر شد بناگاه گروهی از آنان از مردم [=مشركان مكه] ترسیدند مانند ترس از خدا یا ترسی سخت‏تر و گفتند پروردگارا چرا بر ما كارزار مقرر داشتی چرا ما را تا مدتی كوتاه مهلت ندادی بگو برخورداری [از این] دنیا اندك و برای كسی كه تقوا پیشه كرده آخرت بهتر است و [در آنجا] به قدر نخ هسته خرمایی بر شما ستم نخواهد رفت {77}25
574نساء478أَيْنَمَا تَكُونُواْ يُدْرِككُّمُ الْمَوْتُ وَلَوْ كُنتُمْ فِي بُرُوجٍ مُّشَيَّدَةٍ وَإِن تُصِبْهُمْ حَسَنَةٌ يَقُولُواْ هَـذِهِ مِنْ عِندِ اللّهِ وَإِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَقُولُواْ هَـذِهِ مِنْ عِندِكَ قُلْ كُلًّ مِّنْ عِندِ اللّهِ فَمَا لِهَـؤُلاء الْقَوْمِ لاَ يَكَادُونَ يَفْقَهُونَ حَدِيثًا {78}هر كجا باشید شما را مرگ درمی‏یابد هر چند در برجهای استوار باشید و اگر [پیشامد] خوبی به آنان برسد می‏گویند این از جانب خداست و چون صدمه‏ای به ایشان برسد می‏گویند این از طرف توست بگو همه از جانب خداست [آخر] این قوم را چه شده است كه نمی‏خواهند سخنی را [درست] دریابند {78}25
575نساء479مَّا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّهِ وَمَا أَصَابَكَ مِن سَيِّئَةٍ فَمِن نَّفْسِكَ وَأَرْسَلْنَاكَ لِلنَّاسِ رَسُولاً وَكَفَى بِاللّهِ شَهِيدًا {79}هر چه از خوبیها به تو می‏رسد از جانب خداست و آنچه از بدی به تو می‏رسد از خود توست و تو را به پیامبری برای مردم فرستادیم و گواه بودن خدا بس است {79}25
576نساء480مَّنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللّهَ وَمَن تَوَلَّى فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا {80}هر كس از پیامبر فرمان ب رد در حقیقت‏خدا را فرمان برده و هر كس رویگردان شود ما تو را بر ایشان نگهبان نفرستاده‏ایم {80}25
577نساء481وَيَقُولُونَ طَاعَةٌ فَإِذَا بَرَزُواْ مِنْ عِندِكَ بَيَّتَ طَآئِفَةٌ مِّنْهُمْ غَيْرَ الَّذِي تَقُولُ وَاللّهُ يَكْتُبُ مَا يُبَيِّتُونَ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ وَكَفَى بِاللّهِ وَكِيلاً {81}و می‏گویند فرمانبرداریم ولی چون از نزد تو بیرون می‏روند جمعی از آنان شبانه جز آنچه تو می‏گویی تدبیر می‏كنند و خدا آنچه را كه شبانه در سر می‏پرورند می‏نگارد پس از ایشان روی برتاب و بر خدا توكل كن و خدا بس كارساز است {81}25
578نساء482أَفَلاَ يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَلَوْ كَانَ مِنْ عِندِ غَيْرِ اللّهِ لَوَجَدُواْ فِيهِ اخْتِلاَفًا كَثِيرًا {82}آیا در [معانی] قرآن نمی‏اندیشند اگر از جانب غیر خدا بود قطعا در آن اختلاف بسیاری می‏یافتند {82}25
579نساء483وَإِذَا جَاءهُمْ أَمْرٌ مِّنَ الأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُواْ بِهِ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَإِلَى أُوْلِي الأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنبِطُونَهُ مِنْهُمْ وَلَوْلاَ فَضْلُ اللّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لاَتَّبَعْتُمُ الشَّيْطَانَ إِلاَّ قَلِيلاً {83}و چون خبری [حاكی] از ایمنی یا وحشت به آنان برسد انتشارش دهند و اگر آن را به پیامبر و اولیای امر خود ارجاع كنند قطعا از میان آنان كسانی‏اند كه [می‏توانند درست و نادرست] آن را دریابند و اگر فضل خدا و رحمت او بر شما نبود مسلما جز [شمار] اندكی از شیطان پیروی می‏كردید {83}25
580نساء484فَقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللّهِ لاَ تُكَلَّفُ إِلاَّ نَفْسَكَ وَحَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَسَى اللّهُ أَن يَكُفَّ بَأْسَ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَاللّهُ أَشَدُّ بَأْسًا وَأَشَدُّ تَنكِيلاً {84}پس در راه خدا پیكار كن جز عهده‏دار شخص خود نیستی و[لی] مؤمنان را [به مبارزه] برانگیز باشد كه خداوند آسیب كسانی را كه كفر ورزیده‏اند [از آنان] باز دارد و خداست كه قدرتش بیشتر و كیفرش سخت‏تر است {84}25
581نساء485مَّن يَشْفَعْ شَفَاعَةً حَسَنَةً يَكُن لَّهُ نَصِيبٌ مِّنْهَا وَمَن يَشْفَعْ شَفَاعَةً سَيِّئَةً يَكُن لَّهُ كِفْلٌ مِّنْهَا وَكَانَ اللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ مُّقِيتًا {85}هر كس شفاعت پسندیده كند برای وی از آن نصیبی خواهد بود و هر كس شفاعت ناپسندیده‏ای كند برای او از آن [نیز] سهمی خواهد بود و خدا همواره به هر چیزی تواناست {85}25
582نساء486وَإِذَا حُيِّيْتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّواْ بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ حَسِيبًا {86}و چون به شما درود گفته شد شما به [صورتی] بهتر از آن درود گویید یا همان را [در پاسخ] برگردانید كه خدا همواره به هر چیزی حسابرس است {86}25
583نساء487اللّهُ لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ لاَ رَيْبَ فِيهِ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللّهِ حَدِيثًا {87}خداوند كسی است كه هیچ معبودی جز او نیست به یقین در روز رستاخیز كه هیچ شكی در آن نیست‏شما را گرد خواهد آورد و راستگوتر از خدا در سخن كیست {87}25
584نساء488فَمَا لَكُمْ فِي الْمُنَافِقِينَ فِئَتَيْنِ وَاللّهُ أَرْكَسَهُم بِمَا كَسَبُواْ أَتُرِيدُونَ أَن تَهْدُواْ مَنْ أَضَلَّ اللّهُ وَمَن يُضْلِلِ اللّهُ فَلَن تَجِدَ لَهُ سَبِيلاً {88}شما را چه شده است كه در باره منافقان دو دسته شده‏اید با اینكه خدا آنان را به [سزای] آنچه انجام داده‏اند سرنگون كرده است آیا می‏خواهید كسی را كه خدا در گمراهی‏اش وانهاده است به راه آورید و حال آنكه هر كه را خدا در گمراهی‏اش وانهد هرگز راهی برای [هدایت] او نخواهی یافت {88}35
585نساء489وَدُّواْ لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُواْ فَتَكُونُونَ سَوَاء فَلاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ أَوْلِيَاء حَتَّىَ يُهَاجِرُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدتَّمُوهُمْ وَلاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ وَلِيًّا وَلاَ نَصِيرًا {89}همان گونه كه خودشان كافر شده‏اند آرزو دارند [كه شما نیز] كافر شوید تا با هم برابر باشید پس زنهار از میان ایشان برای خود دوستانی اختیار مكنید تا آنكه در راه خدا هجرت كنند پس اگر روی برتافتند هر كجا آنان را یافتید به اسارت بگیرید و بكشیدشان و از ایشان یار و یاوری برای خود مگیرید {89}35
