امروز شنبه ، ۱۴۰۱/۰۴/۱۱
تماس با مادرباره مادرخواست همکاریثبت نام عضو جدید
بدان
بازگشت به فهرست سوره ها

آیات سوره توبة

جهت فیلتر سطر مطلب مورد نظر را تایپ نمایید.


نام سورهشماره سورهشماره آيهمتن آيهترجمه فولادوندحزبجزءسجده
1243توبة91بَرَاءةٌ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِينَ {1}[این آیات] اعلام بیزاری [و عدم تعهد] است از طرف خدا و پیامبرش نسبت به آن مشركانی كه با ایشان پیمان بسته‏اید {1}210
1244توبة92فَسِيحُواْ فِي الأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَاعْلَمُواْ أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللّهِ وَأَنَّ اللّهَ مُخْزِي الْكَافِرِينَ {2}پس [ای مشركان] چهار ماه [دیگر با امنیت كامل] در زمین بگردید و بدانید كه شما نمی‏توانید خدا را به ستوه آورید و این خداست كه رسواكننده كافران است {2}210
1245توبة93وَأَذَانٌ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ يَوْمَ الْحَجِّ الأَكْبَرِ أَنَّ اللّهَ بَرِيءٌ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ وَرَسُولُهُ فَإِن تُبْتُمْ فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَإِن تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللّهِ وَبَشِّرِ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ {3}و [این آیات] اعلامی است از جانب خدا و پیامبرش به مردم در روز حج اكبر كه خدا و پیامبرش در برابر مشركان تعهدی ندارند [با این حال] اگر [از كفر] توبه كنید آن برای شما بهتر است و اگر روی بگردانید پس بدانید كه شما خدا را درمانده نخواهید كرد و كسانی را كه كفر ورزیدند از عذابی دردناك خبر ده {3}210
1246توبة94إِلاَّ الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِينَ ثُمَّ لَمْ يَنقُصُوكُمْ شَيْئًا وَلَمْ يُظَاهِرُواْ عَلَيْكُمْ أَحَدًا فَأَتِمُّواْ إِلَيْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَى مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ {4}مگر آن مشركانی كه با آنان پیمان بسته‏اید و چیزی از [تعهدات خود نسبت به] شما فروگذار نكرده و كسی را بر ضد شما پشتیبانی ننموده‏اند پس پیمان اینان را تا [پایان] مدتشان تمام كنید چرا كه خدا پرهیزگاران را دوست دارد {4}210
1247توبة95فَإِذَا انسَلَخَ الأَشْهُرُ الْحُرُمُ فَاقْتُلُواْ الْمُشْرِكِينَ حَيْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ وَخُذُوهُمْ وَاحْصُرُوهُمْ وَاقْعُدُواْ لَهُمْ كُلَّ مَرْصَدٍ فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَآتَوُاْ الزَّكَاةَ فَخَلُّواْ سَبِيلَهُمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ {5}پس چون ماه‏های حرام سپری شد مشركان را هر كجا یافتید بكشید و آنان را دستگیر كنید و به محاصره درآورید و در هر كمینگاهی به كمین آنان بنشینید پس اگر توبه كردند و نماز برپا داشتند و زكات دادند راه برایشان گشاده گردانید زیرا خدا آمرزنده مهربان است {5}210
1248توبة96وَإِنْ أَحَدٌ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجَارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّى يَسْمَعَ كَلاَمَ اللّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ يَعْلَمُونَ {6}و اگر یكی از مشركان از تو پناه خواست پناهش ده تا كلام خدا را بشنود سپس او را به مكان امنش برسان چرا كه آنان قومی نادانند {6}210
1249توبة97كَيْفَ يَكُونُ لِلْمُشْرِكِينَ عَهْدٌ عِندَ اللّهِ وَعِندَ رَسُولِهِ إِلاَّ الَّذِينَ عَاهَدتُّمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ فَمَا اسْتَقَامُواْ لَكُمْ فَاسْتَقِيمُواْ لَهُمْ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ {7}چگونه مشركان را نزد خدا و نزد فرستاده او عهدی تواند بود مگر با كسانی كه كنار مسجد الحرام پیمان بسته‏اید پس تا با شما [بر سر عهد] پایدارند با آنان پایدار باشید زیرا خدا پرهیزگاران را دوست می‏دارد {7}210
1250توبة98كَيْفَ وَإِن يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ لاَ يَرْقُبُواْ فِيكُمْ إِلاًّ وَلاَ ذِمَّةً يُرْضُونَكُم بِأَفْوَاهِهِمْ وَتَأْبَى قُلُوبُهُمْ وَأَكْثَرُهُمْ فَاسِقُونَ {8}چگونه [برای آنان عهدی است] با اینكه اگر بر شما دست‏یابند در باره شما نه خویشاوندی را مراعات می‏كنند و نه تعهدی را شما را با زبانشان راضی می‏كنند و حال آنكه دلهایشان امتناع می‏ورزد و بیشترشان منحرفند {8}210
1251توبة99اشْتَرَوْاْ بِآيَاتِ اللّهِ ثَمَنًا قَلِيلاً فَصَدُّواْ عَن سَبِيلِهِ إِنَّهُمْ سَاء مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ {9}آیات خدا را به بهای ناچیزی فروختند و [مردم را] از راه او باز داشتند به راستی آنان چه بد اعمالی انجام می‏دادند {9}210
1252توبة910لاَ يَرْقُبُونَ فِي مُؤْمِنٍ إِلاًّ وَلاَ ذِمَّةً وَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ {10}در باره هیچ مؤمنی مراعات خویشاوندی و پیمانی را نمی‏كنند و ایشان همان تجاوزكارانند {10}210
1253توبة911فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَآتَوُاْ الزَّكَاةَ فَإِخْوَانُكُمْ فِي الدِّينِ وَنُفَصِّلُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ {11}پس اگر توبه كنند و نماز برپا دارند و زكات دهند در این صورت برادران دینی شما می‏باشند و ما آیات [خود] را برای گروهی كه می‏دانند به تفصیل بیان می‏كنیم {11}210
1254توبة912وَإِن نَّكَثُواْ أَيْمَانَهُم مِّن بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُواْ فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُواْ أَئِمَّةَ الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لاَ أَيْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنتَهُونَ {12}و اگر سوگندهای خود را پس از پیمان خویش شكستند و شما را در دینتان طعن زدند پس با پیشوایان كفر بجنگید چرا كه آنان را هیچ پیمانی نیست باشد كه [از پیمان‏شكنی] باز ایستند {12}210
1255توبة913أَلاَ تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَّكَثُواْ أَيْمَانَهُمْ وَهَمُّواْ بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَهُم بَدَؤُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَتَخْشَوْنَهُمْ فَاللّهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَوْهُ إِن كُنتُم مُّؤُمِنِينَ {13}چرا با گروهی كه سوگندهای خود را شكستند و بر آن شدند كه فرستاده [خدا] را بیرون كنند و آنان بودند كه نخستین‏بار [جنگ را] با شما آغاز كردند نمی‏جنگید آیا از آنان می‏ترسید با اینكه اگر مؤمنید خدا سزاوارتر است كه از او بترسید {13}210
1256توبة914قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُّؤْمِنِينَ {14}با آنان بجنگید خدا آنان را به دست‏شما عذاب و رسوایشان می‏كند و شما را بر ایشان پیروزی می‏بخشد و دلهای گروه مؤمنان را خنك می‏گرداند {14}210
1257توبة915وَيُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ وَيَتُوبُ اللّهُ عَلَى مَن يَشَاء وَاللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ {15}و خشم دلهایشان را بب رد و خدا توبه هر كه را بخواهد می‏پذیرد و خدا دانای حكیم است {15}210
1258توبة916أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تُتْرَكُواْ وَلَمَّا يَعْلَمِ اللّهُ الَّذِينَ جَاهَدُواْ مِنكُمْ وَلَمْ يَتَّخِذُواْ مِن دُونِ اللّهِ وَلاَ رَسُولِهِ وَلاَ الْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً وَاللّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ {16}آیا پنداشته‏اید كه به خود واگذار می‏شوید و خداوند كسانی را كه از میان شما جهاد كرده و غیر از خدا و فرستاده او و مؤمنان محرم اسراری نگرفته‏اند معلوم نمی‏دارد و خدا به آنچه انجام می‏دهید آگاه است {16}210
