امروز شنبه ، ۱۴۰۱/۰۴/۱۱
تماس با مادرباره مادرخواست همکاریثبت نام عضو جدید
بدان
بازگشت به فهرست سوره ها

آیات سوره ذاريات

جهت فیلتر سطر مطلب مورد نظر را تایپ نمایید.


نام سورهشماره سورهشماره آيهمتن آيهترجمه فولادوندحزبجزءسجده
4724ذاريات510بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيمِبه نام خداوند رحمتگر مهربان426
4725ذاريات511وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا {1}سوگند به بادهای ذره افشان ، {1}426
4726ذاريات512فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا {2}و ابرهای گرانبار ، {2}426
4727ذاريات513فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا {3}و سَبُک سیران ، {3}426
4728ذاريات514فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا {4}و تقسیم کنندگان کار [ ها ] ، {4}426
4729ذاريات515إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ {5}که آنچه وعده داده شده اید راست است ، {5}426
4730ذاريات516وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ {6}و [ روز ] پاداش واقعیّت دارد. {6}426
4731ذاريات517وَالسَّمَاء ذَاتِ الْحُبُكِ {7}سوگند به آسمان مشبّک ، {7}426
4732ذاريات518إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ {8}که شما [ درباره قرآن ] در سخنی گوناگونید. {8}426
4733ذاريات519يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ {9}[ بگوی ] تا هر که از آن برگشته ، برگشته باشد. {9}426
4734ذاريات5110قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ {10}مرگ بر دروغپردازان! {10}426
4735ذاريات5111الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ {11}همانان که در ورطه نادانی بی خبرند. {11}426
4736ذاريات5112يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ {12}پرسند: «روز پاداش کی است؟» {12}426
4737ذاريات5113يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ {13}همان روز که آنان بر آتش ، عقوبت [ و آزموده ] شوند. {13}426
4738ذاريات5114ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ {14}عذابِ [ موعودِ ] خود را بچشید ، این است همان [ بلایی ] که با شتاب خواستار آن بودید. {14}426
4739ذاريات5115إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ {15}پرهیزگاران در باغها و چشمه سارانند. {15}426
4740ذاريات5116آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُحْسِنِينَ {16}آنچه را پروردگارشان عطا فرموده می گیرند ، زیرا که آنها پیش از این نیکوکار بودند. {16}426
4741ذاريات5117كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ {17}و از شب اندکی را می غنودند. {17}426
4742ذاريات5118وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ {18}و در سحرگاهان [ از خدا ] طلب آمرزش می کردند. {18}426
4743ذاريات5119وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ {19}و در اموالشان برای سائل و محروم حقّی [ معیّن ] بود. {19}426
4744ذاريات5120وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ {20}و روی زمین برای اهل یقین نشانه هایی [ متقاعد کننده ] است ، {20}426
4745ذاريات5121وَفِي أَنفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ {21}و در خود شما پس مگر نمی بینید؟ {21}426
4746ذاريات5122وَفِي السَّمَاء رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ {22}و روزی شما و آنچه وعده داده شده اید در آسمان است. {22}426
4747ذاريات5123فَوَرَبِّ السَّمَاء وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ {23}پس سوگند به پروردگار آسمان و زمین ، که واقعاً او حقّ است همان گونه که خود شما سخن می گویید. {23}426
4748ذاريات5124هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ {24}آیا خبر مهمانان ارجمند ابراهیم به تو رسید؟ {24}426
4749ذاريات5125إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ {25}چون بر او درآمدند پس سلام گفتند. گفت: «سلام ، مردمی ناشناسید.» {25}426
4750ذاريات5126فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاء بِعِجْلٍ سَمِينٍ {26}پس آهسته به سوی زنش رفت و گوساله ای فربه [ و بریان ] آورد. {26}426
4751ذاريات5127فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ {27}آن را به نزدیکشان برد [ و ] گفت: «مگر نمی خورید؟» {27}426
4752ذاريات5128فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُوا لَا تَخَفْ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ {28}و [ در دلش ] از آنان احساس ترسی کرد. گفتند: «مترس.» و او را به پسری دانا مژده دادند. {28}426
4753ذاريات5129فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ {29}و زنش با فریادی [ از شگفتی ] سر رسید و بر چهره خود زد و گفت: «زنی پیر نازا [ چگونه بزاید ] ؟» {29}426
4754ذاريات5130قَالُوا كَذَلِكَ قَالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ {30}گفتند: «پروردگارت چنین فرموده است. او خود حکیم داناست.» {30}426
4755ذاريات5131قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ {31}[ ابراهیم ] گفت: «ای فرستادگان! مأموریّت شما چیست؟» {31}127