586نساء490إِلاَّ الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَىَ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُم مِّيثَاقٌ أَوْ جَآؤُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَن يُقَاتِلُونَكُمْ أَوْ يُقَاتِلُواْ قَوْمَهُمْ وَلَوْ شَاء اللّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقَاتَلُوكُمْ فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقَاتِلُوكُمْ وَأَلْقَوْاْ إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبِيلاً {90}مگر كسانی كه با گروهی كه میان شما و میان آنان پیمانی است پیوند داشته باشند یا نزد شما بیایند در حالی كه سینه آنان از جنگیدن با شما یا جنگیدن با قوم خود به تنگ آمده باشد و اگر خدا می‏خواست قطعا آنان را بر شما چیره می‏كرد و حتما با شما می‏جنگیدند پس اگر از شما كناره‏گیری كردند و با شما نجنگیدند و با شما طرح صلح افكندند [دیگر] خدا برای شما راهی [برای تجاوز] بر آنان قرار نداده است {90}35
587نساء491سَتَجِدُونَ آخَرِينَ يُرِيدُونَ أَن يَأْمَنُوكُمْ وَيَأْمَنُواْ قَوْمَهُمْ كُلَّ مَا رُدُّوَاْ إِلَى الْفِتْنِةِ أُرْكِسُواْ فِيِهَا فَإِن لَّمْ يَعْتَزِلُوكُمْ وَيُلْقُواْ إِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَيَكُفُّوَاْ أَيْدِيَهُمْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثِقِفْتُمُوهُمْ وَأُوْلَـئِكُمْ جَعَلْنَا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطَانًا مُّبِينًا {91}به زودی گروهی دیگر را خواهید یافت كه می‏خواهند از شما آسوده خاطر و از قوم خود [نیز] ایمن باشند هر بار كه به فتنه بازگردانده شوند سر در آن فرو می‏برند پس اگر از شما كناره‏گیری نكردند و به شما پیشنهاد صلح نكردند و از شما دست برنداشتند هر كجا آنان را یافتید به اسارت بگیرید و بكشیدشان آنانند كه ما برای شما علیه ایشان تسلطی آشكار قرار داده‏ایم {91}35
588نساء492وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ أَن يَقْتُلَ مُؤْمِنًا إِلاَّ خَطَئًا وَمَن قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَئًا فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ وَدِيَةٌ مُّسَلَّمَةٌ إِلَى أَهْلِهِ إِلاَّ أَن يَصَّدَّقُواْ فَإِن كَانَ مِن قَوْمٍ عَدُوٍّ لَّكُمْ وَهُوَ مْؤْمِنٌ فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ وَإِن كَانَ مِن قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِّيثَاقٌ فَدِيَةٌ مُّسَلَّمَةٌ إِلَى أَهْلِهِ وَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةً فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ تَوْبَةً مِّنَ اللّهِ وَكَانَ اللّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا {92}و هیچ مؤمنی را نسزد كه مؤمنی را جز به اشتباه بكشد و هر كس مؤمنی را به اشتباه كشت باید بنده مؤمنی را آزاد و به خانواده او خونبها پرداخت كند مگر اینكه آنان گذشت كنند و اگر [مقتول] از گروهی است كه دشمنان شمایند و [خود] وی مؤمن است [قاتل] باید بنده مؤمنی را آزاد كند [و پرداخت‏خونبها لازم نیست] و اگر [مقتول] از گروهی است كه میان شما و میان آنان پیمانی است باید به خانواده وی خونبها پرداخت نماید و بنده مؤمنی را آزاد كند و هر كس [بنده] نیافت باید دو ماه پیاپی به عنوان توبه‏ای از جانب خدا روزه بدارد و خدا همواره دانای سنجیده‏كار است {92}35
589نساء493وَمَن يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُّتَعَمِّدًا فَجَزَآؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِيهَا وَغَضِبَ اللّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا {93}و هر كس عمدا مؤمنی را بكشد كیفرش دوزخ است كه در آن ماندگار خواهد بود و خدا بر او خشم می‏گیرد و لعنتش می‏كند و عذابی بزرگ برایش آماده ساخته است {93}35
590نساء494يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا ضَرَبْتُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَتَبَيَّنُواْ وَلاَ تَقُولُواْ لِمَنْ أَلْقَى إِلَيْكُمُ السَّلاَمَ لَسْتَ مُؤْمِنًا تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَعِندَ اللّهِ مَغَانِمُ كَثِيرَةٌ كَذَلِكَ كُنتُم مِّن قَبْلُ فَمَنَّ اللّهُ عَلَيْكُمْ فَتَبَيَّنُواْ إِنَّ اللّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا {94}ای كسانی كه ایمان آورده‏اید چون در راه خدا سفر می‏كنید [خوب] رسیدگی كنید و به كسی كه نزد شما [اظهار] اسلام می‏كند مگویید تو مؤمن نیستی [تا بدین بهانه] متاع زندگی دنیا را بجویید چرا كه غنیمتهای فراوان نزد خداست قبلا خودتان [نیز] همین گونه بودید و خدا بر شما منت نهاد پس خوب رسیدگی كنید كه خدا همواره به آنچه انجام می‏دهید آگاه است {94}35
591نساء495لاَّ يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُوْلِي الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فَضَّلَ اللّهُ الْمُجَاهِدِينَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِينَ دَرَجَةً وَكُـلاًّ وَعَدَ اللّهُ الْحُسْنَى وَفَضَّلَ اللّهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ أَجْرًا عَظِيمًا {95}مؤمنان خانه‏نشین كه زیان‏دیده نیستند با آن مجاهدانی كه با مال و جان خود در راه خدا جهاد می‏كنند یكسان نمی‏باشند خداوند كسانی را كه با مال و جان خود جهاد می‏كنند به درجه‏ای بر خانه‏نشینان مزیت بخشیده و همه را خدا وعده [پاداش] نیكو داده و[لی] مجاهدان را بر خانه‏نشینان به پاداشی بزرگ برتری بخشیده است {95}35
592نساء496دَرَجَاتٍ مِّنْهُ وَمَغْفِرَةً وَرَحْمَةً وَكَانَ اللّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا {96}[پاداش بزرگی كه] به عنوان درجات و آمرزش و رحمتی از جانب او [نصیب آنان می‏شود] و خدا آمرزنده مهربان است {96}35