1259توبة917مَا كَانَ لِلْمُشْرِكِينَ أَن يَعْمُرُواْ مَسَاجِدَ الله شَاهِدِينَ عَلَى أَنفُسِهِمْ بِالْكُفْرِ أُوْلَئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ وَفِي النَّارِ هُمْ خَالِدُونَ {17}مشركان را نرسد كه مساجد خدا را آباد كنند در حالی كه به كفر خویش شهادت می‏دهند آنانند كه اعمالشان به هدر رفته و خود در آتش جاودانند {17}210
1260توبة918إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللّهِ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلاَةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلاَّ اللّهَ فَعَسَى أُوْلَـئِكَ أَن يَكُونُواْ مِنَ الْمُهْتَدِينَ {18}مساجد خدا را تنها كسانی آباد می‏كنند كه به خدا و روز بازپسین ایمان آورده و نماز برپا داشته و زكات داده و جز از خدا نترسیده‏اند پس امید است كه اینان از راه‏یافتگان باشند {18}210
1261توبة919أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَجَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللّهِ لاَ يَسْتَوُونَ عِندَ اللّهِ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ {19}آیا سیراب ساختن حاجیان و آباد كردن مسجد الحرام را همانند [كار] كسی پنداشته‏اید كه به خدا و روز بازپسین ایمان آورده و در راه خدا جهاد می‏كند [نه این دو] نزد خدا یكسان نیستند و خدا بیدادگران را هدایت نخواهد كرد {19}210
1262توبة920الَّذِينَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِندَ اللّهِ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ {20}كسانی كه ایمان آورده و هجرت كرده و در راه خدا با مال و جانشان به جهاد پرداخته‏اند نزد خدا مقامی هر چه والاتر دارند و اینان همان رستگارانند {20}210
1263توبة921يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُم بِرَحْمَةٍ مِّنْهُ وَرِضْوَانٍ وَجَنَّاتٍ لَّهُمْ فِيهَا نَعِيمٌ مُّقِيمٌ {21}پروردگارشان آنان را از جانب خود به رحمت و خشنودی و باغهایی [در بهشت] كه در آنها نعمتهایی پایدار دارند مژده می‏دهد {21}210
1264توبة922خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا إِنَّ اللّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ {22}جاودانه در آنها خواهند بود در حقیقت‏خداست كه نزد او پاداشی بزرگ است {22}210
1265توبة923يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ آبَاءكُمْ وَإِخْوَانَكُمْ أَوْلِيَاء إَنِ اسْتَحَبُّواْ الْكُفْرَ عَلَى الإِيمَانِ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ {23}ای كسانی كه ایمان آورده‏اید اگر پدرانتان و برادرانتان كفر را بر ایمان ترجیح دهند [آنان را] به دوستی مگیرید و هر كس از میان شما آنان را به دوستی گیرد آنان همان ستمكارانند {23}210
1266توبة924قُلْ إِن كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَآؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِيرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَيْكُم مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُواْ حَتَّى يَأْتِيَ اللّهُ بِأَمْرِهِ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ {24}بگو اگر پدران و پسران و برادران و زنان و خاندان شما و اموالی كه گرد آورده‏اید و تجارتی كه از كسادش بیمناكید و سراهایی را كه خوش می‏دارید نزد شما از خدا و پیامبرش و جهاد در راه وی دوست‏داشتنی‏تر است پس منتظر باشید تا خدا فرمانش را [به اجرا در]آورد و خداوند گروه فاسقان را راهنمایی نمی‏كند {24}210
1267توبة925لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللّهُ فِي مَوَاطِنَ كَثِيرَةٍ وَيَوْمَ حُنَيْنٍ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنكُمْ شَيْئًا وَضَاقَتْ عَلَيْكُمُ الأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّيْتُم مُّدْبِرِينَ {25}قطعا خداوند شما را در مواضع بسیاری یاری كرده است و [نیز] در روز حنین آن هنگام كه شمار زیادتان شما را به شگفت آورده بود ولی به هیچ وجه از شما دفع [خطر] نكرد و زمین با همه فراخی بر شما تنگ گردید سپس در حالی كه پشت [به دشمن] كرده بودید برگشتید {25}210
1268توبة926ثُمَّ أَنَزلَ اللّهُ سَكِينَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَأَنزَلَ جُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَعذَّبَ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَذَلِكَ جَزَاء الْكَافِرِينَ {26}آنگاه خدا آرامش خود را بر فرستاده خود و بر مؤمنان فرود آورد و سپاهیانی فرو فرستاد كه آنها را نمی‏دیدید و كسانی را كه كفر ورزیدند عذاب كرد و سزای كافران همین بود {26}210
1269توبة927ثُمَّ يَتُوبُ اللّهُ مِن بَعْدِ ذَلِكَ عَلَى مَن يَشَاء وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ {27}سپس خدا بعد از این [واقعه] توبه هر كس را بخواهد می‏پذیرد و خدا آمرزنده مهربان است {27}210
1270توبة928يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلاَ يَقْرَبُواْ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَـذَا وَإِنْ خِفْتُمْ عَيْلَةً فَسَوْفَ يُغْنِيكُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ إِن شَاء إِنَّ اللّهَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ {28}ای كسانی كه ایمان آورده‏اید حقیقت این است كه مشركان ناپاكند پس نباید از سال آینده به مسجدالحرام نزدیك شوند و اگر [در این قطع رابطه] از فقر بیمناكید پس به زودی خدا اگر بخواهد شما را به فضل خویش بی‏نیاز می‏گرداند كه خدا دانای حكیم است {28}210
1271توبة929قَاتِلُواْ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلاَ بِالْيَوْمِ الآخِرِ وَلاَ يُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَلاَ يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ حَتَّى يُعْطُواْ الْجِزْيَةَ عَن يَدٍ وَهُمْ صَاغِرُونَ {29}با كسانی از اهل كتاب كه به خدا و روز بازپسین ایمان نمی‏آورند و آنچه را خدا و فرستاده‏اش حرام گردانیده‏اند حرام نمی‏دارند و متدین به دین حق نمی‏گردند كارزار كنید تا با [كمال] خواری به دست‏خود جزیه دهند {29}210
1272توبة930وَقَالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللّهِ وَقَالَتْ النَّصَارَى الْمَسِيحُ ابْنُ اللّهِ ذَلِكَ قَوْلُهُم بِأَفْوَاهِهِمْ يُضَاهِؤُونَ قَوْلَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَبْلُ قَاتَلَهُمُ اللّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ {30}و یهود گفتند عز یر پسر خداست و نصاری گفتند مسیح پسر خداست این سخنی است [باطل] كه به زبان می‏آورند و به گفتار كسانی كه پیش از این كافر شده‏اند شباهت دارد خدا آنان را بكشد چگونه [از حق] بازگردانده می‏شوند {30}210
1273توبة931اتَّخَذُواْ أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللّهِ وَالْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَمَا أُمِرُواْ إِلاَّ لِيَعْبُدُواْ إِلَـهًا وَاحِدًا لاَّ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ {31}اینان دانشمندان و راهبان خود و مسیح پسر مریم را به جای خدا به الوهیت گرفتند با آنكه مامور نبودند جز اینكه خدایی یگانه را بپرستند كه هیچ معبودی جز او نیست منزه است او از آنچه [با وی] شریك می‏گردانند {31}210
1274توبة932يُرِيدُونَ أَن يُطْفِؤُواْ نُورَ اللّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَيَأْبَى اللّهُ إِلاَّ أَن يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ {32}می‏خواهند نور خدا را با سخنان خویش خاموش كنند ولی خداوند نمی‏گذارد تا نور خود را كامل كند هر چند كافران را خوش نیاید {32}210
