تعیین کننده دسترسی

Access Specifier به چه معناست؟ تعیین کننده دسترسی یک عنصر کد تعریف کننده است که می تواند تعیین کند کدام عناصر یک برنامه مجاز به دسترسی به یک متغیر خاص یا سایر داده ها هستند. زبان‌های برنامه‌نویسی مختلف پروتکل‌های خاص خود را برای مشخص‌کننده‌های دسترسی و همچنین پیش‌فرض‌هایی برای برخی عناصر کد شامل متغیرهای فردی و کلاس‌ها دارند.Bedan Access Specifier را توضیح می دهد دو مورد از رایج ترین مشخص کننده های دسترسی 'عمومی' و 'خصوصی' هستند. در جایی که یک برنامه ممکن است شامل عناصری باشد که به طور پیش‌فرض عمومی یا خصوصی هستند، برنامه‌نویسان اغلب می‌توانند وضعیت آن‌ها را با تعریف یا «اعلام» عنصر با کلمه «عمومی» یا «خصوصی» تغییر دهند. برنامه نویسان به دلایل مختلف عناصر کد و قطعات داده را عمومی یا خصوصی تعریف می کنند. وضعیت عمومی برای عناصر کد که برای عملکردهای مختلف خارجی ارزشمند هستند خوب است، اما برای مواردی که به راحتی قابل تغییر هستند، جایی که این تغییرات بر پرداخت بدهی کد تأثیر می‌گذارد، وضعیت خصوصی می‌تواند مفید باشد. مزایا و معایب دیگری برای مشخص‌کننده‌های دسترسی خصوصی و عمومی وجود دارد، از جمله خطاها و اشکالات پس از تغییر موارد عمومی، و خطاهای زمان اجرا مربوط به موارد خصوصی غیرقابل دسترسی.

Access Specifier

What Does Access Specifier Mean? An access specifier is a defining code element that can determine which elements of a program are allowed to access a specific variable or other piece of data. Different programming languages have their own protocols for access specifiers, as well as defaults for some code elements including both individual variables and classes. Techopedia Explains Access Specifier Two of the most common access specifiers are 'public' and 'private.' Where a program may include elements that are public or private by default, programmers can often change their status by defining, or 'declaring,' the element with either the word 'public' or 'private.' Programmers define code elements and pieces of data as public or private for various reasons. A public status is good for code elements that are valuable to various outside functions, but for items that can be easily changed, where those changes affect the solvency of the code, a private status can be helpful. There are other pros and cons to private and public access specifiers, including errors and glitches after alterations of public items, and run-time errors related to inaccessible private items.