593نساء497إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلآئِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ قَالُواْ فِيمَ كُنتُمْ قَالُواْ كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الأَرْضِ قَالْوَاْ أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُواْ فِيهَا فَأُوْلَـئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءتْ مَصِيرًا {97}كسانی كه بر خویشتن ستمكار بوده‏اند [وقتی] فرشتگان جانشان را می‏گیرند می‏گویند در چه [حال] بودید پاسخ می‏دهند ما در زمین از مستضعفان بودیم می‏گویند مگر زمین خدا وسیع نبود تا در آن مهاجرت كنید پس آنان جایگاهشان دوزخ است و [دوزخ] بد سرانجامی است {97}35
594نساء498إِلاَّ الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاء وَالْوِلْدَانِ لاَ يَسْتَطِيعُونَ حِيلَةً وَلاَ يَهْتَدُونَ سَبِيلاً {98}مگر آن مردان و زنان و كودكان فرودستی كه چاره‏جویی نتوانند و راهی نیابند {98}35
595نساء499فَأُوْلَـئِكَ عَسَى اللّهُ أَن يَعْفُوَ عَنْهُمْ وَكَانَ اللّهُ عَفُوًّا غَفُورًا {99}پس آنان [كه فی الجمله عذری دارند] باشد كه خدا از ایشان درگذرد كه خدا همواره خطابخش و آمرزنده است {99}35
596نساء4100وَمَن يُهَاجِرْ فِي سَبِيلِ اللّهِ يَجِدْ فِي الأَرْضِ مُرَاغَمًا كَثِيرًا وَسَعَةً وَمَن يَخْرُجْ مِن بَيْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلى اللّهِ وَكَانَ اللّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا {100}و هر كه در راه خدا هجرت كند در زمین اقامتگاه‏های فراوان و گشایشها خواهد یافت و هر كس [به قصد] مهاجرت در راه خدا و پیامبر او از خانه‏اش به درآید سپس مرگش دررسد پاداش او قطعا بر خداست و خدا آمرزنده مهربان است {100}35
597نساء4101وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِي الأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَقْصُرُواْ مِنَ الصَّلاَةِ إِنْ خِفْتُمْ أَن يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنَّ الْكَافِرِينَ كَانُواْ لَكُمْ عَدُوًّا مُّبِينًا {101}و چون در زمین سفر كردید اگر بیم داشتید كه آنان كه كفر ورزیده‏اند به شما آزار برسانند گناهی بر شما نیست كه نماز را كوتاه كنید چرا كه كافران پیوسته برای شما دشمنی آشكارند {101}35
598نساء4102وَإِذَا كُنتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاَةَ فَلْتَقُمْ طَآئِفَةٌ مِّنْهُم مَّعَكَ وَلْيَأْخُذُواْ أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُواْ فَلْيَكُونُواْ مِن وَرَآئِكُمْ وَلْتَأْتِ طَآئِفَةٌ أُخْرَى لَمْ يُصَلُّواْ فَلْيُصَلُّواْ مَعَكَ وَلْيَأْخُذُواْ حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُم مَّيْلَةً وَاحِدَةً وَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِن كَانَ بِكُمْ أَذًى مِّن مَّطَرٍ أَوْ كُنتُم مَّرْضَى أَن تَضَعُواْ أَسْلِحَتَكُمْ وَخُذُواْ حِذْرَكُمْ إِنَّ اللّهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا {102}و هر گاه در میان ایشان بودی و برایشان نماز برپا داشتی پس باید گروهی از آنان با تو [به نماز] ایستند و باید جنگ‏افزارهای خود را برگیرند و چون به سجده رفتند [و نماز را تمام كردند] باید پشت‏سر شما قرار گیرند و گروه دیگری كه نماز نكرده‏اند باید بیایند و با تو نماز گزارند و البته جانب احتیاط را فرو نگذارند و جنگ‏افزارهای خود را برگیرند [زیرا] كافران آرزو می‏كنند كه شما از جنگ‏افزارها و ساز و برگ خود غافل شوید تا ناگهان بر شما یورش برند و اگر از باران در زحمتید یا بیمارید گناهی بر شما نیست كه جنگ افزارهای خود را بر زمین نهید ولی مواظب خود باشید بی گمان خدا برای كافران عذاب خفت‏آوری آماده كرده است {102}35
599نساء4103فَإِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلاَةَ فَاذْكُرُواْ اللّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِكُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنتُمْ فَأَقِيمُواْ الصَّلاَةَ إِنَّ الصَّلاَةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَّوْقُوتًا {103}و چون نماز را به جای آوردید خدا را [در همه حال] ایستاده و نشسته و بر پهلوآرمیده یاد كنید پس چون آسوده‏خاطر شدید نماز را [به طور كامل] به پا دارید زیرا نماز بر مؤمنان در اوقات معین مقرر شده است {103}35
600نساء4104وَلاَ تَهِنُواْ فِي ابْتِغَاء الْقَوْمِ إِن تَكُونُواْ تَأْلَمُونَ فَإِنَّهُمْ يَأْلَمُونَ كَمَا تَأْلَمونَ وَتَرْجُونَ مِنَ اللّهِ مَا لاَ يَرْجُونَ وَكَانَ اللّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا {104}و در تعقیب گروه [دشمنان] سستی نورزید اگر شما درد می‏كشید آنان [نیز] همان گونه كه شما درد می‏كشید درد می‏كشند و حال آنكه شما چیزهایی از خدا امید دارید كه آنها امید ندارند و خدا همواره دانای سنجیده‏كار است {104}35
601نساء4105إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِمَا أَرَاكَ اللّهُ وَلاَ تَكُن لِّلْخَآئِنِينَ خَصِيمًا {105}ما این كتاب را به حق بر تو نازل كردیم تا میان مردم به [موجب] آنچه خدا به تو آموخته داوری كنی و زنهار جانبدار خیانتكاران مباش {105}35
602نساء4106وَاسْتَغْفِرِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا {106}و از خدا آمرزش بخواه كه خدا آمرزنده مهربان است {106}35
603نساء4107وَلاَ تُجَادِلْ عَنِ الَّذِينَ يَخْتَانُونَ أَنفُسَهُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ مَن كَانَ خَوَّانًا أَثِيمًا {107}و از كسانی كه به خویشتن خیانت می‏كنند دفاع مكن كه خداوند هر كس را كه خیانتگر و گناه‏پیشه باشد دوست ندارد {107}35
604نساء4108يَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَلاَ يَسْتَخْفُونَ مِنَ اللّهِ وَهُوَ مَعَهُمْ إِذْ يُبَيِّتُونَ مَا لاَ يَرْضَى مِنَ الْقَوْلِ وَكَانَ اللّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطًا {108}[كارهای ناروای خود را] از مردم پنهان می‏دارند و[لی نمی‏توانند] از خدا پنهان دارند و چون شبانگاه به چاره‏اندیشی می‏پردازند و سخنانی می‏گویند كه وی [بدان] خشنود نیست او با آنان است و خدا به آنچه انجام می‏دهند همواره احاطه دارد {108}35