1275توبة933هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ {33}او كسی است كه پیامبرش را با هدایت و دین درست فرستاد تا آن را بر هر چه دین است پیروز گرداند هر چند مشركان خوش نداشته باشند {33}210
1276توبة934يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِنَّ كَثِيرًا مِّنَ الأَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَيَأْكُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلاَ يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللّهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ {34}ای كسانی كه ایمان آورده‏اید بسیاری از دانشمندان یهود و راهبان اموال مردم را به ناروا می‏خورند و [آنان را] از راه خدا باز می‏دارند و كسانی كه زر و سیم را گنجینه می‏كنند و آن را در راه خدا هزینه نمی‏كنند ایشان را از عذابی دردناك خبر ده {34}310
1277توبة935يَوْمَ يُحْمَى عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَى بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْ هَـذَا مَا كَنَزْتُمْ لأَنفُسِكُمْ فَذُوقُواْ مَا كُنتُمْ تَكْنِزُونَ {35}روزی كه آن [گنجینه]ها را در آتش دوزخ بگدازند و پیشانی و پهلو و پشت آنان را با آنها داغ كنند [و گویند] این است آنچه برای خود اندوختید پس [كیفر] آنچه را می‏اندوختید بچشید {35}310
1278توبة936إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِي كِتَابِ اللّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَات وَالأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ فَلاَ تَظْلِمُواْ فِيهِنَّ أَنفُسَكُمْ وَقَاتِلُواْ الْمُشْرِكِينَ كَآفَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَآفَّةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ {36}در حقیقت‏شماره ماه‏ها نزد خدا از روزی كه آسمانها و زمین را آفریده در كتاب [علم] خدا دوازده ماه است از این [دوازده ماه] چهار ماه [ماه] حرام است این است آیین استوار پس در این [چهار ماه] بر خود ستم مكنید و همگی با مشركان بجنگید چنانكه آنان همگی با شما می‏جنگند و بدانید كه خدا با پرهیزگاران است {36}310
1279توبة937إِنَّمَا النَّسِيءُ زِيَادَةٌ فِي الْكُفْرِ يُضَلُّ بِهِ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُحِلِّونَهُ عَامًا وَيُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِّيُوَاطِؤُواْ عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللّهُ فَيُحِلُّواْ مَا حَرَّمَ اللّهُ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ {37}جز این نیست كه جابجا كردن [ماههای حرام] فزونی در كفر است كه كافران به وسیله آن گمراه می‏شوند آن را یكسال حلال می‏شمارند و یكسال [دیگر] آن را حرام می‏دانند تا با شماره ماههایی كه خدا حرام كرده است موافق سازند و در نتیجه آنچه را خدا حرام كرده [بر خود] حلال گردانند زشتی اعمالشان برایشان آراسته شده است و خدا گروه كافران را هدایت نمی‏كند {37}310
1280توبة938يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَا لَكُمْ إِذَا قِيلَ لَكُمُ انفِرُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الأَرْضِ أَرَضِيتُم بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا مِنَ الآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فِي الآخِرَةِ إِلاَّ قَلِيلٌ {38}ای كسانی كه ایمان آورده‏اید شما را چه شده است كه چون به شما گفته می‏شود در راه خدا بسیج‏شوید كندی به خرج می‏دهید آیا به جای آخرت به زندگی دنیا دل خوش كرده‏اید متاع زندگی دنیا در برابر آخرت جز اندكی نیست {38}310
1281توبة939إِلاَّ تَنفِرُواْ يُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِيمًا وَيَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ وَلاَ تَضُرُّوهُ شَيْئًا وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ {39}اگر بسیج نشوید [خدا] شما را به عذابی دردناك عذاب می‏كند و گروهی دیگر به جای شما می‏آورد و به او زیانی نخواهید رسانید و خدا بر هر چیزی تواناست {39}310
1282توبة940إِلاَّ تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُواْ ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لاَ تَحْزَنْ إِنَّ اللّهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ اللّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُواْ السُّفْلَى وَكَلِمَةُ اللّهِ هِيَ الْعُلْيَا وَاللّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ {40}اگر او [پیامبر] را یاری نكنید قطعا خدا او را یاری كرد هنگامی كه كسانی كه كفر ورزیدند او را [از مكه] بیرون كردند و او نفر دوم از دو تن بود آنگاه كه در غار [ثور] بودند وقتی به همراه خود می‏گفت اندوه مدار كه خدا با ماست پس خدا آرامش خود را بر او فرو فرستاد و او را با سپاهیانی كه آنها را نمی‏دیدید تایید كرد و كلمه كسانی را كه كفر ورزیدند پست‏تر گردانید و كلمه خداست كه برتر است و خدا شكست‏ناپذیر حكیم است {40}310
1283توبة941انْفِرُواْ خِفَافًا وَثِقَالاً وَجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ {41}سبكبار و گرانبار بسیج‏شوید و با مال و جانتان در راه خدا جهاد كنید اگر بدانید این برای شما بهتر است {41}310
1284توبة942لَوْ كَانَ عَرَضًا قَرِيبًا وَسَفَرًا قَاصِدًا لاَّتَّبَعُوكَ وَلَـكِن بَعُدَتْ عَلَيْهِمُ الشُّقَّةُ وَسَيَحْلِفُونَ بِاللّهِ لَوِ اسْتَطَعْنَا لَخَرَجْنَا مَعَكُمْ يُهْلِكُونَ أَنفُسَهُمْ وَاللّهُ يَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ {42}اگر مالی در دسترس و سفری [آسان و] كوتاه بود قطعا از پی تو می‏آمدند ولی آن راه پر مشقت بر آنان دور می‏نماید و به زودی به خدا سوگند خواهند خورد كه اگر می‏توانستیم حتما با شما بیرون می‏آمدیم [با سوگند دروغ] خود را به هلاكت می‏كشانند و خدا می‏داند كه آنان سخت دروغگویند {42}310
1285توبة943عَفَا اللّهُ عَنكَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُواْ وَتَعْلَمَ الْكَاذِبِينَ {43}خدایت ببخشاید چرا پیش از آنكه [حال] راستگویان بر تو روشن شود و دروغگویان را بازشناسی به آنان اجازه دادی {43}310
1286توبة944لاَ يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ أَن يُجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ {44}كسانی كه به خدا و روز بازپسین ایمان دارند در جهاد با مال و جانشان از تو عذر و اجازه نمی‏خواهند و خدا به [حال] تقواپیشگان داناست {44}310
1287توبة945إِنَّمَا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَارْتَابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فِي رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ {45}تنها كسانی از تو اجازه می‏خواهند [به جهاد نروند] كه به خدا و روز بازپسین ایمان ندارند و دلهایشان به شك افتاده و در شك خود سرگردانند {45}310
1288توبة946وَلَوْ أَرَادُواْ الْخُرُوجَ لأَعَدُّواْ لَهُ عُدَّةً وَلَـكِن كَرِهَ اللّهُ انبِعَاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ وَقِيلَ اقْعُدُواْ مَعَ الْقَاعِدِينَ {46}و اگر [به راستی] اراده بیرون رفتن داشتند قطعا برای آن ساز و برگی تدارك می‏دیدند ولی خداوند راه‏افتادن آنان را خوش نداشت پس ایشان را منصرف گردانید و [به آنان] گفته شد با ماندگان بمانید {46}310
1289توبة947لَوْ خَرَجُواْ فِيكُم مَّا زَادُوكُمْ إِلاَّ خَبَالاً ولأَوْضَعُواْ خِلاَلَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ وَفِيكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ {47}اگر با شما بیرون آمده بودند جز فساد برای شما نمی‏افزودند و به سرعت‏خود را میان شما می‏انداختند و در حق شما فتنه‏جویی می‏كردند و در میان شما جاسوسانی دارند [كه] به نفع آنان [اقدام می‏كنند] و خدا به [حال] ستمكاران داناست {47}310