4756ذاريات5132قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ {32}گفتند: «ما به سوی مردمی پلیدکار فرستاده شده ایم ، {32}127
4757ذاريات5133لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ {33}تا سنگهایی از گِل رُس بر [ سر ] آنان فرو فرستیم. {33}127
4758ذاريات5134مُسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ {34}[ که ] نزد پروردگارت برای مُسرفان نشان گذاری شده است.» {34}127
4759ذاريات5135فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ {35}پس هر که از مؤمنان در آن [ شهرها ] بود بیرون بردیم. {35}127
4760ذاريات5136فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ {36}و [ لی ] در آنجا جز یک خانه از فرمانبران [ خدا بیشتر ] نیافتیم. {36}127
4761ذاريات5137وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ {37}و در آنجا برای آنها که از عذاب پر درد می ترسند ، عبرتی به جای گذاشتیم. {37}127
4762ذاريات5138وَفِي مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ {38}و [ نیز ] در [ ماجرای ] موسی ، چون او را با حجّتی آشکار به سوی فرعون گسیل داشتیم. {38}127
4763ذاريات5139فَتَوَلَّى بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ {39}پس [ فرعون ] با ارکان [ دولت ] خود روی برتافت و گفت: « [ این شخص ، ] ساحر یا دیوانه ای است.» {39}127
4764ذاريات5140فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ {40}[ تا ] او و سپاهیانش را گرفتیم و آنان را در دریا افکندیم در حالی که او [ در آخرین لحظه ] نکوهشگر [ خود ] بود. {40}127
4765ذاريات5141وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ {41}و در [ ماجرای ] عاد [ نیز ] ، چون بر [ سر ] آنها آن بادِ مُهلک را فرستادیم. {41}127
4766ذاريات5142مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ {42}به هر چه می وزید آن را چون خاکسترِ استخوان مرده می گردانید. {42}127
4767ذاريات5143وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حِينٍ {43}و در [ ماجرای ] ثمود [ نیز عبرتی بود ] ، آن گاه که به ایشان گفته شد: «تا چندی برخوردار شوید.» {43}127
4768ذاريات5144فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ {44}تا [ آنکه ] از فرمان پروردگار خود سر برتافتند و در حالی که آنها می نگریستند ، آذرخش آنان را فروگرفت. {44}127
4769ذاريات5145فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ {45}در نتیجه نه توانستند به پای خیزند و نه طلب یاری کنند. {45}127
4770ذاريات5146وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ {46}و قوم نوح [ نیز ] پیش از آن [ اقوامِ نامبرده همین گونه هلاک شدند ] ، زیرا آنها مردمی نافرمان بودند. {46}127
4771ذاريات5147وَالسَّمَاء بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ {47}و آسمان را به قدرت خود برافراشتیم ، و بی گمان ، ما [ آسمان ] گستریم. {47}127
4772ذاريات5148وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ {48}و زمین را گسترانیده ایم و چه نیکو گسترندگانیم. {48}127
4773ذاريات5149وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ {49}و از هر چیزی دو گونه [ یعنی نر و ماده ] آفریدیم ، امید که شما عبرت گیرید. {49}127
4774ذاريات5150فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ {50}پس به سوی خدا بگریزید ، که من شما را از طرف او بیم دهنده ای آشکارم. {50}127
4775ذاريات5151وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ {51}و با خدا معبودی دیگر قرار مدهید که من از جانب او هشداردهنده ای آشکارم. {51}127
4776ذاريات5152كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ {52}بدین سان بر کسانی که پیش از آنها بودند هیچ پیامبری نیامد جز اینکه گفتند: «ساحر یا دیوانه ای است.» {52}127
4777ذاريات5153أَتَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ {53}آیا همدیگر را به این [ سخن ] سفارش کرده بودند؟ [ نه! ] بلکه آنان مردمی سرکش بودند. {53}127
4778ذاريات5154فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ {54}پس ، از آنان روی بگردان ، که تو درخور نکوهش نیستی. {54}127
4779ذاريات5155وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ {55}و پند ده ، که مؤمنان را پند سود بخشد. {55}127
4780ذاريات5156وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ {56}و جنّ و انس را نیافریدم جز برای آنکه مرا بپرستند. {56}127
4781ذاريات5157مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ {57}از آنان هیچ روزیی نمی خواهم ، و نمی خواهم که مرا خوراک دهند. {57}127
4782ذاريات5158إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ {58}خداست که خود روزی بخشِ نیرومندِ استوار است. {58}127
4783ذاريات5159فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ {59}پس برای کسانی که ستم کردند بهره ای است از عذاب ، همانند بهره عذابِ یاران [ قبلی ] شان. پس [ بگو: ] در خواستنِ عذاب از من ، شتابزدگی نکنند. {59}127
4784ذاريات5160فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ {60}پس وای بر کسانی که کافر شده اند از آن روزی که وعده یافته اند. {60}127
[email protected] © 2015-2022