605نساء4109هَاأَنتُمْ هَـؤُلاء جَادَلْتُمْ عَنْهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَمَن يُجَادِلُ اللّهَ عَنْهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَم مَّن يَكُونُ عَلَيْهِمْ وَكِيلاً {109}هان شما همانان هستید كه در زندگی دنیا از ایشان جانبداری كردید پس چه كسی روز رستاخیز از آنان در برابر خدا جانبداری خواهد كرد یا چه كسی حمایتگر [و مدافع] آنان تواند بود {109}35
606نساء4110وَمَن يَعْمَلْ سُوءًا أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللّهَ يَجِدِ اللّهَ غَفُورًا رَّحِيمًا {110}و هر كس كار بدی كند یا بر خویشتن ستم ورزد سپس از خدا آمرزش بخواهد خدا را آمرزنده مهربان خواهد یافت {110}35
607نساء4111وَمَن يَكْسِبْ إِثْمًا فَإِنَّمَا يَكْسِبُهُ عَلَى نَفْسِهِ وَكَانَ اللّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا {111}و هر كس گناهی مرتكب شود فقط آن را به زیان خود مرتكب شده و خدا همواره دانای سنجیده‏كار است {111}35
608نساء4112وَمَن يَكْسِبْ خَطِيئَةً أَوْ إِثْمًا ثُمَّ يَرْمِ بِهِ بَرِيئًا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِينًا {112}و هر كس خطا یا گناهی مرتكب شود سپس آن را به بی‏گناهی نسبت دهد قطعا بهتان و گناه آشكاری بر دوش كشیده است {112}35
609نساء4113وَلَوْلاَ فَضْلُ اللّهِ عَلَيْكَ وَرَحْمَتُهُ لَهَمَّت طَّآئِفَةٌ مُّنْهُمْ أَن يُضِلُّوكَ وَمَا يُضِلُّونَ إِلاُّ أَنفُسَهُمْ وَمَا يَضُرُّونَكَ مِن شَيْءٍ وَأَنزَلَ اللّهُ عَلَيْكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ وَكَانَ فَضْلُ اللّهِ عَلَيْكَ عَظِيمًا {113}و اگر فضل خدا و رحمت او بر تو نبود طایفه‏ای از ایشان آهنگ آن داشتند كه تو را از راه به در كنند و[لی] جز خودشان [كسی] را گمراه نمی‏سازند و هیچ گونه زیانی به تو نمی‏رسانند و خدا كتاب و حكمت بر تو نازل كرد و آنچه را نمی‏دانستی به تو آموخت و تفضل خدا بر تو همواره بزرگ بود {113}35
610نساء4114لاَّ خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِّن نَّجْوَاهُمْ إِلاَّ مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاَحٍ بَيْنَ النَّاسِ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ ابْتَغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا {114}در بسیاری از رازگوییهای ایشان خیری نیست مگر كسی كه [بدین وسیله] به صدقه یا كار پسندیده یا سازشی میان مردم فرمان دهد و هر كس برای طلب خشنودی خدا چنین كند به زودی او را پاداش بزرگی خواهیم داد {114}45
611نساء4115وَمَن يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَى وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَسَاءتْ مَصِيرًا {115}و هر كس پس از آنكه راه هدایت برای او آشكار شد با پیامبر به مخالفت برخیزد و [راهی] غیر راه مؤمنان در پیش گیرد وی را بدانچه روی خود را بدان سو كرده واگذاریم و به دوزخش كشانیم و چه بازگشتگاه بدی است {115}45
612نساء4116إِنَّ اللّهَ لاَ يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَن يَشَاء وَمَن يُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلاَلاً بَعِيدًا {116}خداوند این را كه به او شرك آورده شود نمی‏آمرزد و فروتر از آن را بر هر كه بخواهد می‏بخشاید و هر كس به خدا شرك ورزد قطعا دچار گمراهی دور و درازی شده است {116}45
613نساء4117إِن يَدْعُونَ مِن دُونِهِ إِلاَّ إِنَاثًا وَإِن يَدْعُونَ إِلاَّ شَيْطَانًا مَّرِيدًا {117}[مشركان] به جای او جز بتهای مادینه را [به دعا] نمی‏خوانند و جز شیطان سركش را نمی‏خوانند {117}45
614نساء4118لَّعَنَهُ اللّهُ وَقَالَ لَأَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبَادِكَ نَصِيبًا مَّفْرُوضًا {118}خدا لعنتش كند [وقتی كه] گفت بی‏گمان از میان بندگانت نصیبی معین [برای خود] برخواهم گرفت {118}45
615نساء4119وَلأُضِلَّنَّهُمْ وَلأُمَنِّيَنَّهُمْ وَلآمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ آذَانَ الأَنْعَامِ وَلآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللّهِ وَمَن يَتَّخِذِ الشَّيْطَانَ وَلِيًّا مِّن دُونِ اللّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُّبِينًا {119}و آنان را سخت گمراه و دچار آرزوهای دور و دراز خواهم كرد و وادارشان می‏كنم تا گوشهای دامها را شكاف دهند و وادارشان می‏كنم تا آفریده خدا را دگرگون سازند و[لی] هر كس به جای خدا شیطان را دوست [خدا] گیرد قطعا دستخوش زیان آشكاری شده است {119}45
616نساء4120يَعِدُهُمْ وَيُمَنِّيهِمْ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلاَّ غُرُورًا {120}[آری] شیطان به آنان وعده می‏دهد و ایشان را در آرزوها می‏افكند و جز فریب به آنان وعده نمی‏دهد {120}45
617نساء4121أُوْلَـئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَلاَ يَجِدُونَ عَنْهَا مَحِيصًا {121}آنان جایگاهشان جهنم است و از آن راه گریزی ندارند {121}45
618نساء4122وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا وَعْدَ اللّهِ حَقًّا وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللّهِ قِيلاً {122}و كسانی كه ایمان آورده و كارهای شایسته كرده‏اند به زودی آنان را در بوستانهایی كه از زیر [درختان] آن نهرها روان است درآوریم همیشه در آن جاودانند وعده خدا راست است و چه كسی در سخن از خدا راستگوتر است {122}45
619نساء4123لَّيْسَ بِأَمَانِيِّكُمْ وَلا أَمَانِيِّ أَهْلِ الْكِتَابِ مَن يَعْمَلْ سُوءًا يُجْزَ بِهِ وَلاَ يَجِدْ لَهُ مِن دُونِ اللّهِ وَلِيًّا وَلاَ نَصِيرًا {123}[پاداش و كیفر] به دلخواه شما و به دلخواه اهل كتاب نیست هر كس بدی كند در برابر آن كیفر می‏بیند و جز خدا برای خود یار و مددكاری نمی‏یابد {123}45
620نساء4124وَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتَ مِن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُوْلَـئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلاَ يُظْلَمُونَ نَقِيرًا {124}و كسانی كه كارهای شایسته كنند چه مرد باشند یا آن در حالی كه مؤمن باشند آنان داخل بهشت می‏شوند و به قدر گودی پشت هسته خرمایی مورد ستم قرار نمی‏گیرند {124}45
621نساء4125وَمَنْ أَحْسَنُ دِينًا مِّمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لله وَهُوَ مُحْسِنٌ واتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَاتَّخَذَ اللّهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلاً {125}و دین چه كسی بهتر است از آن كس كه خود را تسلیم خدا كرده و نیكوكار است و از آیین ابراهیم حق‏گرا پیروی نموده است و خدا ابراهیم را دوست گرفت {125}45