1290توبة948لَقَدِ ابْتَغَوُاْ الْفِتْنَةَ مِن قَبْلُ وَقَلَّبُواْ لَكَ الأُمُورَ حَتَّى جَاء الْحَقُّ وَظَهَرَ أَمْرُ اللّهِ وَهُمْ كَارِهُونَ {48}در حقیقت پیش از این [نیز] در صدد فتنه‏جویی برآمدند و كارها را بر تو وارونه ساختند تا حق آمد و امر خدا آشكار شد در حالی كه آنان ناخشنود بودند {48}310
1291توبة949وَمِنْهُم مَّن يَقُولُ ائْذَن لِّي وَلاَ تَفْتِنِّي أَلاَ فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُواْ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ {49}و از آنان كسی است كه می‏گوید مرا [در ماندن] اجازه ده و به فتنه‏ام مینداز هش‏دار كه آنان خود به فتنه افتاده‏اند و بی‏تردید جهنم بر كافران احاطه دارد {49}310
1292توبة950إِن تُصِبْكَ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِن تُصِبْكَ مُصِيبَةٌ يَقُولُواْ قَدْ أَخَذْنَا أَمْرَنَا مِن قَبْلُ وَيَتَوَلَّواْ وَّهُمْ فَرِحُونَ {50}اگر نیكی به تو رسد آنان را بدحال می‏سازد و اگر پیشامد ناگواری به تو رسد می‏گویند ما پیش از این تصمیم خود را گرفته‏ایم و شادمان روی بر می‏تابند {50}310
1293توبة951قُل لَّن يُصِيبَنَا إِلاَّ مَا كَتَبَ اللّهُ لَنَا هُوَ مَوْلاَنَا وَعَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ {51}بگو جز آنچه خدا برای ما مقرر داشته هرگز به ما نمی‏رسد او سرپرست ماست و مؤمنان باید تنها بر خدا توكل كنند {51}310
1294توبة952قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلاَّ إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ وَنَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَن يُصِيبَكُمُ اللّهُ بِعَذَابٍ مِّنْ عِندِهِ أَوْ بِأَيْدِينَا فَتَرَبَّصُواْ إِنَّا مَعَكُم مُّتَرَبِّصُونَ {52}بگو آیا برای ما جز یكی از این دو نیكی را انتظار می‏برید در حالی كه ما انتظار می‏كشیم كه خدا از جانب خود یا به دست ما عذابی به شما برساند پس انتظار بكشید كه ما هم با شما در انتظاریم {52}310
1295توبة953قُلْ أَنفِقُواْ طَوْعًا أَوْ كَرْهًا لَّن يُتَقَبَّلَ مِنكُمْ إِنَّكُمْ كُنتُمْ قَوْمًا فَاسِقِينَ {53}بگو چه به رغبت چه با بی‏میلی انفاق كنید هرگز از شما پذیرفته نخواهد شد چرا كه شما گروهی فاسق بوده‏اید {53}310
1296توبة954وَمَا مَنَعَهُمْ أَن تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلاَّ أَنَّهُمْ كَفَرُواْ بِاللّهِ وَبِرَسُولِهِ وَلاَ يَأْتُونَ الصَّلاَةَ إِلاَّ وَهُمْ كُسَالَى وَلاَ يُنفِقُونَ إِلاَّ وَهُمْ كَارِهُونَ {54}و هیچ چیز مانع پذیرفته شدن انفاقهای آنان نشد جز اینكه به خدا و پیامبرش كفر ورزیدند و جز با [حال] كسالت نماز به جا نمی‏آورند و جز با كراهت انفاق نمی‏كنند {54}310
1297توبة955فَلاَ تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَلاَ أَوْلاَدُهُمْ إِنَّمَا يُرِيدُ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُم بِهَا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَتَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ {55}اموال و فرزندانشان تو را به شگفت نیاورد جز این نیست كه خدا می‏خواهد در زندگی دنیا به وسیله اینها عذابشان كند و جانشان در حال كفر بیرون رود {55}310
1298توبة956وَيَحْلِفُونَ بِاللّهِ إِنَّهُمْ لَمِنكُمْ وَمَا هُم مِّنكُمْ وَلَـكِنَّهُمْ قَوْمٌ يَفْرَقُونَ {56}و به خدا سوگند یاد می‏كنند كه آنان قطعا از شمایند در حالی كه از شما نیستند لیكن آنان گروهی هستند كه می‏ترسند {56}310
1299توبة957لَوْ يَجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ مَغَارَاتٍ أَوْ مُدَّخَلاً لَّوَلَّوْاْ إِلَيْهِ وَهُمْ يَجْمَحُونَ {57}اگر پناهگاه یا غارها یا سوراخی [برای فرار] می‏یافتند شتابزده به سوی آن روی می‏آوردند {57}310
1300توبة958وَمِنْهُم مَّن يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُواْ مِنْهَا رَضُواْ وَإِن لَّمْ يُعْطَوْاْ مِنهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ {58}و برخی از آنان در [تقسیم] صدقات بر تو خرده می‏گیرند پس اگر از آن [اموال] به ایشان داده شود خشنود می‏گردند و اگر از آن به ایشان داده نشود بناگاه به خشم می‏آیند {58}310
1301توبة959وَلَوْ أَنَّهُمْ رَضُوْاْ مَا آتَاهُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَقَالُواْ حَسْبُنَا اللّهُ سَيُؤْتِينَا اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ إِنَّا إِلَى اللّهِ رَاغِبُونَ {59}و اگر آنان بدانچه خدا و پیامبرش به ایشان داده‏اند خشنود می‏گشتند و می‏گفتند خدا ما را بس است به زودی خدا و پیامبرش از كرم خود به ما می‏دهند و ما به خدا مشتاقیم [قطعا برای آنان بهتر بود] {59}310
1302توبة960إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاء وَالْمَسَاكِينِ وَالْعَامِلِينَ عَلَيْهَا وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَفِي الرِّقَابِ وَالْغَارِمِينَ وَفِي سَبِيلِ اللّهِ وَابْنِ السَّبِيلِ فَرِيضَةً مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ {60}صدقات تنها به تهیدستان و بینوایان و متصدیان [گردآوری و پخش] آن و كسانی كه دلشان به دست آورده می‏شود و در [راه آزادی] بردگان و وامداران و در راه خدا و به در راه مانده اختصاص دارد [این] به عنوان فریضه از جانب خداست و خدا دانای حكیم است {60}410
1303توبة961وَمِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَيِقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَّكُمْ يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِينَ آمَنُواْ مِنكُمْ وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ {61}و از ایشان كسانی هستند كه پیامبر را آزار می‏دهند و می‏گویند او زودباور است بگو گوش خوبی برای شماست به خدا ایمان دارد و [سخن] مؤمنان را باور می‏كند و برای كسانی از شما كه ایمان آورده‏اند رحمتی است و كسانی كه پیامبر خدا را آزار می‏رسانند عذابی پر درد [در پیش] خواهند داشت {61}410
1304توبة962يَحْلِفُونَ بِاللّهِ لَكُمْ لِيُرْضُوكُمْ وَاللّهُ وَرَسُولُهُ أَحَقُّ أَن يُرْضُوهُ إِن كَانُواْ مُؤْمِنِينَ {62}برای [اغفال] شما به خدا سوگند یاد می‏كنند تا شما را خشنود گردانند در صورتی كه اگر مؤمن باشند [بدانند] سزاوارتر است كه خدا و فرستاده او را خشنود سازند {62}410
1305توبة963أَلَمْ يَعْلَمُواْ أَنَّهُ مَن يُحَادِدِ اللّهَ وَرَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدًا فِيهَا ذَلِكَ الْخِزْيُ الْعَظِيمُ {63}آیا ندانسته‏اند كه هر كس با خدا و پیامبر او درافتد برای او آتش جهنم است كه در آن جاودانه خواهد بود این همان رسوایی بزرگ است {63}410
1306توبة964يَحْذَرُ الْمُنَافِقُونَ أَن تُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُمْ بِمَا فِي قُلُوبِهِم قُلِ اسْتَهْزِؤُواْ إِنَّ اللّهَ مُخْرِجٌ مَّا تَحْذَرُونَ {64}منافقان بیم دارند از اینكه [مبادا] سوره‏ای در باره آنان نازل شود كه ایشان را از آنچه در دلهایشان هست‏خبر دهد بگو ریشخند كنید بی‏تردید خدا آنچه را كه [از آن] می‏ترسید برملا خواهد كرد {64}410
1307توبة965وَلَئِن سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ قُلْ أَبِاللّهِ وَآيَاتِهِ وَرَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتَهْزِؤُونَ {65}و اگر از ایشان بپرسی مسلما خواهند گفت ما فقط شوخی و بازی می‏كردیم بگو آیا خدا و آیات او و پیامبرش را ریشخند می‏كردید {65}410