622نساء4126وَللّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ وَكَانَ اللّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُّحِيطًا {126}و آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن خداست و خدا همواره بر هر چیزی احاطه دارد {126}45
623نساء4127وَيَسْتَفْتُونَكَ فِي النِّسَاء قُلِ اللّهُ يُفْتِيكُمْ فِيهِنَّ وَمَا يُتْلَى عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ فِي يَتَامَى النِّسَاء الَّلاتِي لاَ تُؤْتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَتَرْغَبُونَ أَن تَنكِحُوهُنَّ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الْوِلْدَانِ وَأَن تَقُومُواْ لِلْيَتَامَى بِالْقِسْطِ وَمَا تَفْعَلُواْ مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ بِهِ عَلِيمًا {127}و در باره آنان رای تو را می‏پرسند بگو خدا در باره آنان به شما فتوا می‏دهد و [نیز] در باره آنچه در قرآن بر شما تلاوت می‏شود در مورد زنان یتیمی كه حق مقرر آنان را به ایشان نمی‏دهید و تمایل به ازدواج با آنان دارید و [در باره] كودكان ناتوان و اینكه با یتیمان [چگونه] به داد رفتار كنید [پاسخگر شماست] و هر كار نیكی انجام دهید قطعا خدا به آن داناست {127}45
624نساء4128وَإِنِ امْرَأَةٌ خَافَتْ مِن بَعْلِهَا نُشُوزًا أَوْ إِعْرَاضًا فَلاَ جُنَاْحَ عَلَيْهِمَا أَن يُصْلِحَا بَيْنَهُمَا صُلْحًا وَالصُّلْحُ خَيْرٌ وَأُحْضِرَتِ الأَنفُسُ الشُّحَّ وَإِن تُحْسِنُواْ وَتَتَّقُواْ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا {128}و اگر زنی از شوهر خویش بیم ناسازگاری یا رویگردانی داشته باشد بر آن دو گناهی نیست كه از راه صلح با یكدیگر به آشتی گرایند كه سازش بهتر است و[لی] بخل [و بی‏گذشت بودن] در نفوس حضور [و غلبه] دارد و اگر نیكی كنید و پرهیزگاری پیشه نمایید قطعا خدا به آنچه انجام می‏دهید آگاه است {128}45
625نساء4129وَلَن تَسْتَطِيعُواْ أَن تَعْدِلُواْ بَيْنَ النِّسَاء وَلَوْ حَرَصْتُمْ فَلاَ تَمِيلُواْ كُلَّ الْمَيْلِ فَتَذَرُوهَا كَالْمُعَلَّقَةِ وَإِن تُصْلِحُواْ وَتَتَّقُواْ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا {129}و شما هرگز نمی‏توانید میان زنان عدالت كنید هر چند [بر عدالت] حریص باشید پس به یك طرف یكسره تمایل نورزید تا آن [زن دیگر] را سرگشته [=بلا تكلیف] رها كنید و اگر سازش نمایید و پرهیزگاری كنید یقینا خدا آمرزنده مهربان است {129}45
626نساء4130وَإِن يَتَفَرَّقَا يُغْنِ اللّهُ كُلاًّ مِّن سَعَتِهِ وَكَانَ اللّهُ وَاسِعًا حَكِيمًا {130}و اگر آن دو از یكدیگر جدا شوند خداوند هر یك را از گشایش خود بی‏نیاز گرداند و خدا همواره گشایشگر حكیم است {130}45
627نساء4131وَللّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ وَلَقَدْ وَصَّيْنَا الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَإِيَّاكُمْ أَنِ اتَّقُواْ اللّهَ وَإِن تَكْفُرُواْ فَإِنَّ لِلّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ وَكَانَ اللّهُ غَنِيًّا حَمِيدًا {131}و آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن خداست و ما به كسانی كه پیش از شما به آنان كتاب داده شده و [نیز] به شما سفارش كردیم كه از خدا پروا كنید و اگر كفر ورزید [چه باك كه] آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن خداست و خدا بی نیاز ستوده[صفات] است {131}45
628نساء4132وَلِلّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ وَكَفَى بِاللّهِ وَكِيلاً {132}و آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن خداست و خدا بس كارساز است {132}45
629نساء4133إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ أَيُّهَا النَّاسُ وَيَأْتِ بِآخَرِينَ وَكَانَ اللّهُ عَلَى ذَلِكَ قَدِيرًا {133}ای مردم اگر [خدا] بخواهد شما را [از میان] می‏برد و دیگران را [پدید ] می‏آورد و خدا بر این [كار] تواناست {133}45
630نساء4134مَّن كَانَ يُرِيدُ ثَوَابَ الدُّنْيَا فَعِندَ اللّهِ ثَوَابُ الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ وَكَانَ اللّهُ سَمِيعًا بَصِيرًا {134}هر كس پاداش دنیا بخواهد پاداش دنیا و آخرت نزد خداست و خدا شنوای بیناست {134}45
631نساء4135يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُونُواْ قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاء لِلّهِ وَلَوْ عَلَى أَنفُسِكُمْ أَوِ الْوَالِدَيْنِ وَالأَقْرَبِينَ إِن يَكُنْ غَنِيًّا أَوْ فَقَيرًا فَاللّهُ أَوْلَى بِهِمَا فَلاَ تَتَّبِعُواْ الْهَوَى أَن تَعْدِلُواْ وَإِن تَلْوُواْ أَوْ تُعْرِضُواْ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا {135}ای كسانی كه ایمان آورده‏اید پیوسته به عدالت قیام كنید و برای خدا گواهی دهید هر چند به زیان خودتان یا [به زیان] پدر و مادر و خویشاوندان [شما] باشد اگر [یكی از دو طرف دعوا] توانگر یا نیازمند باشد باز خدا به آن دو [از شما] سزاوارتر است پس از پی هوس نروید كه [درنتیجه از حق] عدول كنید و اگر به انحراف گرایید یا اعراض نمایید قطعا خدا به آنچه انجام می‏دهید آگاه است {135}45
632نساء4136يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ آمِنُواْ بِاللّهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَى رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِيَ أَنزَلَ مِن قَبْلُ وَمَن يَكْفُرْ بِاللّهِ وَمَلاَئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلاَلاً بَعِيدًا {136}ای كسانی كه ایمان آورده‏اید به خدا و پیامبر او و كتابی كه بر پیامبرش فرو فرستاد و كتابهایی كه قبلا نازل كرده بگروید و هر كس به خدا و فرشتگان او و كتابها و پیامبرانش و روز بازپسین كفر ورزد در حقیقت دچار گمراهی دور و درازی شده است {136}45