1308توبة966لاَ تَعْتَذِرُواْ قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ إِن نَّعْفُ عَن طَآئِفَةٍ مِّنكُمْ نُعَذِّبْ طَآئِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُواْ مُجْرِمِينَ {66}عذر نیاورید شما بعد از ایمانتان كافر شده‏اید اگر از گروهی از شما درگذریم گروهی [دیگر] را عذاب خواهیم كرد چرا كه آنان تبهكار بودند {66}410
1309توبة967الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمُنكَرِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَيَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ نَسُواْ اللّهَ فَنَسِيَهُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ هُمُ الْفَاسِقُونَ {67}مردان و زنان دو چهره [همانند] یكدیگرند به كار ناپسند وامی‏دارند و از كار پسندیده باز می‏دارند و دستهای خود را [از انفاق] فرو می‏بندند خدا را فراموش كردند پس [خدا هم] فراموششان كرد در حقیقت این منافقانند كه فاسقند {67}410
1310توبة968وَعَدَ الله الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا هِيَ حَسْبُهُمْ وَلَعَنَهُمُ اللّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِيمٌ {68}خدا به مردان و زنان دو چهره و كافران آتش جهنم را وعده داده است در آن جاودانه‏اند آن [آتش] برای ایشان كافی است و خدا لعنتشان كرده و برای آنان عذابی پایدار است {68}410
1311توبة969كَالَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ كَانُواْ أَشَدَّ مِنكُمْ قُوَّةً وَأَكْثَرَ أَمْوَالاً وَأَوْلاَدًا فَاسْتَمْتَعُواْ بِخَلاقِهِمْ فَاسْتَمْتَعْتُم بِخَلاَقِكُمْ كَمَا اسْتَمْتَعَ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ بِخَلاَقِهِمْ وَخُضْتُمْ كَالَّذِي خَاضُواْ أُوْلَـئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الُّدنْيَا وَالآخِرَةِ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ {69}[حال شما منافقان] چون كسانی است كه پیش از شما بودند آنان از شما نیرومندتر و دارای اموال و فرزندان بیشتر بودند پس از نصیب خویش [در دنیا] برخوردار شدند و شما [هم] از نصیب خود برخوردار شدید همان گونه كه آنان كه پیش از شما بودند از نصیب خویش برخوردار شدند و شما [در باطل] فرو رفتید همان گونه كه آنان فرو رفتند آنان اعمالشان در دنیا و آخرت به هدر رفت و آنان همان زیانكارانند {69}410
1312توبة970أَلَمْ يَأْتِهِمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَقَوْمِ إِبْرَاهِيمَ وِأَصْحَابِ مَدْيَنَ وَالْمُؤْتَفِكَاتِ أَتَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانَ اللّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَـكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ {70}آیا گزارش [حال] كسانی كه پیش از آنان بودند قوم نوح و عاد و ثمود و قوم ابراهیم و اصحاب م دی ن و شهرهای زیر و رو شده به ایشان نرسیده است پیامبرانشان دلایل آشكار برایشان آوردند خدا بر آن نبود كه به آنان ستم كند ولی آنان بر خود ستم روا می‏داشتند {70}410
1313توبة971وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَيُطِيعُونَ اللّهَ وَرَسُولَهُ أُوْلَـئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ {71}و مردان و زنان با ایمان دوستان یكدیگرند كه به كارهای پسندیده وا می‏دارند و از كارهای ناپسند باز می‏دارند و نماز را بر پا می‏كنند و زكات می‏دهند و از خدا و پیامبرش فرمان می‏برند آنانند كه خدا به زودی مشمول رحمتشان قرار خواهد داد كه خدا توانا و حكیم است {71}410
1314توبة972وَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ {72}خداوند به مردان و زنان با ایمان باغهایی وعده داده است كه از زیر [درختان] آن نهرها جاری است در آن جاودانه خواهند بود و [نیز] سراهایی پاكیزه در بهشتهای جاودان [به آنان وعده داده است] و خشنودی خدا بزرگتر است این است همان كامیابی بزرگ {72}410
1315توبة973يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ {73}ای پیامبر با كافران و منافقان جهاد كن و بر آنان سخت بگیر و جایگاهشان دوزخ است و چه بد سرانجامی است {73}410
1316توبة974يَحْلِفُونَ بِاللّهِ مَا قَالُواْ وَلَقَدْ قَالُواْ كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَكَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ وَهَمُّواْ بِمَا لَمْ يَنَالُواْ وَمَا نَقَمُواْ إِلاَّ أَنْ أَغْنَاهُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ مِن فَضْلِهِ فَإِن يَتُوبُواْ يَكُ خَيْرًا لَّهُمْ وَإِن يَتَوَلَّوْا يُعَذِّبْهُمُ اللّهُ عَذَابًا أَلِيمًا فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ وَمَا لَهُمْ فِي الأَرْضِ مِن وَلِيٍّ وَلاَ نَصِيرٍ {74}به خدا سوگند می‏خورند كه [سخن ناروا] نگفته‏اند در حالی كه قطعا سخن كفر گفته و پس از اسلام آوردنشان كفر ورزیده‏اند و بر آنچه موفق به انجام آن نشدند همت گماشتند و به عیبجویی برنخاستند مگر [بعد از] آنكه خدا و پیامبرش از فضل خود آنان را بی‏نیاز گردانیدند پس اگر توبه كنند برای آنان بهتر است و اگر روی برتابند خدا آنان را در دنیا و آخرت عذابی دردناك می‏كند و در روی زمین یار و یاوری نخواهند داشت {74}410
1317توبة975وَمِنْهُم مَّنْ عَاهَدَ اللّهَ لَئِنْ آتَانَا مِن فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَلَنَكُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِينَ {75}و از آنان كسانی‏اند كه با خدا عهد كرده‏اند كه اگر از كرم خویش به ما عطا كند قطعا صدقه خواهیم داد و از شایستگان خواهیم شد {75}410
1318توبة976فَلَمَّا آتَاهُم مِّن فَضْلِهِ بَخِلُواْ بِهِ وَتَوَلَّواْ وَّهُم مُّعْرِضُونَ {76}پس چون از فضل خویش به آنان بخشید بدان بخل ورزیدند و به حال اعراض روی برتافتند {76}410
1319توبة977فَأَعْقَبَهُمْ نِفَاقًا فِي قُلُوبِهِمْ إِلَى يَوْمِ يَلْقَوْنَهُ بِمَا أَخْلَفُواْ اللّهَ مَا وَعَدُوهُ وَبِمَا كَانُواْ يَكْذِبُونَ {77}در نتیجه به سزای آنكه با خدا خلف وعده كردند و از آن روی كه دروغ می‏گفتند در دلهایشان تا روزی كه او را دیدار می‏كنند پیامدهای نفاق را باقی گذارد {77}410
1320توبة978أَلَمْ يَعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ يَعْلَمُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُمْ وَأَنَّ اللّهَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ {78}آیا ندانسته‏اند كه خدا راز آنان و نجوای ایشان را می‏داند و خدا دانای رازهای نهانی است {78}410
1321توبة979الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لاَ يَجِدُونَ إِلاَّ جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ {79}كسانی كه بر مؤمنانی كه [افزون بر صدقه واجب] از روی میل صدقات [مستحب نیز] می‏دهند عیب می‏گیرند و [همچنین] از كسانی كه [در انفاق] جز به اندازه توانشان نمی‏یابند [عیبجویی می‏كنند] و آنان را به ریشخند می‏گیرند [بدانند كه] خدا آنان را به ریشخند می‏گیرد و برای ایشان عذابی پر درد خواهد بود {79}410
1322توبة980اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لاَ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِن تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَن يَغْفِرَ اللّهُ لَهُمْ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُواْ بِاللّهِ وَرَسُولِهِ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ {80}چه برای آنان آمرزش بخواهی یا برایشان آمرزش نخواهی [یكسان است‏حتی] اگر هفتاد بار برایشان آمرزش طلب كنی هرگز خدا آنان را نخواهد آمرزید چرا كه آنان به خدا و فرستاده‏اش كفر ورزیدند و خدا گروه فاسقان را هدایت نمی‏كند {80}410