633نساء4137إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ ثُمَّ كَفَرُواْ ثُمَّ آمَنُواْ ثُمَّ كَفَرُواْ ثُمَّ ازْدَادُواْ كُفْرًا لَّمْ يَكُنِ اللّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلاَ لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلاً {137}كسانی كه ایمان آوردند سپس كافر شدند و باز ایمان آوردند سپس كافر شدند آنگاه به كفر خود افزودند قطعا خدا آنان را نخواهد بخشید و راهی به ایشان نخواهد نمود {137}45
634نساء4138بَشِّرِ الْمُنَافِقِينَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا {138}به منافقان خبر ده كه عذابی دردناك [در پیش] خواهند داشت {138}45
635نساء4139الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاء مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَيَبْتَغُونَ عِندَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ العِزَّةَ لِلّهِ جَمِيعًا {139}همانان كه غیر از مؤمنان كافران را دوستان [خود] می‏گیرند آیا سربلندی را نزد آنان می‏جویند [این خیالی خام است] چرا كه عزت همه از آن خداست {139}45
636نساء4140وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللّهِ يُكَفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلاَ تَقْعُدُواْ مَعَهُمْ حَتَّى يَخُوضُواْ فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ إِنَّكُمْ إِذًا مِّثْلُهُمْ إِنَّ اللّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا {140}و البته [خدا] در كتاب [قرآن] بر شما نازل كرده كه هر گاه شنیدید آیات خدا مورد انكار و ریشخند قرار می‏گیرد با آنان منشینید تا به سخنی غیر از آن درآیند چرا كه در این صورت شما هم مثل آنان خواهید بود خداوند منافقان و كافران را همگی در دوزخ گرد خواهد آورد {140}45
637نساء4141الَّذِينَ يَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِن كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِّنَ اللّهِ قَالُواْ أَلَمْ نَكُن مَّعَكُمْ وَإِن كَانَ لِلْكَافِرِينَ نَصِيبٌ قَالُواْ أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَنَمْنَعْكُم مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ فَاللّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَن يَجْعَلَ اللّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلاً {141}همانان كه مترصد شمایند پس اگر از جانب خدا به شما فتحی برسد می‏گویند مگر ما با شما نبودیم و اگر برای كافران نصیبی باشد می‏گویند مگر ما بر شما تسلط نداشتیم و شما را از [ورود در جمع] مؤمنان باز نمی‏داشتیم پس خداوند روز قیامت میان شما داوری می‏كند و خداوند هرگز بر [زیان] مؤمنان برای كافران راه [تسلطی] قرار نداده است {141}45
638نساء4142إِنَّ الْمُنَافِقِينَ يُخَادِعُونَ اللّهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ وَإِذَا قَامُواْ إِلَى الصَّلاَةِ قَامُواْ كُسَالَى يُرَآؤُونَ النَّاسَ وَلاَ يَذْكُرُونَ اللّهَ إِلاَّ قَلِيلاً {142}منافقان با خدا نیرنگ می‏كنند و حال آنكه او با آنان نیرنگ خواهد كرد و چون به نماز ایستند با كسالت برخیزند با مردم ریا می‏كنند و خدا را جز اندكی یاد نمی‏كنند {142}45
639نساء4143مُّذَبْذَبِينَ بَيْنَ ذَلِكَ لاَ إِلَى هَـؤُلاء وَلاَ إِلَى هَـؤُلاء وَمَن يُضْلِلِ اللّهُ فَلَن تَجِدَ لَهُ سَبِيلاً {143}میان آن [دو گروه] دو دلند نه با اینانند و نه با آنان و هر كه را خدا گمراه كند هرگز راهی برای [نجات] او نخواهی یافت {143}45
640نساء4144يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاء مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَتُرِيدُونَ أَن تَجْعَلُواْ لِلّهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا مُّبِينًا {144}ای كسانی كه ایمان آورده‏اید به جای مؤمنان كافران را به دوستی خود مگیرید آیا می‏خواهید علیه خود حجتی روشن برای خدا قرار دهید {144}45
641نساء4145إِنَّ الْمُنَافِقِينَ فِي الدَّرْكِ الأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَلَن تَجِدَ لَهُمْ نَصِيرًا {145}آری منافقان در فروترین درجات دوزخند و هرگز برای آنان یاوری نخواهی یافت {145}45
642نساء4146إِلاَّ الَّذِينَ تَابُواْ وَأَصْلَحُواْ وَاعْتَصَمُواْ بِاللّهِ وَأَخْلَصُواْ دِينَهُمْ لِلّهِ فَأُوْلَـئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ وَسَوْفَ يُؤْتِ اللّهُ الْمُؤْمِنِينَ أَجْرًا عَظِيمًا {146}مگر كسانی كه توبه كردند و [عمل خود را] اصلاح نمودند و به خدا تمسك جستند و دین خود را برای خدا خالص گردانیدند كه [در نتیجه] آنان با مؤمنان خواهند بود و به زودی خدا مؤمنان را پاداشی بزرگ خواهد بخشید {146}45
643نساء4147مَّا يَفْعَلُ اللّهُ بِعَذَابِكُمْ إِن شَكَرْتُمْ وَآمَنتُمْ وَكَانَ اللّهُ شَاكِرًا عَلِيمًا {147}اگر سپاس بدارید و ایمان آورید خدا می‏خواهد با عذاب شما چه كند و خدا همواره سپاس‏پذیر [=حق‏شناس] داناست {147}45
644نساء4148لاَّ يُحِبُّ اللّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوَءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَن ظُلِمَ وَكَانَ اللّهُ سَمِيعًا عَلِيمًا {148}خداوند بانگ برداشتن به بدزبانی را دوست ندارد مگر [از] كسی كه بر او ستم رفته باشد و خدا شنوای داناست {148}16
645نساء4149إِن تُبْدُواْ خَيْرًا أَوْ تُخْفُوهُ أَوْ تَعْفُواْ عَن سُوَءٍ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ عَفُوًّا قَدِيرًا {149}اگر خیری را آشكار كنید یا پنهانش دارید یا از بدیی درگذرید پس خدا درگذرنده تواناست {149}16
646نساء4150إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَيُرِيدُونَ أَن يُفَرِّقُواْ بَيْنَ اللّهِ وَرُسُلِهِ وَيقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَيُرِيدُونَ أَن يَتَّخِذُواْ بَيْنَ ذَلِكَ سَبِيلاً {150}كسانی كه به خدا و پیامبرانش كفر می‏ورزند و می‏خواهند میان خدا و پیامبران او جدایی اندازند و می‏گویند ما به بعضی ایمان داریم و بعضی را انكار می‏كنیم و می‏خواهند میان این [دو] راهی برای خود اختیار كنند {150}16
647نساء4151أُوْلَـئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ حَقًّا وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا {151}آنان در حقیقت كافرند و ما برای كافران عذابی خفت‏آور آماده كرده‏ایم {151}16
648نساء4152وَالَّذِينَ آمَنُواْ بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَلَمْ يُفَرِّقُواْ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ أُوْلَـئِكَ سَوْفَ يُؤْتِيهِمْ أُجُورَهُمْ وَكَانَ اللّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا {152}و كسانی كه به خدا و پیامبرانش ایمان آورده و میان هیچ كدام از آنان فرق نمی‏گذارند به زودی [خدا] پاداش آنان را عطا می‏كند و خدا آمرزنده مهربان است {152}16
649نساء4153يَسْأَلُكَ أَهْلُ الْكِتَابِ أَن تُنَزِّلَ عَلَيْهِمْ كِتَابًا مِّنَ السَّمَاء فَقَدْ سَأَلُواْ مُوسَى أَكْبَرَ مِن ذَلِكَ فَقَالُواْ أَرِنَا اللّهِ جَهْرَةً فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ ثُمَّ اتَّخَذُواْ الْعِجْلَ مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ فَعَفَوْنَا عَن ذَلِكَ وَآتَيْنَا مُوسَى سُلْطَانًا مُّبِينًا {153}اهل كتاب از تو می‏خواهند كه كتابی از آسمان [یكباره] بر آنان فرود آوری البته از موسی بزرگتر از این را خواستند و گفتند خدا را آشكارا به ما بنمای پس به سزای ظلمشان صاعقه آنان را فرو گرفت‏سپس بعد از آنكه دلایل آشكار برایشان آمد گوساله را [به پرستش] گرفتند و ما از آن هم درگذشتیم و به موسی برهانی روشن عطا كردیم {153}16
650نساء4154وَرَفَعْنَا فَوْقَهُمُ الطُّورَ بِمِيثَاقِهِمْ وَقُلْنَا لَهُمُ ادْخُلُواْ الْبَابَ سُجَّدًا وَقُلْنَا لَهُمْ لاَ تَعْدُواْ فِي السَّبْتِ وَأَخَذْنَا مِنْهُم مِّيثَاقًا غَلِيظًا {154}و كوه طور را به یادبود پیمان [با] آنان بالای سرشان افراشته داشتیم و به آنان گفتیم سجده‏كنان از در درآیید و [نیز] به آنان گفتیم در روز شنبه تجاوز مكنید و از ایشان پیمانی استوار گرفتیم {154}16
651نساء4155فَبِمَا نَقْضِهِم مِّيثَاقَهُمْ وَكُفْرِهِم بَآيَاتِ اللّهِ وَقَتْلِهِمُ الأَنْبِيَاء بِغَيْرِ حَقًّ وَقَوْلِهِمْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَلْ طَبَعَ اللّهُ عَلَيْهَا بِكُفْرِهِمْ فَلاَ يُؤْمِنُونَ إِلاَّ قَلِيلاً {155}پس به [سزای] پیمان‏شكنی‏شان و انكارشان نسبت به آیات خدا و كشتار ناحق آنان [از] انبیا و گفتارشان كه دلهای ما در غلاف است [لعنتشان كردیم] بلكه خدا به خاطر كفرشان بر دلهایشان مهر زده و در نتیجه جز شماری اندك [از ایشان] ایمان نمی‏آورند {155}16
652نساء4156وَبِكُفْرِهِمْ وَقَوْلِهِمْ عَلَى مَرْيَمَ بُهْتَانًا عَظِيمًا {156}و [نیز] به سزای كفرشان و آن تهمت بزرگی كه به مریم زدند {156}16
653نساء4157وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَـكِن شُبِّهَ لَهُمْ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُواْ فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلاَّ اتِّبَاعَ الظَّنِّ وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا {157}و گفته ایشان كه ما مسیح عیسی بن مریم پیامبر خدا را كشتیم و حال آنكه آنان او را نكشتند و مصلوبش نكردند لیكن امر بر آنان مشتبه شد و كسانی كه در باره او اختلاف كردند قطعا در مورد آن دچار شك شده‏اند و هیچ علمی بدان ندارند جز آنكه از گمان پیروی می‏كنند و یقینا او را نكشتند {157}16
654نساء4158بَل رَّفَعَهُ اللّهُ إِلَيْهِ وَكَانَ اللّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا {158}بلكه خدا او را به سوی خود بالا برد و خدا توانا و حكیم است {158}16
655نساء4159وَإِن مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلاَّ لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا {159}و از اهل كتاب كسی نیست مگر آنكه پیش از مرگ خود حتما به او ایمان می‏آورد و روز قیامت [عیسی نیز] بر آنان شاهد خواهد بود {159}16
656نساء4160فَبِظُلْمٍ مِّنَ الَّذِينَ هَادُواْ حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ طَيِّبَاتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَبِصَدِّهِمْ عَن سَبِيلِ اللّهِ كَثِيرًا {160}پس به سزای ستمی كه از یهودیان سر زد و به سبب آنكه [مردم را] بسیار از راه خدا باز داشتند چیزهای پاكیزه‏ای را كه بر آنان حلال شده بود حرام گردانیدیم {160}16
657نساء4161وَأَخْذِهِمُ الرِّبَا وَقَدْ نُهُواْ عَنْهُ وَأَكْلِهِمْ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا {161}و [به سبب] رباگرفتنشان با آنكه از آن نهی شده بودند و به ناروا مال مردم خوردنشان و ما برای كافران آنان عذابی دردناك آماده كرده‏ایم {161}16
658نساء4162لَّـكِنِ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَالْمُؤْمِنُونَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَالْمُقِيمِينَ الصَّلاَةَ وَالْمُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالْمُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ أُوْلَـئِكَ سَنُؤْتِيهِمْ أَجْرًا عَظِيمًا {162}لیكن راسخان آنان در دانش و مؤمنان به آنچه بر تو نازل شده و به آنچه پیش از تو نازل گردیده ایمان دارند و خوشا بر نمازگزاران و زكات‏دهندگان و ایمان‏آورندگان به خدا و روز بازپسین كه به زودی به آنان پاداشی بزرگ خواهیم داد {162}16
659نساء4163إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَى نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِن بَعْدِهِ وَأَوْحَيْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإْسْحَقَ وَيَعْقُوبَ وَالأَسْبَاطِ وَعِيسَى وَأَيُّوبَ وَيُونُسَ وَهَارُونَ وَسُلَيْمَانَ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا {163}ما همچنانكه به نوح و پیامبران بعد از او وحی كردیم به تو [نیز] وحی كردیم و به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط و عیسی و ایوب و یونس و هارون و سلیمان [نیز] وحی نمودیم و به داوود زبور بخشیدیم {163}16
660نساء4164وَرُسُلاً قَدْ قَصَصْنَاهُمْ عَلَيْكَ مِن قَبْلُ وَرُسُلاً لَّمْ نَقْصُصْهُمْ عَلَيْكَ وَكَلَّمَ اللّهُ مُوسَى تَكْلِيمًا {164}و پیامبرانی [را فرستادیم] كه در حقیقت [ماجرای] آنان را قبلا بر تو حكایت نمودیم و پیامبرانی [را نیز برانگیخته‏ایم] كه [سرگذشت] ایشان را بر تو بازگو نكرده‏ایم و خدا با موسی آشكارا سخن گفت {164}16