1323توبة981فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلاَفَ رَسُولِ اللّهِ وَكَرِهُواْ أَن يُجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَقَالُواْ لاَ تَنفِرُواْ فِي الْحَرِّ قُلْ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا لَّوْ كَانُوا يَفْقَهُونَ {81}بر جای‏ماندگان به [خانه] نشستن خود پس از رسول خدا شادمان شدند و از اینكه با مال و جان خود در راه خدا جهاد كنند كراهت داشتند و گفتند در این گرما بیرون نروید بگو اگر دریابند آتش جهنم سوزان‏تر است {81}410
1324توبة982فَلْيَضْحَكُواْ قَلِيلاً وَلْيَبْكُواْ كَثِيرًا جَزَاء بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ {82}از این پس كم بخندند و به جزای آنچه به دست می‏آوردند بسیار بگریند {82}410
1325توبة983فَإِن رَّجَعَكَ اللّهُ إِلَى طَآئِفَةٍ مِّنْهُمْ فَاسْتَأْذَنُوكَ لِلْخُرُوجِ فَقُل لَّن تَخْرُجُواْ مَعِيَ أَبَدًا وَلَن تُقَاتِلُواْ مَعِيَ عَدُوًّا إِنَّكُمْ رَضِيتُم بِالْقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَاقْعُدُواْ مَعَ الْخَالِفِينَ {83}و اگر خدا تو را به سوی طایفه‏ای از آنان بازگردانید و آنان برای بیرون آمدن [به جنگ دیگری] از تو اجازه خواستند بگو شما هرگز با من خارج نخواهید شد و هرگز همراه من با هیچ دشمنی نبرد نخواهید كرد زیرا شما نخستین‏بار به نشستن تن دردادید پس [اكنون هم] با خانه‏نشینان بنشینید {83}410
1326توبة984وَلاَ تُصَلِّ عَلَى أَحَدٍ مِّنْهُم مَّاتَ أَبَدًا وَلاَ تَقُمْ عَلَىَ قَبْرِهِ إِنَّهُمْ كَفَرُواْ بِاللّهِ وَرَسُولِهِ وَمَاتُواْ وَهُمْ فَاسِقُونَ {84}و هرگز بر هیچ مرده‏ای از آنان نماز مگزار و بر سر قبرش نایست چرا كه آنان به خدا و پیامبر او كافر شدند و در حال فسق مردند {84}410
1327توبة985وَلاَ تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَأَوْلاَدُهُمْ إِنَّمَا يُرِيدُ اللّهُ أَن يُعَذِّبَهُم بِهَا فِي الدُّنْيَا وَتَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ {85}و اموال و فرزندان آنان تو را به شگفت نیندازد جز این نیست كه خدا می‏خواهد ایشان را در دنیا به وسیله آن عذاب كند و جانشان در حال كفر بیرون رود {85}410
1328توبة986وَإِذَآ أُنزِلَتْ سُورَةٌ أَنْ آمِنُواْ بِاللّهِ وَجَاهِدُواْ مَعَ رَسُولِهِ اسْتَأْذَنَكَ أُوْلُواْ الطَّوْلِ مِنْهُمْ وَقَالُواْ ذَرْنَا نَكُن مَّعَ الْقَاعِدِينَ {86}و چون سوره‏ای نازل شود كه به خدا ایمان آورید و همراه پیامبرش جهاد كنید ثروتمندانشان از تو عذر و اجازه خواهند و گویند بگذار كه ما با خانه‏نشینان باشیم {86}410
1329توبة987رَضُواْ بِأَن يَكُونُواْ مَعَ الْخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ يَفْقَهُونَ {87}راضی شدند كه با خانه‏نشینان باشند و بر دلهایشان مهر زده شده است در نتیجه قدرت درك ندارند {87}410
1330توبة988لَـكِنِ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ جَاهَدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ وَأُوْلَـئِكَ لَهُمُ الْخَيْرَاتُ وَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ {88}ولی پیامبر و كسانی كه با او ایمان آورده‏اند با مال و جانشان به جهاد برخاسته‏اند و اینانند كه همه خوبیها برای آنان است اینان همان رستگارانند {88}410
1331توبة989أَعَدَّ اللّهُ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ {89}خدا برای آنان باغهایی آماده كرده است كه از زیر [درختان] آن نهرها روان است و در آن جاودانه‏اند این همان رستگاری بزرگ است {89}410
1332توبة990وَجَاء الْمُعَذِّرُونَ مِنَ الأَعْرَابِ لِيُؤْذَنَ لَهُمْ وَقَعَدَ الَّذِينَ كَذَبُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ سَيُصِيبُ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ {90}و عذرخواهان بادیه‏نشین [نزد تو] آمدند تا به آنان اجازه [ترك جهاد] داده شود و كسانی كه به خدا و فرستاده او دروغ گفتند نیز در خانه نشستند به زودی كسانی از آنان را كه كفر ورزیدند عذابی دردناك خواهد رسید {90}410
1333توبة991لَّيْسَ عَلَى الضُّعَفَاء وَلاَ عَلَى الْمَرْضَى وَلاَ عَلَى الَّذِينَ لاَ يَجِدُونَ مَا يُنفِقُونَ حَرَجٌ إِذَا نَصَحُواْ لِلّهِ وَرَسُولِهِ مَا عَلَى الْمُحْسِنِينَ مِن سَبِيلٍ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ {91}بر ناتوانان و بر بیماران و بر كسانی كه چیزی نمی‏یابند [تا در راه جهاد ] خرج كنند در صورتی كه برای خدا و پیامبرش خیرخواهی نمایند هیچ گناهی نیست [و نیز] بر نیكوكاران ایرادی نیست و خدا آمرزنده مهربان است {91}410
1334توبة992وَلاَ عَلَى الَّذِينَ إِذَا مَا أَتَوْكَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لاَ أَجِدُ مَا أَحْمِلُكُمْ عَلَيْهِ تَوَلَّواْ وَّأَعْيُنُهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَنًا أَلاَّ يَجِدُواْ مَا يُنفِقُونَ {92}و [نیز] گناهی نیست بر كسانی كه چون پیش تو آمدند تا سوارشان كنی [و] گفتی چیزی پیدا نمی‏كنم تا بر آن سوارتان كنم برگشتند و در اثر اندوه از چشمانشان اشك فرو می‏ریخت كه [چرا] چیزی نمی‏یابند تا [در راه جهاد] خرج كنند {92}410
1335توبة993إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَسْتَأْذِنُونَكَ وَهُمْ أَغْنِيَاء رَضُواْ بِأَن يَكُونُواْ مَعَ الْخَوَالِفِ وَطَبَعَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ {93}ایراد فقط بر كسانی است كه با اینكه توانگرند از تو اجازه [ترك جهاد] می‏خواهند [و به این] راضی شده‏اند كه با خانه‏نشینان باشند و خدا بر دلهایشان مهر نهاد در نتیجه آنان نمی‏فهمند {93}111
1336توبة994يَعْتَذِرُونَ إِلَيْكُمْ إِذَا رَجَعْتُمْ إِلَيْهِمْ قُل لاَّ تَعْتَذِرُواْ لَن نُّؤْمِنَ لَكُمْ قَدْ نَبَّأَنَا اللّهُ مِنْ أَخْبَارِكُمْ وَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ {94}هنگامی كه به سوی آنان بازگردید برای شما عذر می‏آورند بگو عذر نیاورید هرگز شما را باور نخواهیم داشت‏خدا ما را از خبرهای شما آگاه گردانیده و به زودی خدا و رسولش عمل شما را خواهند دید آنگاه به سوی دانای نهان و آشكار بازگردانیده می‏شوید و از آنچه انجام می‏دادید به شما خبر می‏دهد {94}111
1337توبة995سَيَحْلِفُونَ بِاللّهِ لَكُمْ إِذَا انقَلَبْتُمْ إِلَيْهِمْ لِتُعْرِضُواْ عَنْهُمْ فَأَعْرِضُواْ عَنْهُمْ إِنَّهُمْ رِجْسٌ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ جَزَاء بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ {95}وقتی به سوی آنان بازگشتید برای شما به خدا سوگند می‏خورند تا از ایشان صرفنظر كنید پس از آنان روی برتابید چرا كه آنان پلیدند و به [سزای] آنچه به دست آورده‏اند جایگاهشان دوزخ خواهد بود {95}111
1338توبة996يَحْلِفُونَ لَكُمْ لِتَرْضَوْاْ عَنْهُمْ فَإِن تَرْضَوْاْ عَنْهُمْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ يَرْضَى عَنِ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ {96}برای شما سوگند یاد می‏كنند تا از آنان خشنود گردید پس اگر شما هم از ایشان خشنود شوید قطعا خدا از گروه فاسقان خشنود نخواهد شد {96}111
1339توبة997الأَعْرَابُ أَشَدُّ كُفْرًا وَنِفَاقًا وَأَجْدَرُ أَلاَّ يَعْلَمُواْ حُدُودَ مَا أَنزَلَ اللّهُ عَلَى رَسُولِهِ وَاللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ {97}بادیه‏نشینان عرب در كفر و نفاق [از دیگران] سخت‏تر و به اینكه حدود آنچه را كه خدا بر فرستاده‏اش نازل كرده ندانند سزاوارترند و خدا دانای حكیم است {97}111
1340توبة998وَمِنَ الأَعْرَابِ مَن يَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ مَغْرَمًا وَيَتَرَبَّصُ بِكُمُ الدَّوَائِرَ عَلَيْهِمْ دَآئِرَةُ السَّوْءِ وَاللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ {98}و برخی از آن بادیه‏نشینان كسانی هستند كه آنچه را [در راه خدا] هزینه می‏كنند خسارتی [برای خود] می‏دانند و برای شما پیشامدهای بد انتظار می‏برند پیشامد بد برای آنان خواهد بود و خدا شنوای داناست {98}111
1341توبة999وَمِنَ الأَعْرَابِ مَن يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَيَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ قُرُبَاتٍ عِندَ اللّهِ وَصَلَوَاتِ الرَّسُولِ أَلا إِنَّهَا قُرْبَةٌ لَّهُمْ سَيُدْخِلُهُمُ اللّهُ فِي رَحْمَتِهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ {99}و برخی [دیگر] از بادیه‏نشینان كسانی‏اند كه به خدا و روز بازپسین ایمان دارند و آنچه را انفاق می‏كنند مایه تقرب نزد خدا و دعاهای پیامبر می‏دانند بدانید كه این [انفاق] مایه تقرب آنان است به زودی خدا ایشان را در جوار رحمت‏خویش درآورد كه خدا آمرزنده مهربان است {99}111
1342توبة9100وَالسَّابِقُونَ الأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالأَنصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ {100}و پیشگامان نخستین از مهاجران و انصار و كسانی كه با نیكوكاری از آنان پیروی كردند خدا از ایشان خشنود و آنان [نیز] از او خشنودند و برای آنان باغهایی آماده كرده كه از زیر [درختان] آن نهرها روان است همیشه در آن جاودانه‏اند این است همان كامیابی بزرگ {100}111
1343توبة9101وَمِمَّنْ حَوْلَكُم مِّنَ الأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ مَرَدُواْ عَلَى النِّفَاقِ لاَ تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ سَنُعَذِّبُهُم مَّرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلَى عَذَابٍ عَظِيمٍ {101}و برخی از بادیه‏نشینانی كه پیرامون شما هستند منافقند و از ساكنان مدینه [نیز عده‏ای] بر نفاق خو گرفته‏اند تو آنان را نمی‏شناسی ما آنان را می‏شناسیم به زودی آنان را دو بار عذاب می‏كنیم سپس به عذابی بزرگ بازگردانیده می‏شوند {101}111
1344توبة9102وَآخَرُونَ اعْتَرَفُواْ بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُواْ عَمَلاً صَالِحًا وَآخَرَ سَيِّئًا عَسَى اللّهُ أَن يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ {102}و دیگرانی هستند كه به گناهان خود اعتراف كرده و كار شایسته را با [كاری] دیگر كه بد است درآمیخته‏اند امید است‏خدا توبه آنان را بپذیرد كه خدا آمرزنده مهربان است {102}111
1345توبة9103خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِم بِهَا وَصَلِّ عَلَيْهِمْ إِنَّ صَلاَتَكَ سَكَنٌ لَّهُمْ وَاللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ {103}از اموال آنان صدقه‏ای بگیر تا به وسیله آن پاك و پاكیزه‏شان سازی و برایشان دعا كن زیرا دعای تو برای آنان آرامشی است و خدا شنوای داناست {103}111
1346توبة9104أَلَمْ يَعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَأْخُذُ الصَّدَقَاتِ وَأَنَّ اللّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ {104}آیا ندانسته‏اند كه تنها خداست كه از بندگانش توبه را می‏پذیرد و صدقات را می‏گیرد و خداست كه خود توبه‏پذیر مهربان است {104}111
1347توبة9105وَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ وَسَتُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ {105}و بگو [هر كاری می‏خواهید] بكنید كه به زودی خدا و پیامبر او و مؤمنان در كردار شما خواهند نگریست و به زودی به سوی دانای نهان و آشكار بازگردانیده می‏شوید پس ما را به آنچه انجام می‏دادید آگاه خواهد كرد {105}111
1348توبة9106وَآخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللّهِ إِمَّا يُعَذِّبُهُمْ وَإِمَّا يَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ {106}و عده‏ای دیگر [كارشان] موقوف به فرمان خداست‏یا آنان را عذاب می‏كند و یا توبه آنها را می‏پذیرد و خدا دانای سنجیده‏كار است {106}111
1349توبة9107وَالَّذِينَ اتَّخَذُواْ مَسْجِدًا ضِرَارًا وَكُفْرًا وَتَفْرِيقًا بَيْنَ الْمُؤْمِنِينَ وَإِرْصَادًا لِّمَنْ حَارَبَ اللّهَ وَرَسُولَهُ مِن قَبْلُ وَلَيَحْلِفَنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلاَّ الْحُسْنَى وَاللّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ {107}و آنهایی كه مسجدی اختیار كردند كه مایه زیان و كفر و پراكندگی میان مؤمنان است و [نیز] كمینگاهی است برای كسی كه قبلا با خدا و پیامبر او به جنگ برخاسته بود و سخت‏سوگند یاد می‏كنند كه جز نیكی قصدی نداشتیم و[لی] خدا گواهی می‏دهد كه آنان قطعا دروغگو هستند {107}111
1350توبة9108لاَ تَقُمْ فِيهِ أَبَدًا لَّمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَى مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَن تَقُومَ فِيهِ فِيهِ رِجَالٌ يُحِبُّونَ أَن يَتَطَهَّرُواْ وَاللّهُ يُحِبُّ الْمُطَّهِّرِينَ {108}هرگز در آن جا مایست چرا كه مسجدی كه از روز نخستین بر پایه تقوا بنا شده سزاوارتر است كه در آن [به نماز] ایستی [و] در آن مردانی‏اند كه دوست دارند خود را پاك سازند و خدا كسانی را كه خواهان پاكی‏اند دوست می‏دارد {108}111
1351توبة9109أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَى تَقْوَى مِنَ اللّهِ وَرِضْوَانٍ خَيْرٌ أَم مَّنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَىَ شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ {109}آیا كسی كه بنیاد [كار] خود را بر پایه تقوا و خشنودی خدا نهاده بهتر است‏یا كسی كه بنای خود را بر لب پرتگاهی مشرف به سقوط پی‏ریزی كرده و با آن در آتش دوزخ فرو می‏افتد و خدا گروه بیدادگران را هدایت نمی‏كند {109}111
1352توبة9110لاَ يَزَالُ بُنْيَانُهُمُ الَّذِي بَنَوْاْ رِيبَةً فِي قُلُوبِهِمْ إِلاَّ أَن تَقَطَّعَ قُلُوبُهُمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ {110}همواره آن ساختمانی كه بنا كرده‏اند در دلهایشان مایه شك [و نفاق] است تا آنكه دلهایشان پاره پاره شود و خدا دانای سنجیده‏كار است {110}111
1353توبة9111إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالإِنجِيلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللّهِ فَاسْتَبْشِرُواْ بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُم بِهِ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ {111}در حقیقت‏خدا از مؤمنان جان و مالشان را به [بهای] اینكه بهشت برای آنان باشد خریده است همان كسانی كه در راه خدا می‏جنگند و می‏كشند و كشته می‏شوند [این] به عنوان وعده حقی در تورات و انجیل و قرآن بر عهده اوست و چه كسی از خدا به عهد خویش وفادارتر است پس به این معامله‏ای كه با او كرده‏اید شادمان باشید و این همان كامیابی بزرگ است {111}111
1354توبة9112التَّائِبُونَ الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدونَ الآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنكَرِ وَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللّهِ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ {112}[آن مؤمنان] همان توبه‏كنندگان پرستندگان سپاسگزاران روزه‏داران ركوع‏كنندگان سجده‏كنندگان وادارندگان به كارهای پسندیده بازدارندگان از كارهای ناپسند و پاسداران مقررات خدایند و مؤمنان را بشارت ده {112}111
1355توبة9113مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَالَّذِينَ آمَنُواْ أَن يَسْتَغْفِرُواْ لِلْمُشْرِكِينَ وَلَوْ كَانُواْ أُوْلِي قُرْبَى مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ {113}بر پیامبر و كسانی كه ایمان آورده‏اند سزاوار نیست كه برای مشركان پس از آنكه برایشان آشكار گردید كه آنان اهل دوزخند طلب آمرزش كنند هر چند خویشاوند [آنان] باشند {113}111