661نساء4165رُّسُلاً مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلاَّ يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَكَانَ اللّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا {165}پیامبرانی كه بشارتگر و هشداردهنده بودند تا برای مردم پس از [فرستادن] پیامبران در مقابل خدا [بهانه و] حجتی نباشد و خدا توانا و حكیم است {165}16
662نساء4166لَّـكِنِ اللّهُ يَشْهَدُ بِمَا أَنزَلَ إِلَيْكَ أَنزَلَهُ بِعِلْمِهِ وَالْمَلآئِكَةُ يَشْهَدُونَ وَكَفَى بِاللّهِ شَهِيدًا {166}لیكن خدا به [حقانیت] آنچه بر تو نازل كرده است گواهی می‏دهد [او] آن را به علم خویش نازل كرده است و فرشتگان [نیز] گواهی می‏دهند و كافی است‏خدا گواه باشد {166}16
663نساء4167إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَصَدُّواْ عَن سَبِيلِ اللّهِ قَدْ ضَلُّواْ ضَلاَلاً بَعِيدًا {167}بی‏تردید كسانی كه كفر ورزیدند و [مردم را] از راه خدا باز داشتند به گمراهی دور و درازی افتاده‏اند {167}16
664نساء4168إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَظَلَمُواْ لَمْ يَكُنِ اللّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلاَ لِيَهْدِيَهُمْ طَرِيقاً {168}كسانی كه كفر ورزیدند و ستم كردند خدا بر آن نیست كه آنان را بیامرزد و به راهی هدایت كند {168}16
665نساء4169إِلاَّ طَرِيقَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللّهِ يَسِيرًا {169}مگر راه جهنم كه همیشه در آن جاودانند و این [كار] برای خدا آسان است {169}16
666نساء4170يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِن رَّبِّكُمْ فَآمِنُواْ خَيْرًا لَّكُمْ وَإِن تَكْفُرُواْ فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَكَانَ اللّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا {170}ای مردم آن پیامبر [موعود] حقیقت را از سوی پروردگارتان برای شما آورده است پس ایمان بیاورید كه برای شما بهتر است و اگر كافر شوید [بدانید كه] آنچه در آسمانها و زمین است از آن خداست و خدا دانای حكیم است {170}16
667نساء4171يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لاَ تَغْلُواْ فِي دِينِكُمْ وَلاَ تَقُولُواْ عَلَى اللّهِ إِلاَّ الْحَقِّ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَى مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِّنْهُ فَآمِنُواْ بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَلاَ تَقُولُواْ ثَلاَثَةٌ انتَهُواْ خَيْرًا لَّكُمْ إِنَّمَا اللّهُ إِلَـهٌ وَاحِدٌ سُبْحَانَهُ أَن يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَات وَمَا فِي الأَرْضِ وَكَفَى بِاللّهِ وَكِيلاً {171}ای اهل كتاب در دین خود غلو مكنید و در باره خدا جز [سخن] درست مگویید مسیح عیسی بن مریم فقط پیامبر خدا و كلمه اوست كه آن را به سوی مریم افكنده و روحی از جانب اوست پس به خدا و پیامبرانش ایمان بیاورید و نگویید [خدا] سه‏گانه است باز ایستید كه برای شما بهتر است‏خدا فقط معبودی یگانه است منزه از آن است كه برای او فرزندی باشد آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست و خداوند بس كارساز است {171}16
668نساء4172لَّن يَسْتَنكِفَ الْمَسِيحُ أَن يَكُونَ عَبْداً لِّلّهِ وَلاَ الْمَلآئِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ وَمَن يَسْتَنكِفْ عَنْ عِبَادَتِهِ وَيَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ إِلَيهِ جَمِيعًا {172}مسیح از اینكه بنده خدا باشد هرگز ابا نمی‏ورزد و فرشتگان مقرب [نیز ابا ندارند] و هر كس از پرستش او امتناع ورزد و بزرگی فروشد به زودی همه آنان را به سوی خود گرد می‏آورد {172}16
669نساء4173فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَيَزيدُهُم مِّن فَضْلِهِ وَأَمَّا الَّذِينَ اسْتَنكَفُواْ وَاسْتَكْبَرُواْ فَيُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا أَلُيمًا وَلاَ يَجِدُونَ لَهُم مِّن دُونِ اللّهِ وَلِيًّا وَلاَ نَصِيرًا {173}اما كسانی كه ایمان آورده و كارهای شایسته كرده‏اند پاداششان را به تمام [و كمال] خواهد داد و از فضل خود به ایشان افزونتر می‏بخشد و اما كسانی كه امتناع ورزیده و بزرگی فروخته‏اند آنان را به عذابی دردناك دچار می‏سازد و در برابر خدا برای خود یار و یاوری نخواهند یافت {173}16
670نساء4174يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءكُم بُرْهَانٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَأَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُّبِينًا {174}ای مردم در حقیقت برای شما از جانب پروردگارتان برهانی آمده است و ما به سوی شما نوری تابناك فرو فرستاده‏ایم {174}16
671نساء4175فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ بِاللّهِ وَاعْتَصَمُواْ بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِي رَحْمَةٍ مِّنْهُ وَفَضْلٍ وَيَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِرَاطًا مُّسْتَقِيمًا {175}و اما كسانی كه به خدا گرویدند و به او تمسك جستند به زودی [خدا] آنان را در جوار رحمت و فضلی از جانب خویش درآورد و ایشان را به سوی خود به راهی راست هدایت كند {175}16
672نساء4176يَسْتَفْتُونَكَ قُلِ اللّهُ يُفْتِيكُمْ فِي الْكَلاَلَةِ إِنِ امْرُؤٌ هَلَكَ لَيْسَ لَهُ وَلَدٌ وَلَهُ أُخْتٌ فَلَهَا نِصْفُ مَا تَرَكَ وَهُوَ يَرِثُهَآ إِن لَّمْ يَكُن لَّهَا وَلَدٌ فَإِن كَانَتَا اثْنَتَيْنِ فَلَهُمَا الثُّلُثَانِ مِمَّا تَرَكَ وَإِن كَانُواْ إِخْوَةً رِّجَالاً وَنِسَاء فَلِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الأُنثَيَيْنِ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمْ أَن تَضِلُّواْ وَاللّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ {176}از تو [در باره كلاله] فتوا می‏طلبند بگو خدا در باره كلاله فتوا می‏دهد اگر مردی بمیرد و فرزندی نداشته باشد و خواهری داشته باشد نصف میراث از آن اوست و آن [مرد نیز] از او ارث می‏برد اگر برای او [=خواهر] فرزندی نباشد پس اگر [ورثه فقط] دو خواهر باشند دو سوم میراث برای آن دو است و اگر [چند] خواهر و برادرند پس نصیب مرد مانند نصیب دو زن است‏خدا برای شما توضیح می‏دهد تا مبادا گمراه شوید و خداوند به هر چیزی داناست {176}16
[email protected] © 2015-2022