1356توبة9114وَمَا كَانَ اسْتِغْفَارُ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ إِلاَّ عَن مَّوْعِدَةٍ وَعَدَهَا إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِلّهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لأوَّاهٌ حَلِيمٌ {114}و طلب آمرزش ابراهیم برای پدرش جز برای وعده‏ای كه به او داده بود نبود و[لی] هنگامی كه برای او روشن شد كه وی دشمن خداست از او بیزاری جست راستی ابراهیم دلسوزی بردبار بود {114}111
1357توبة9115وَمَا كَانَ اللّهُ لِيُضِلَّ قَوْمًا بَعْدَ إِذْ هَدَاهُمْ حَتَّى يُبَيِّنَ لَهُم مَّا يَتَّقُونَ إِنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ {115}و خدا بر آن نیست كه گروهی را پس از آنكه هدایتشان نمود بی‏راه بگذارد مگر آنكه چیزی را كه باید از آن پروا كنند برایشان بیان كرده باشد آری خدا به هر چیزی داناست {115}111
1358توبة9116إِنَّ اللّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ يُحْيِـي وَيُمِيتُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللّهِ مِن وَلِيٍّ وَلاَ نَصِيرٍ {116}در حقیقت فرمانروایی آسمانها و زمین از آن خداست زنده می‏كند و می‏میراند و برای شما جز خدا یار و یاوری نیست {116}111
1359توبة9117لَقَد تَّابَ الله عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالأَنصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِن بَعْدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِّنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ {117}به یقین خدا بر پیامبر و مهاجران و انصار كه در آن ساعت دشوار از او پیروی كردند ببخشود بعد از آنكه چیزی نمانده بود كه دلهای دسته‏ای از آنان منحرف شود باز برایشان ببخشود چرا كه او نسبت به آنان مهربان و رحیم است {117}111
1360توبة9118وَعَلَى الثَّلاَثَةِ الَّذِينَ خُلِّفُواْ حَتَّى إِذَا ضَاقَتْ عَلَيْهِمُ الأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَضَاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنفُسُهُمْ وَظَنُّواْ أَن لاَّ مَلْجَأَ مِنَ اللّهِ إِلاَّ إِلَيْهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُواْ إِنَّ اللّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ {118}و [نیز] بر آن سه تن كه بر جای مانده بودند [و قبول توبه آنان به تعویق افتاد] تا آنجا كه زمین با همه فراخی‏اش بر آنان تنگ گردید و از خود به تنگ آمدند و دانستند كه پناهی از خدا جز به سوی او نیست پس [خدا] به آنان [توفیق] توبه داد تا توبه كنند بی تردید خدا همان توبه‏پذیر مهربان است {118}111
1361توبة9119يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَكُونُواْ مَعَ الصَّادِقِينَ {119}ای كسانی كه ایمان آورده‏اید از خدا پروا كنید و با راستان باشید {119}111
1362توبة9120مَا كَانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُم مِّنَ الأَعْرَابِ أَن يَتَخَلَّفُواْ عَن رَّسُولِ اللّهِ وَلاَ يَرْغَبُواْ بِأَنفُسِهِمْ عَن نَّفْسِهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ لاَ يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَلاَ نَصَبٌ وَلاَ مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ يَطَؤُونَ مَوْطِئًا يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَلاَ يَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَّيْلاً إِلاَّ كُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ إِنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ {120}مردم مدینه و بادیه‏نشینان پیرامونشان را نرسد كه از [فرمان] پیامبر خدا سر باز زنند و جان خود را عزیزتر از جان او بدانند چرا كه هیچ تشنگی و رنج و گرسنگیی در راه خدا به آنان نمی‏رسد و در هیچ مكانی كه كافران را به خشم می‏آورد قدم نمی‏گذارند و از دشمنی غنیمتی به دست نمی‏آورند مگر اینكه به سبب آن عمل صالحی برای آنان [در كارنامه‏شان] نوشته می‏شود زیرا خدا پاداش نیكوكاران را ضایع نمی‏كند {120}111
1363توبة9121وَلاَ يُنفِقُونَ نَفَقَةً صَغِيرَةً وَلاَ كَبِيرَةً وَلاَ يَقْطَعُونَ وَادِيًا إِلاَّ كُتِبَ لَهُمْ لِيَجْزِيَهُمُ اللّهُ أَحْسَنَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ {121}و هیچ مال كوچك و بزرگی را انفاق نمی‏كنند و هیچ وادیی را نمی‏پیمایند مگر اینكه به حساب آنان نوشته می‏شود تا خدا آنان را به بهتر از آنچه می‏كردند پاداش دهد {121}111
1364توبة9122وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةً فَلَوْلاَ نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَآئِفَةٌ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي الدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُواْ إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ {122}و شایسته نیست مؤمنان همگی [برای جهاد] كوچ كنند پس چرا از هر فرقه‏ای از آنان دسته‏ای كوچ نمی‏كنند تا [دسته‏ای بمانند و] در دین آگاهی پیدا كنند و قوم خود را وقتی به سوی آنان بازگشتند بیم دهند باشد كه آنان [از كیفر الهی] بترسند {122}211
1365توبة9123يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ وَلِيَجِدُواْ فِيكُمْ غِلْظَةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ {123}ای كسانی كه ایمان آورده‏اید با كافرانی كه مجاور شما هستند كارزار كنید و آنان باید در شما خشونت بیابند و بدانید كه خدا با تقواپیشگان است {123}211
1366توبة9124وَإِذَا مَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُم مَّن يَقُولُ أَيُّكُمْ زَادَتْهُ هَـذِهِ إِيمَانًا فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ فَزَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَهُمْ يَسْتَبْشِرُونَ {124}و چون سوره‏ای نازل شود از میان آنان كسی است كه می‏گوید این [سوره] ایمان كدام یك از شما را افزود اما كسانی كه ایمان آورده‏اند بر ایمانشان می‏افزاید و آنان شادمانی می‏كنند {124}211
1367توبة9125وَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَتْهُمْ رِجْسًا إِلَى رِجْسِهِمْ وَمَاتُواْ وَهُمْ كَافِرُونَ {125}اما كسانی كه در دلهایشان بیماری است پلیدی بر پلیدیشان افزود و در حال كفر درمی‏گذرند {125}211
1368توبة9126أَوَلاَ يَرَوْنَ أَنَّهُمْ يُفْتَنُونَ فِي كُلِّ عَامٍ مَّرَّةً أَوْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ لاَ يَتُوبُونَ وَلاَ هُمْ يَذَّكَّرُونَ {126}آیا نمی‏بینند كه آنان در هر سال یك یا دو بار آزموده می‏شوند باز هم توبه نمی‏كنند و عبرت نمی‏گیرند {126}211
1369توبة9127وَإِذَا مَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ نَّظَرَ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ هَلْ يَرَاكُم مِّنْ أَحَدٍ ثُمَّ انصَرَفُواْ صَرَفَ اللّهُ قُلُوبَهُم بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ يَفْقَهُون {127}و چون سوره‏ای نازل شود بعضی از آنان به بعضی دیگر نگاه می‏كنند [و می‏گویند] آیا كسی شما را می‏بیند سپس [مخفیانه از حضور پیامبر] بازمی‏گردند خدا دلهایشان را [از حق] برگرداند زیرا آنان گروهی هستند كه نمی‏فهمند {127}211
1370توبة9128لَقَدْ جَاءكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ {128}قطعا برای شما پیامبری از خودتان آمد كه بر او دشوار است‏شما در رنج بیفتید به [هدایت] شما حریص و نسبت به مؤمنان دلسوز مهربان است {128}211
1371توبة9129فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقُلْ حَسْبِيَ اللّهُ لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ {129}پس اگر روی برتافتند بگو خدا مرا بس است هیچ معبودی جز او نیست بر او توكل كردم و او پروردگار عرش بزرگ است {129}211
[email protected] © 2015-2022